کد خبر : ۲۶۷۶
تاریخ انتشار : ۱۶ آذر ۱۳۹۱ - ۱۸:۳۳
سخنان استاد جاودان؛ حسینیه هنر؛ هجدهم محرم الحرام:
اگر انسان در سنّ کم باشد، او را می پذیرند و او را کمک می کنند. میرزای شیرازی(ره)، محمد حسن شیرازی، ایشان می فرمود: چهل روز بکوش گناه کبیره نکنی. اگر توانستی این کار را بکنی، برای تو تبدیل می شود به ملکه. و بعد از آن باید سعی شود طاعت و عبادت کنی.
حدیثی هست به نام حدیث معراج که بی نظیر است در میان احادیث اخلاقی و عرفانی شیعه. در آن حدیث خطاب از خداوند آمده است :«یا احمد! آیا می دانی کدام زندگی گواراتر است؟ و کدام زندگی باقی مانده تر است؟ فرمود: خیر، نمی دانم. خطاب آمد: آن زندگی گواراست که صاحبش از یادِ من خطور نکند. لحظه ای از یاد من بیرون نرود. نعمت مرا فراموش نکند.»
اما حیات باقی ماندنی آن است که صاحبش بر روی خودش کار می کند. مراقبه می کند. نتیجه کارش نیز اینست که دنیا در نظرش کوچک می شود و آخرت در نزدش بزرگ!
خواسته منِ خداوند را بر خواسته خودش مقدم و رضایت مرا طلب می کند. تنظیم می کند حق مرا. ادا می کند حقّم را. به یاد دارد و توجه دارد که من به او علم دارم؛ در قرآن دارد «أعلم بِما کَسَبت». آن چه مورد نظرِ من است را مراقبه می کند. مراقب است مرا ، هر شب و روز، در هر سیئه و معصیت. در هر حالی من را مراقب است!
برای رسیدن به مقصد باید راه را بپیماید. به عنوان اولین قدم، باید در هر چیز مرا مراقبه کند؛ در مقابل هر معصیت مرا در نظر بیاورد.
در روایات بر ذکر دائم تاکید شده است. یعنی چه؟ منظور ذکر لفظی روزانه نیست. بلکه در روز با کارهایش و کنار گذاشتن ِ معصیت یاد و اطاعت خدا را بکند.
مرحله اول ذکر این است که مثلا شخص نماز بخواند؛ عبادت کند. مرحله دوم: مراقبت می کند. کوشش می کند در عبادت کردن.
پس از این مراقبه، با او طورِ دیگر رفتار می شود. چون او نیز طور دیگری رفتار کرده است! او را مواظبت می کنند. محافظش هستند. یعنی ولایت دارند بر او.
استاد ما، آیت الله حق شناس(ره) می فرمودند: «حتی معلمش را هم انتخاب می کنند! هم مُباحثش را هم تعیین می کنند! همه را برایش انتخاب می کنند!»
آقای حق شناس(ره) یک وقتی می خواستند خانه بخرند. ابتدا می خواستند سر کوچه خانه بگیرند ولی شرایط طوری پیش آمد که در پس کوچه خانه گرفتند. این طور برایش مقدر نمودند! اگر کسی به آنجا رسید که او را مواظبت کنند او به جایی می رسد.
اگر انسان در سنّ کم باشد، او را می پذیرند و او را کمک می کنند. میرزای شیرازی(ره)، محمد حسن شیرازی، ایشان می فرمود: چهل روز بکوش گناه کبیره نکنی. اگر توانستی این کار را بکنی، برای تو تبدیل می شود به ملکه. و بعد از آن باید سعی شود طاعت و عبادت کنی.
این را هم مد نظر داشته باشید اگر هزار بار هم زمین خوردی باز بلند شو! بگو من می توانم! اگر این چنین باشی «لهم دارالسلام عند ربهم و هو ولی». همسایه خداوند می شوند به تعبیر من! وَ خداوند ولیّشان است. خب چگونه ممکن است شخص به این ولیّ(خداوند) برسد؟ باید خودش ولیّ بشود؛ باید بنده ی طاعت شود.
کدخبرنگار: ۲۱۲۱۱۳
