۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۱۶
عقیق: حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای در شرح احادیث قبل از شروع درس خارج فقه در سال ۱۳۹۱ به این حدیث پرداختند که امیرالمؤمنین میگوید:« اَلسَّعیدُ مَن وُعِظَ بِغَیرِهِ وَ الشَّقىُّ مَنِ انْخَدَعَ لِهَواهُ» یعنی خوشبخت کسى است که از (سرنوشت) دیگران پند بگیرد و بدبخت کسى است که فریب هوا و هوس خود را بخورد.
ایشان تأکید دارند اگر انسان چشم عبرت را بگشاید و سرنوشت دیگران را به خوبی ببیند حقایقی برای او مکشوف خواهد شد. به تعبیری مسیر مرگ و فنا برای همه بوده است و هر انسانی دیر یا زود از این نشئه وجودی به جای دیگر خواهد رفت، اما در این بین آنچه که اهمیت دارد این است که انسان چگونه از این مسیر محتوم عبرت میگیرد و چگونه در زندگی خود پیاده میکند.
حکیمِ انقلاب اسلامی اشاره داشتند که این توجهات در زندگی ما میتواند اثراتی ژرف برجای بگذارد اما ما غالباً به آن بیتوجهیم. اگر از این نظرگاه به آمد و شد دنیا و جهانیان نگاه کنیم خواهیم دید که برخی آیات قرآن مثل «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا، وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا» به چه موضوعاتی اشاره دارند. در ادامه بیانات ایشان را میبینید: