کد خبر : ۲۷۲۶
تاریخ انتشار : ۱۷ آذر ۱۳۹۱ - ۱۸:۱۰
سخنان حجت الاسلام پناهیان؛ ۲۱ محرم الحرام؛ مسجد امام خمینی بازار:
اصلا زندگی یعنی تعامل با خداوند نه تعامل با دیگران! همه زندگی همین طور است. «فأینما تولّوا فَثَمّ وجهُ الله» هر جا رو کنی، روی خدا آن جاست. اصلا ما در محاصره خداوندیم. مستقلّ از خدا نیستیم.
خلاصه ای از سخنرانی ن حجت الاسلام پناهیان در ۲۱ محرم الحرام؛ در مسجد امام خمینی بازار را بخوانید:
با توجه به آیات و مفاهیم قرآن کریم، آدم احساس می کند خداوند متعال بیش از آن که به انجام خوبی و ترک بدی تأکید داشته باشد، بیشتر به نفسِ تقوا توجه دارد.
با توجه به آیات و مفاهیم قرآن کریم، آدم احساس می کند خداوند متعال بیش از آن که به انجام خوبی و ترک بدی تأکید داشته باشد، بیشتر به نفسِ تقوا توجه دارد.
معنای این حرف نفیِ اخلاقیات نیست. اما خداوند بیشتر از این که بر فهرست کردنِ خوبی و بدی تأکید داشته باشد، بر تقوا تأکید دارد.
برای خداوند بیشتر مهم است که خداترس باشیم. خدامحور باشیم. «به خاطرِ خدا بودنِ کارها» مهم است نه «خودِ کار خوب و بد».
وقتی آدمی می بیند خداوند متعال بیشتر از این که اعمال خوب و بد را فهرست بکند به تقوا تأکید دارد، معنیش این است که خداوند را باید خیلی رعایت کنیم. باید خدا را بیشتر در نظر گرفت. خب این کار خود بخود باعث می شود بدی ها و خوبی ها نیز در زندگی مان تنظیم شود.
ماها نمی توانیم ۲۴ ساعته، فهرست را مدّ نظر بگیریم و مورد به مورد رعایت کنیم. اگر ما خدا را خیلی حاضر بدانیم و خدا ترسی را در وجودمان زیاد کنیم تعداد خطاهایمان هم کم خواهد شد. در روایت دارد هر کس خدا را رعایت کند، خدا هم او را نگه می دارد و محافظت می کند از خطایا، مثل بزرگتری که مواظب بچه است.
پس تقوا چیست؟ یعنی من رابطه ام را با خدا حفظ کنم. او از دست من ناراحت نشود. محبت به خداوند باید به شکل مراقبت از دستورات خداوند ظهور پیدا کند.
یکی از آثار تقوا این است که خدا می آید داخل زندگیمان. آدم های خوب ، بیشتر از این که آدمِ خوبی باشند، با تقوا هستند، با خدا هستند. خدا هم آن ها را مراقب است، خوبشان می کند! خدا نگهشان می دارد!
خداوند متعال در قرآن می فرماید: «و أستعینوا بالصبر و الصلاة». کمک بگیرید! خودتان به تنهایی نمی توانید. عبارات مختلفی در قرآن هست که همه چی را منوط به کمک از خداوند نموده است. خدا انسان را وِل کند، انسان نمی تواند!
انسان موجود ضعیفی است و فقیر به سمت خداوند است. اصلا بنا نیست ماها آدم خوب و کاملی باشیم. نمی توانیم. نمی شود! انسانْ، ضعیف تر از آنی است که بدون خدا، بتواند آٔدم خوبی بشود. اصلا نمی تواند.
اصلا زندگی یعنی تعامل با خداوند نه تعامل با دیگران! همه زندگی همین طور است. «فأینما تولّوا فَثَمّ وجهُ الله» هر جا رو کنی، روی خدا آن جاست. اصلا ما در محاصره خداوندیم. مستقلّ از خدا نیستیم.
هر جا رو کنی، خدا را باید ببینی. پس اصلا زندگی یعنی تعامل با خدا. ۲۴ ساعت با خدا رو در رویم. در هر جا و در هر حال.
مهم این نیست که ما خوب زندگی کنیم یا نه. مهم این است که ما با خدا خوب تعامل می کنیم یا نه. اصل و فرع را نباید قاطی کرد. اصلْ، تعامل با خداست. در سایه ی این تعامل و مراقبت، کار خوب هم باید انجام دهیم.
تقوا، چرا عمده مطلب است؟ چرا تقوا، نسبت به خوب بودن اصل است؟ بنده خیلی مطالعه کردم دیدم واقعا تقوا برای خداوند، موضوعیت دارد. مهم است. چرا که اگر آدم تقوا داشته باشد، خدا او را از باقی خطایا نگه می دارَدَش.
حتی خداوند مشکلاتِ دنیا را درست می کند. ما را در برابر مشکلات نگاه می دارد. در برابر مشکلات دنیا هم تنها نمی گذارد.
نگاهِ متّقیانه ی آدمی، این خودش عالی ترین ذکر و به یاد بودنِ خداست. هر کس هم به یاد خدا باشد، بر طبق آیه قرآن، از گرفتاری و تنگی رهایی می یابد.
باید دعا کنیم که : خدایا ! به من توفیق بده مراقبت باشم. اگر کسی بنا داشته باشد، مراقب خدا باشد، خدا هم نظرِ لطف به او می کند. کمکش می کند.
خداوند انقدر توبه را راحت می پذیرد! بنا داشته باش خدا ترس باشی. بنا داشته باش. مراقب خدا باش. همه چی درست می شود.
اگر آدمی تقوا نداشته باشد، کار به جاهای باریک می کِشد! اگر تقوا نداشته باشد چه می شود؟ بی تقوایی یزید را درست می کند. از بی تقوایی یزید ها رشد کردند و از بی تقوایی بود که امام حسین(ع) به آن طور شهادت رسید.
کدخبرنگار:۲۱۲۱۱۳
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
mojtaba
| 
۲۰:۱۵ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۱
پاسخ
اگر آدمی تقوا نداشته باشد، کار به جاهای باریک می کِشد! اگر تقوا نداشته باشد چه می شود؟
