عقیق: حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن علوی در شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان به
سوالات مستمعین در مسجد صفا پاسخ گفتند که در ادامه گزیده ای از پرسش و پاسخ ها را می خوانید:
_ من توبه کردم، اما چون امام زمان (عج) در قدیم با گناه های من
ناراحت شده و گریه کرده، فکر نکنم اصلا خدا مرا ببخشد، برای همین باید از کجا
بفهمم خدا مرا می بخشد؟
* این فرد امید دارد الحمدلله، عزیز دل من ما همه امیدمان به همان
گریه های پسر فاطمه (س) است، حجت ابن الحسن عجل الله، ما همه امیدمان به همان
دعاهای پسر فاطمه (س) است، ما همه امیدمان اوست، چرا نبخشد، اگر او گریه کرده باشد
و ناراحت شده باشد که شورشی در من و تو ایجاد نمی شود. بدانید وقتی دیدید راغب هستید
به سوی خدا بروید، متمایلید به سوی خداوند بروید، بدانید خدا به سوی شما بازگشته،
اگر نمی خواست توبه کنی، شما را به خانه خودش نمی آورد، چند چیز است که در روایات
تأکید شده، چند چیز نیست مگر اینکه این چند چیز بدنبالش است، اگر کسی توفیق شکر
پیدا کرد، خدا زیادت به او می دهد، اگر توفیق استغفار به او داد، توفیق دعا و
اجابت هم می دهد، خدا خدایی نیست که وعده اجابت به دعا بدهد، بعد دعای کسی را جواب ندهد، اگر
بخواهد دعای کسی را جواب ندهد کاری می کند که دعا نکند، امیدوار باشید، هیچ مشکلی
هم ندارد.
_ روش رسیدن به خدا از طریق محبت به ائمه علیهم السلام و انجام عمل
برای محبت به مثلا حضرت زهرا سلام الله علیها را توضیح دهید؟ ما از شما با واسطه
شنیده ایم که این روش ما را زودتر به مقصود میرساند؟
* این روش، همین روش اهل ولایت است، دوستی با اهل بیت است، اگر کسی در
دلش افتاد آن چیزی که باید بیفتد، به سرعت به نتایجی خواهد رسید.
_ اگر قبل از آشنا شدن با مسائل توبه و تدارک آن، حق الناس
بر عهده داشته، و تا کنون از یادمان رفته است، حکم آنها چیست؟
* استغفار و صدقات و رد مظالم به اندازه ای که می توانید، بدهید، از طرف آنها باشد، آنها هم راضی میشوند
چون فردای قیامت، خیلی از کسانی که از دنیا می روند آرزو می کنند یک صدقه ای در
راه خدا می دادند، در سکرات مرگ یکی از درخواست هایشان برای برگشت به این دنیا،
مسئله فوت صدقات و زکات است، زکات ندادم، چون صدقه ندادم. خب شما وقتی از طرف
اینها رد مظالم بدهید إنشاالله راضی می شوند.
_ اگر بخواهم نگاه من نسبت به گناه تنفر آمیز بشود، و یا هیچ لذتی از
آن نبرم چه می شود؟
* از گناه می شود بیزار شد، اما جوهرۀ لذتهای مادی را خدا قرار داده
است، انسان از آب خوردن لذت می برد، از این نمی توانیم لذت نبریم، غذا خوشمزه است،
بالاخره غریزه وجود دارد، این را نباید از بین برد، باید معرفت را زیاد کرد، که
این مال دزدی خوردن ندارد، وگرنه نمی شود که ذائقه را از بین برد، مال حرام
خوردن ندارد، اما اگر این معرفت ایجاد بشود، آرام آرام در درون انسان نسبت به شکل
عمل یک تنفری ایجاد می شود، اگر مال خودت را ببرند دوست داری؟ دوست نداری،
اگر نقطه خطا را تشخیص بدهی و معرفت بالا رود، زشتی عمل معلوم میشود.
_ من هر چقدر که توبه می کنم باز توبه ام را می شکنم، تا به حال نشده
یک بار هم به توبه ام عمل کنم، و من مصداق همان بنده ای هستم که خدا می فرماید که به فرشتگانش گفته است
تا پرده ها را بردارید، تا آبرویش بریزد هستم، دیگر از توبه کردن می ترسم، نمی
دانم چه کار کنم خواهش می کنم کمکم کنید؟
* اگر کسی یک بار به توبه عمل کند، به این معنایی که تو دنبال می کنی
که همه گناهانت را کنار بگذاری، خب این موفق شده به پاکی محض، این که چیز
کمی نیست، تصور من این است هر کسی که تصمیم می گیرد، به همان اندازه ای که تصمیم
می گیرد، از توبه اش بهره مند می شود، بالاخره گناه را کم کرده، بالاخره یک مدت ترک
کرده، بالاخره یک ندامت اضافه کرده، در روایات دارد: گناه بر روی گناه، قساوت
می آورد، « الذنب علی الذنب ... »، همین قدر که بین این گناهان ندامتی، توبه ای،
پشیمانی ای بشود، دوباره گناه بشود وضع خیلی بهتر از این است که گناه روی گناه
انجام شود، بدون حائل شدن توبه. یا روایت دیگر دارد که چهل گناه، حالا چهل
مرحله است، چهل روز است، اگر گناه بکند و بین اش توبه نکند این پدیده اتفاق میافتد،
که خطاب می رسد به ملائکه که ستر را بردارید، از این بنده من و آبرویش را ببرید، اگر 2بار، 3
بار نتوانستید، نگویید نمی شود، نگویید خدا بدش می آید، خدا از توبه شکستن من بدش می
آید نه از توبه کردن من، اگر هم بدش بیاید از این بدش می آید که توبه را شکستم، خب
اینکارم بد بود، توبه کردن من، ربطی به توبه شکستن ندارد، اگه من واقعا الآن نادم
هستم، این توبه ارزشمند است، و با همین ندامت می توانم خیلی چیزها را جبران بکنم، و
این جوری است، باز هم بگویم، نسبت به توبه منطقی برخورد کنید، تدریجی. سید
بحرالعلوم می گوید 30 سال روی ریا کار کردم الحمدلله موفق شدم، بعد از 30 سال ریا از
بین ببرم. خسته نباید شد.
گزارش: سیدعلی حسینی
