۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۴ : ۰۱
با شرمندگی از پیشگاه
قرآن، وضعیت نشستنم را تغییر دادم. آقای جمارانی که فکر میکرد از این
تذکر استاد ناراحت شدم، به دلجویی آمد وگفت: مصریها به این مسائل و آداب
قرائت خیلی اهمیت میدهند.
من که با صدای آن تالی متعالی قرآن مسحور
میشدم نه تنها از استاد چیزی بر دل نگرفتم که بر ارادتم به ایشان افزوده
شد و همانجا این دو بیت را تحت تأثیر تلاوت ایشان سرودم.
بعد از اتمام
مجلس که با تلاوت استاد انجام شد، استاد را دیدم که بزرگوارانه به سمت من
آمد که معذرت خواهی کند. من گفتم استاد نه تنها از تذکر شما ناراحت نیستم
که برایتان شعر هم گفتم. من درحضور عدهای که دور ما جمع شده بودند، این دو
بیت را خواندم و برایش به عربی ترجمه کردم که بسیار مورد توجه استاد
قرارگرفت.
در روزهای گذشته در هنگام پخش اذان از خیابان شهید بهشتی
وارد خیابان سهروردی میشدم که دیدم رادیو تلاوت ایشان را گذاشته بود،
صدایش را تا جایی که توانستم بلند کردم و بار دیگر به قول شاملو کیفور شدم.
اذان علوی هم با صدای استاد پخش شد.
امیدوارم خداوند علی العظیم به حق اهلبیت طاهرین او را به خاطر اذانهای علوی اش با علی وآل محشور فرماید.
من تشنهام صراحی آتش بیاورید
جامی لبالب از مِی بیغش بیاورید
راغب شوند خلق به آواز مصطفی
آنرا اگر ز حنجر غلوش بیاورید
منبع:تسنیم