۰۹ تير ۱۴۰۳ ۲۳ ذی الحجه ۱۴۴۵ - ۰۳ : ۰۶
پُرخوری یکی از اعمال بسیار نکوهیده در دین مبین اسلام می باشد، چرا که در پَس آن ضررهای فراوانی نهفته است، چنانچه امیرالمومنین علی (ع) آنان را چنین بیان داشته اند:
![](/files/fa/news/1393/2/28/51882_264.jpg)
علاوه بر این حضرت علی (ع) در جایی دیگر می فرمایند: از پرخوری بپرهیزید که دل را سخت و سبب بی حالی و سستی در نماز و موجب تباهی بدن می گردد و نیز بیان می دارند: با وجود سه چیز در سه چیز طمع مکن: با پرخوری در شب زنده داری، با خوابیدن همه شب و بجا نیاوردن نماز شب در نورانی شدن صورت و با همراهی با فاسقان در ایمن بودن از بلایای دنیا و همچنین نقل شده است که این امام همام فرموده اند: هر که سیر شود (و پرخوری نماید) در دَم به سه کیفر مجازات گردد: پرده ای بر قلب او افکنده شود، خواب آلودگی بر چشمانش افتد و سستی (در بجاآوردن عبادات) بر بدنش چیره گردد، و نیز فرموده اند: پرخوری دِل را می میراند، همان گونه که آب بسیار، کِشت را می میراند.
پی نوشت:
1- ابن ابی الحدید. شرح نهج البلاغه، ج20: 320، 325.
2- عبدالواحد بن محمد تمیمی. غررالحکم: 360.
3- شازده احمدی. نهج الطبابه: 77، 80- 83.
منبع:قدس