۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۱۱
عقیق:محمدهاشم شفیعی در یادداشتی به بیان ارزش و مقام و جایگاه حضرت زینب (س) در جایگاه پرستاری پرداخته که در ادامه با هم میخوانیم:
حضرت زینب کبری الگویی برای تمام زنان، در طول تاریخ است زیرا او همچون کوهی استوار و شکیبا در مقابل مصائب و فرمانبرداری بصیر برای امام خویش و در عین حال، دارای لطافت مادرانه و خواهرانه در بین اهل بیت امام حسین (ع) بود.
یکی از جنبههای شخصیتی حضرت زینب در کربلا، مدیریت در پرستاری او از اهل بیت امام حسین (ع) است. ایشان نه به عنوان یک خواهر یا عمه بلکه همانند مادری مهربان و دلسوز، فرزندان امام حسین (ع) را بر خود مقدم میداشت و تا پای جان از آنها پرستاری میکرد.
ارزش پرستاری
پیامبر اکرم درباره ارزش پرستاری فرمودند: پرستاری از مریض، انسان را از تمام گناهان خارج میکند مانند روزی که از مادر متولد شده است .[۱] همچنین کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل (علیه السلام) محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور میکند .[۲]
برای پرستاران عزیز، افتخاری از این بالاتر نیست که روز پرستار با روز ولادت این بانوی بزرگ جهان، عجین شده است. چه زیباست که سفیدپوشان سلامت، با الگو قرار دادن بانوی نمونه تاریخ، خود را به بالاترین پاداش معنوی نیز نائل کنند.
حضرت زینب الگوی نگاه زیبا
یکی از خصوصیات حضرت زینب (س) نوع نگاهی بود که به جهان پیرامون خود داشت. ایشان در پاسخ به طعنه دشمن نسبت به اتفاقات کربلا میفرماید: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا ؛[۳] من به جز زیبایی چیزی ندیدم.» حضرت زینب سلام الله علیها حتی در بند اسارت، علاوه بر رسوا ساختن دشمن و شکستن هیمنه طرف مقابل، او را وادار به عقب نشینی کرد. این نوع نگاه، برخاسته از معرفت به خدا، شناخت و جهانبینی متعالی حضرت است که سنگینترین مصیبتها را در مجرای خداشناسی، زیبا میبیند؛ زیرا میداند که آنچه از دوست رسد نیکوست؛ و چه نگاه زیبایی!
این نوع جهان بینی که برخاسته از شناخت عمیق و بصیرت نسبت به دین است، بهترین الگو برای پرستاران است؛ زیرا آنها هستند که مریض خود را دلداری میدهند و برای درمان او چاره جویی میکنند. کسانی که مانند پرستاران عزیز چنین نگاهی را در وجود خود نهادینه کنند، در مقابل تمام سختیها و نگرانیهای شغلی مصون خواهند ماند؛ حتی نوع پوشش آنها نیز سامان پذیرفته و به آن افتخار میکنند و همچون زینب کبری پاسبان پوشش خود خواهند بود.
حضرت زینب الگوی صبر و استقامت
از ویژگیهای اولیای خدا صبر آنهاست .[۴] خداوند در قرآن کریم مؤمنان را به صبر سفارش میکند. صبر به سه قسم تقسیم میشود، صبر در مقابل معصیت [۵]، صبر در مقابل مصیبت [۶] و صبر در مقابل اطاعت خدا .[۷] وقتی به زندگی سراسر نور حضرت زینب (سلام الله علیها) مینگریم، ایشان را کوه صبر و استقامت در مقابل انواع بلاها و مصائب مییابیم که در مقابل این همه آزارها و سختیها خم به ابرو نیاورده و با سخنان کوبنده خود، یزید و یزیدیان را رسوا میکند.
صبر و استقامت، بهترین وسیله برای تحمل سختیهای عفاف و حجاب در حین کار است؛ زیرا حجابی که در حین کار باید رعایت شود مشکلات خاص خودش را دارد و این تحمل، از جنس تحمل زینبی در سختیها به شمار میرود.
زینب (س) الگوی عبادت و بندگی
خداوند هدف خلق انسان را بندگی قرار داده است [۸] و پیامبرش را نیز به این صفت ستوده است .[۹] حضرت زینب نیز در اوج همه این مصائب از یاد خدا غافل نشدند و نه تنها عبادتهای واجب بلکه عبادتهای مستحب را نیز ترک نکردند که این، نشان از اوج شخصیت این بانوی با کرامت دارد که نگذاشت مشکلات پیرامونش، او را از یاد خدا غافل کند. پرستار خوب کسی است که هر چند کارش سنگین و طاقت فرساست ولی در عین سختی کار، از یاد خدا غافل نشده و دیگران را نیز تشویق به یاد خدا کند؛ زیرا یاد خدا مایه آرامش است .[۱۰]
شخصی به نام یحیی مازنی در مورد عفت و حجاب ایشان میگوید: «مدتها در همسایگی خانه امیرالمومنین (علیه السلام) بودم. در طول این مدت، نه قامت زینب (علیها السلام) را دیدم و نه صدای او را شنیدم… [۱۱] حضرت زینب علاوه بر اینکه خود رعایت عفاف را داشت، در مجلس یزید از حجاب و عفاف جانانه دفاع کرد .[۱۲]
نتیجه اینکه؛ چنین شخصیتی نه تنها باید الگو برای پرستاران قرار گیرد؛ بلکه سزاوار است که الگو برای همه زنان آزاده باشد؛ زیرا هیچگونه سختی و مصیبتی باعث نشد که حجاب و پوشش خود را دست و پا گیر و مزاحم خود بداند؛ بلکه تا پای جان از ارزشهای اسلامی دفاع کرد.
پی نوشت:
[۱]. من لایحضره الفقه، صدوق، ج ۴، ص ۱۶.
[۲]. ثواب الاعمال، ابن بابویه، ص ۲۸۹.
[۳]. لهوف، ابن طاووس، ص ۱۶۰.
[۴]. سوره احقاف، آیه ۳۵.
[۵]. سوره هود، آیه ۱۰و ۱۱.
[۶]. سوره بقره، آیه ۱۵۵.
[۷]. سوره مریم، آیه ۶۵.
[۸]. سوره ذاریات، آیه ۵۶.
[۹]. سوره اسرا، آیه ۱.
[۱۰]. سوره رعد، آیه ۲۸.
[۱۱]. ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج ۸، ص ۳۲۶.
[۱۲]. الاحتجاج، طبرسی، ج ۲، ص ۳۰۸.
منبع:مهر