کعبه، اولین مسجد و سجده گاه

(و بارک فیها و قدّر فیها اقواتها فی اربعه ایام سواء للسائلین)

برای برخورداری ابعاد متعالی وجودی همین انسان و برای رفع نیازهای روح انسان و ضمیر خداجوی انسان و سیراب ساختن عطش عشق و پرستش انسان، سجده گاه و عبادتگاه او را نیز از پیش معین ساخته تا بتواند با هدایت از کانون آن، از بساط زمین در جهت رشد و شکوفایی مادی و معنوی و تکامل اخلاقی و انسانی و ملکوتی استفاده نماید و بدین ترتیب بر خلاف خیال باطل مکتب های مادی ساخته بشر عموما مارکسیسم خصوصا که هرگز قدرت آن را ندارند تا انسان را بدانگونه که هست و با تمام ابعاد وجودی اش بنگرند و به همه نیازهای درونی اش جوابگو باشند، همچنان که دین حنیف و خداپرستی زاییده جهل یا ترس یا عوامل مادی و شرایط اقتصادی و انگیزه های طبقاتی! نیست و ریشه در فطرت انسان و ساختار درونی او دارد، کعبه و مسجد نیز ساخته جهل پروران و زورمدان و زراندوزان و طبقات استثمارگر نیست ( و البته ساخته طبقات تحت استثمار و مستضعف هم نیست، با آن تحلیل قالبی مادی و طبقاتی که بعضی ها دچار می شوند) تاریخ کعبه از اصالت و قدمت قابل توجهی برخوردار و قبل از خلقت زمین است و زمین از زیر آن نقطه بسط و گسترش پیدا کرده است.

عن الباقر(علیه السلام):

ان الله خلقه قبل الخلق ثم خلق الله الارض من بعده فدحا ها من تحته)

که این حدیث اشاره ای است به آیه «والارض بعد ذلک و دحیها»

آری کعبه اولین مسجد و نیز اولین نقطه ای است که مهد پرورش آدمی گشته و محل کعبه به مشیت پروردگار و اذن و فرمان الهی و به کارگزاری ملائکه تعیین شده و بنا گشته است. ابوذر می گوید: زمانی که از پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) پرسیدند: اول مسجدی که برای مردم بنا شد کدام بود؟ فرمود: مسجد الحرام و سپس بیت المقدس.

مساجد باید در امتداد کعبه باشند و بر مبنای چهارحقیقت بسیار بلند تسبیح و تحمید و تهلیل و تکبیر استوار شوند، وقتی اهل ایمان از مسجدها امامت و هدایت شوند، حقیقتا خدا را تسبیح می گویند و در ضمیر وجودشان او را و تنها او را سزاوار حمد و ستایش دیده (تحمید) و همه کشش ها و گرایش ها و پرستش هاس غیرالهی را نفی کرده و به حقیقت (لا اله الا الله) نائل می آیند (تهلیل) و خدا را از آنچه وصف شود و از همه قدرت ها و ابرقدرت ها و قدر قدرت ها و ... بزرگتر می دانند(تکبیر)!

البته تاریخ انسان با رویارویی حق و باطل آغاز شده و امتداد یافته است و شیطان از همان نخست به وسوسه و انحراف پرداخته و همواره به شیوه ها و شکل های مختلف، در مسیر انسان های حق طلب و ساجد دام گسترده است. لذاست که می بینیم قابیل نیز همچون هابیل قربانی تدارک می بیند و به قربانگاه می آید و قابیلیان تاریخ نیز دین و سجده و عبادت و مسجد در جهت افکار و خواسته های پلیدشان استفاده می جسته اند و این است که آنها نیز مسجدها و معبدها ساخته و ترویج داده و به سجده! فرا خوانده اند. زیرا که سجده خالص برای خدا، «ابلیس» و دیگر شیاطین را به وحشت انداخته و اوج خشم و غضب آنها را موجب می گردد.

بنابراین سجده راست، فقط خدا راست.

مسلمانی که داند رمیز دین را

مساید پیش غیر الله جبین را

اگر گردون به کام او نگردد

به کام خود بگرداند زمین را

پی نوشت:

مسجد نهاد عبادت و ستاد ولایت

منبع:شبستان