عقیق: اگر با یک غیرایرانی درباره ادبیات ایران صحبت کنید، بی‌شک آن را با خیام و حافظ می‌شناسد، فرقی هم نمی‌کند که او از کدام نقطه این کره خاکی باشد، همه جا، آسمان همین رنگ است. معلوم نیست اگر امثال ادوارد فیتز جرالد، مترجم ثروتمند بریتانیایی یا آن نابغه آلمانی، گوته، اقدام به ترجمه و معرفی بزرگانی چون خیام و حافظ نکرده بودند، باز هم ادبیات ایران در جهان شناخته شده بود یا نه.
میراث ایرانیان شعر است و از این میراث به جهانیان سهم چندانی نرسیده است. رهبر معظم انقلاب با توجه به اهمیت اهتمام به این موضوع، در دیدار نیمه رمضان با شاعران، بر لزوم ترجمه و ایجاد نهضت در این حوزه تأکید کردند. ایشان سروده علی سلیمیان را که درباره «غزه مقتدر مظلوم» در آن محفل ارائه شده بود، نمونه‌ای از این دست اشعار دانستند که با ترجمه آن می‌توان «غوغا» به پا کرد و مایه «قوت قلب» مردم و مبارزین فلسطینی شد؛ غزلی که با این ابیات آغاز می‌شد:
به زعم خویش تا پایان دنیا زنده می‌ماند
ولی این شب فقط تا صبح فردا زنده می‌ماند
برای قدس خوابی دیده‌اند ابلیس‌ها، امّا
به رغم این همه کابوس، رؤیا زنده می‌ماند ...
با وجود تأکید رهبر معظم انقلاب بر اثرگذاری این شعر و با وجود گذشت بیش از پنج ماه از دیدار شاعران با رهبر انقلاب، غزل سلیمیان همانند بسیاری دیگر از آثار مشابه، در صف ترجمه و بازآفرینی هنری مانده است. در این مدت اما یک گروه خودجوش لبنانی دست به ترجمه و بازآفرینی این اثر در قالب نماهنگ کرد که مورد توجه کاربران فضای مجازی نیز قرار گرفت. سلیمیان در گفت‌وگو با تسنیم از اتفاقاتی گفت که پس از دیدار نیمه رمضان، برای سروده او رخ داده است. این گفت‌وگو را می‌توانید در ادامه بخوانید:
*تسنیم: آقای سلیمیان غزل شما درباره فلسطین و حوادث اخیری که در نوار غزه پس از طوفان‌الاقصی رخ داده، به عنوان یک کار هنری مورد توجه رهبر معظم انقلاب و جامعه ادبی قرار گرفته است. این غزل در چه حال و هوایی و در اثر چه فضایی سروده شده است؟
من به عنوان یک شاعر عصر معاصر نسبت به اتفاقات جهان پیرامون واکنش نشان می‌دهم. من ایرانی‌ام، شاعر امروز و در دوره انقلاب اسلامی زندگی می‌کنم که نسبت به وقایع مختلفی که رخ می‌دهد مسئولم. یکی از این وقایع، مسئله فلسطین است. از روزی که با قلم و شعر آشنا شدم، به این موضوع به عنوان یک مسئله مهم و حیاتی در جهان امروز و جبهه مقاومت پرداختم. نگاهم به موضوع فلسطین در شعر، همواره نگاه حماسی بوده و تلاش کرده‌ام با استفاده از موهبت خدادادی‌ام در آفرینش کلام، روحیه‌بخش جبهه مقاومت باشم.
تاکنون آثار متعددی را به این موضوع اختصاص دادم، اما پس از طوفان الاقصی موضوع فلسطین رنگ دیگری برای من گرفت. در تمام این مدت تلاش می‌کردم شعرم در این حوزه به صورتی باشد که اگر روزی به دست مبارزان فلسطین و مردم غزه رسید، قوت قلب آنها باشد.
فلسطین موضوعی است که همواره مورد توجه شاعران بوده است، اما برخی از دوستان شاعر تنها به بیان زخم‌ها و رنج‌های مردم مظلوم غزه توجه نشان داده‌اند. هرچند بیان این مسائل نیز ضروری و ارزشمند است، اما نمی‌تواند روحیه حماسی آنها را تقویت کند.
منبع:تسنیم
