عقیق:عزاداری به ویژه عزاداری ایام محرم و صفر برای تعظیم شعار بزرگ اسلام امری بسیار پسندیده و از اعمال صالح و باقیات صالحات است؛ زیرا با این کار، همه تکریم و تعظیم مقام و منزلت امام حسین(ع) است و هم تذکر و عبرتی است تا با پیروی از سیدالشهداء(ع) و تفکر در فلسفه قیام عاشورایی و عصری کردن قیام، امکان بهره مندی دنیوی و اخلاقی از بهترین سیره برای آدمی فراهم آید، اما باید توجه داشت که انسان نمی تواند برای انجام حتی واجبی موجبات اذیت و آزار دیگران را فراهم آورد حال چه رسد که بخواهد با انجام مستحبی، گناه و حرامی را مرتکب شود که همان اذیت و آزار مردم و تضییع حقوق آنان است.
شیوه صحیح استفاده از اسباب در عزاداری ها
گفته شده: باید گریست، بسیار خوب، باید گریست، به چه وسیله بگریانیم؟... همین قدر که اشک جاری می شود، هر کاری کردید کردید. شیپور بزنیم، طبل بزنیم، معصیت کاری کنیم، به بدن مرد لباس زن بپوشانیم، عروسی قاسم درست کنیم، جعل و تحریف کنیم. گفتند: در دستگاه امام حسین(ع) این حرفها مانعی ندارد. دستگاه امام حسین(ع) از دستگاه دیگران جداست. اگر اینجا دروغ گفتی، بخشیده است؛ تحریف کردی، بخشیده است؛ شبیه سازی کردی، بخشیده است؛ به تن مرد لباس زن کردی، بخشیده است؛ هرگناهی که اینجا کردی، بخشیده است.
سال های اول مرجعیت مرحوم آیت الله بروجردی(ره) بود که قدرت فوق العاده داشتند. قبل از محرم بود. به ایشان گفتند وضع شبیه خوانی ما این جور است. دعوت کردند، تمام رؤسای هیئتها به منزل ایشان آمدند. از آنها پرسیدند: شما مقلد چه کسی هستید؟ همه گفتند: ما مقلد شما هستیم. فرمودند: اگر مقلد من هستید، فتوای من این است که این شبیه هایی که شما به این شکل در می آورید حرام است. با کمال صراحت با آقا عرض کردند که آقا ما در تمام سال مقلد شما هستیم الاّ این سه چهار روز که ابداً از شما تقلید نمی کنیم! گفتند و رفتند و به حرف مرجع تقلیدشان اعتنا نکردند.
این نشان می دهد که هدف امام حسین(ع) نیست، هدف اسلام نیست، نمایشی است که از آن استفاده های دیگری و لااقل لذتی می برند.
و باز تکرار شده: آقای بروجردی هر چه خواستند سر دسته های قمی را از بعضی کارها منع کنند قبول نکردند، گفتند ما همه سال جز یک روز مقلد شما هستیم.
پاسخ: عزاداری بر طبق حجت شرعی بلامانع است.
الف) طبل و شیپور اگر برای عزا باشد استعمال لهوی نیست تا حرام باشد.
ب) در کلمات برخی از فقهاء چنین آمده که پوشیدن لباس زنانه برای مرد در مثل مراسم تعزیه اشکال ندارد.
ج) در مورد تحریف، جعل و دروغ در پاسخ به پرسش 33« آیا بحث تحریفات عاشورا از تحریف مصون مانده؟» به تفصیل صحبت خواهیم کرد.
اما مطلبی که در برخورد هیئت های عزادار با آیت الله بروجردی نقل شده؛ یکی از علمای معاصر تصریح می کند که از شخص موثق و مورد اطمینانی که در مجلس آیت الله بروجردی حضور داشته شنیدیم که هیئت های عزاداری گفتند: ما موارد احتیاط وجوبی شما را به دیگران رجوع می کنیم به اینکه بگویند: فتوای شما را قبول نداریم!
پس به نظر می رسد در نقل مطلب دقت نشده و برای غرض مورد نظر از شیوه صحیح استفاده نشده است.
در جای دیگر قضیه مفصلی نقل شده، خلاصه اش آنکه:
شخص یزدی در سفر خراسان به مسجدی رفت، آقایی پس از نماز رفت منبر، فراش مسجد یک دامن سنگ آورد تحویل او داد. تا رسید به روضه و گریز، چراغها را خاموش کردند و شروع کرد به سنگ پراندن، فریاد آخ سرم، آخ دستم،آخ سینه ام بلند شد. بعد چراغها را روشن کردند، دیدم سرها مجروح ... مردم اشکشان می ریزد و بیرون می روند. گفتم: آقا این چه کاری بود؟!
گفت: اینها به هیچ روضه ای گریه نمی کنند. گریه بر امام حسین(ع) ثواب زیادی دارد و راهش منحصر به این است که با سنگ بر سر اینها بزنم؛ چون هدف وسیله را مباح می کند.
به نظر می رسد تصدیق بدون تصور شده! شاید ناقل قضیه مزاح کرده یا... و گرنه هیچ کس زیر بار چنین چیزی نمی رود!
د) بعضی توهم کرده اند که عَلَم شبیه صلیب است و نباید از آن استفاده کرد!
در پاسخ آنان گوییم: کجای عَلَم شبیه صلیب است؟! اصلاً شکل و شمائل آن هیچ شباهتی به صلیب ندارد. گرچه ما می توانیم با خیالبافی از اجزاء آن در ذهن خود یک صلیب ترسیم نماییم. این اختصاصی به عَلَم ندارد، هر کس خیالبافی باشد می تواند اشیاء مختلف را به صورت های گوناگون تصور نماید ولی حقیقت قضیه چیست؟
واقعاً جای تعجب است که آداب و رسوم بیگانگان در سرتاسر زندگی ما منعکس شده و شعارها و نمادهای فاسد آنها نیز به جوامع به اصطلاح اسلامی سرایت کرده و کوچک ترین واکنشی در برابر آن نشان نمی دهند، ولی مطلب بی اساسی _ مانند صلیب بودن عَلَم _ این چنین محکم و استوار تلقی شود!
کدخبرنگار:211001
