عقیق:سوره حمد، فاتحة الكتاب است حسين عليه السلام هم فاتح مصحف شهادت است .

سوره حمد، ام الكتاب است ، حسين عليه السلام نيز ابوالائمه است .

سوره حمد، گنج اطاعت است ، حسين عليه السلام هم گنج اسباب شفاعت است .

سوره حمد، وافى است و حسين عليه السلام وافى به اسباب مغفرت است .

سوره حمد، شفادهنده است در حالى كه تربت آن حضرت شفاست .و اشكى كه به خاطر او ريخته مى شود شفايى است كه آتش هاى درون و برون را خاموش مى كند، و اگر يك قطره از آن در جهنم افتد، حرارت آن را خاموش مى گرداند...

سوره حمد، كافى است ، محبت حسين عليه السلام هم كافى است .

سوره حمد، معادل قرآن است ، حسين عليه السلام نيز شريك قرآن و عدل آن در امانتى است كه پيامبر او را به امت سپرد...

ویژگی های سوره حمد و امام حسین(ع)

شباهت هایی که برای فاتحةالکتاب و امام حسین(ع) برشمرده اند عبارت است از:

سوره حمد آغازگر کتاب خداست و آن حضرت گشاینده کتاب شهادت است. سوره حمد اساس و ریشه کتاب وحی است و آن حضرت نیز سر آمد و پدر امامان نور و هدایت است. سوره حمد گنجینه طاعت خداست و آن حضرت نیز گنجینه ای برای نجات و شفاعت بندگان است. سوره حمد برای هدایت انسان کافی و وافی است و مهر ورزیدن به آن حضرت نیز وسیله ای کافی برای بخشش و آمرزش بندگان خداست.

سوره حمد شفابخش بیماریهاست و آن حضرت نیز، تربتش و حتی قطرات خون پاکش شفادهنده بیماران است، چنانکه بیماری دختر یهودی به برکت قطره ای از خون مقدس آن امام همام شفا یافت.

همچنین قطرات اشکی که در سوگ آن حضرت ریخته می شود، نجات دهنده گناهکاران از آتش است و اگر قطره ای از آن اشک بر آتش دوزخ فرو ریزد، شعله های برافروخته آنجا را خاموش می سازد.

سوره حمد معادل و همتای قرآن است و امام حسین(ع) نیز شریک قرآن و دومین امانت گرانبهائی است که پیامبر او را همواره قرآن درنزد امت اسلام سپرد.

سوره حمد دو بار نازل شده است و امام حسین(ع) نیز دو بار از آسمان نازل گشت و دو بار بالا برده شد. بار اول به هنگام ولادت بود که قنداقه او به آسمان برده شد و در هنگام شهادت نیز فرشتگان پیکر مطهر او را به آسمان بردند.

در روایت نقل شده که « وقتی حضرت امام حسین(ع) را شهید نمودند و سر مقدسش را بر بالای نیزه بردند، فرشتگان از آسمان فرود آمده و پیکرش را به آسمان اوج دادند و با همان هیئت در کنار صورت پدرش علی(ع) گذاشتند و قاتلانش را مورد لعن و نفرین قرار دادند و سپس در شهادتگاه کربلا فرود آوردند که هیچکس به فلسفه چنین امری واقف نشده است.»

از فضیلت های سوره حمد این است که هر کس آنرا تلاوت کند در حالیکه به ظاهر و باطن آن ایمان داشته باشد، خداوند در برابر هر حرفی از آن، پاداشی برتر از دنیا و آنچه درون آن است به او عطا می کند. در فضیلت امام حسین(ع) نیز وارد شده که، هر کس آن حضرت را از روی معرفت و آگاهی یاد کند و برایش سوگواری نماید، خداوند تعالی در برابر هر قطره ای از اشکهای او، پاداشی بالاتر از همه دنیا و آنچه درون آن است به او ارزانی می دارد و هر کس او را عارفانه زیارت نماید، از چنین پاداش بی مانندی بهره مند خواهد شد.

نام جلاله بسم الله عنوان هر سوره و صدر آن است، امام حسین(ع) نیز عنوان شهادت و سرور و سالار شهیدان است.

کلمه بسم الله صد و چهارده مرتبه در قرآن وارد شده است، امام حسین(ع) نیز از اسباب صد و چهارده گانه برای بخشش و آمرزش بندگان خداست.

گفتن بسم الله از واجباتی است که در هنگام ذبح و نحر حیوانات بر زبان جاری می شود. و یاد و خاطره امام حسین(ع) همانگونه که در حدیث نبوی وارد شده به جهتی که در سخت ترین شرایط قربانی شد، در هنگام ذبح و نحر هر قربانی، در نزد هر مؤمنی تجدید می گردد.

کدخبرنگار:211001