عقیق: پیرغلام حضرت اباعبدالله الحسین (ع) مرحوم احمد شمشیر گران (شمشیری( در محله گذر لوطی صالح تهران در سال 1307 متولد شد.
تحصیلاتش سیکل بود و به تبلیغ دینی در قالب مداحی می پرداخته است. ایشان نزد شاعرانی همچون استاد خوشدل تهرانی ، هادی رنجی ، پرتو بیضایی و مشفق کاشانی شاگردی نموده است. وی در هیئت مهدیون ، فاطمیون ، قائم آل محمد (عج) ، حضرت رقیه (س) و ابوالفضلی های غرب تهران بطور ثابت برنامه اجرا می نمود.
حاج احمد شمشیری قدرتی داشت که قصاید طولانی را در مدت زمان کوتاهی حفظ می کرد. وی هر روز فاصله منزل تا محل کارش را پیاده طی می کرد و در این فاصله حداقل یک غزل هفت بیتی را حفظ می کرد . وی اصرار زیادی در شعر حفظ کردن داشت به همین دلیل امروزه تمام مداحان وی را به همین صفت که وی در تمام مدت مجلس به شعر خوانی و ارائه مطالب به صورت حفظ و بدون مراجعه به نوشته طی می شد.
زانوی ادب
خوشدل تهرانی ،هادی رنجی و مرحوم حاج محمد علامه از جمته افرادی بودند که بر زندگی و سبک مداحی حاج احمد تأثیر گذاشتند. حاج احمد با افرادی مثل مرشد اسماعیل، پرتو بیضایی و مشفق کاشانی همنوا بود. خوشدل تهرانی یکی از شعرای توانای پیش از اتقلاب بود . هرگاه حاج احمد قصد داشت درمجلس روضه یا عزا شرکت کند ماجرا را به تفضیل برای خوشدل بیان میکرد و از وی می خواست تا برای آن ماجرا شعری را بسراید.دکتر حسین آهی شاعر و استاد ادبیات فارسی یکی دیگر از دوستان حاج احمد بود. حسین جوهری صاحب کتاب «گلبانگ محبت» و « سفینه شجره طوبی» یکی از کسانی بود که به طور غیر مستقیم برحاج احمد تأثیر گذار بود.
مرد سفارش ناپذیر
حاج احمد به واسطه دوستانی که داشت، همیشه برای گرفتن تذکره کربلا میانجی گری می کرد. اما برای کارهای دنیوی هیچ تلاشی نمی کرد. محسن شمشیرگران پسر حاج احمد می گوید : در خدمت سربازی به شهر پلدختر اعزام شده بودم و خیلی دلتنگ خانواده بودم و میدانستم پدرم برای اینگونه امور وساطت نمی کند. به همین دلیل به امام حسین «ع» متوسل شدم و به مداحی پدر دلخوش بودم تا حضرت عنایتی کند.مدتی بعد خبر دادند که 200 نفر از افراد تنومند را به تهران اعزام کردند و من هم نفر 198 بودم.
خبری که در شهر پیچید
کد خبرنگار: 211001
