سوره‌ای که با خواندنش از گردنه‌های سخت آخرت نجات می‌یابید!

عقیق:سوره بلد نودمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

سوره بلد با سوگند به بلد (به معنای سرزمین مکه) آغاز می‎شود و به همین سبب بلد نامگذاری شده است.

سوره بلد ۲۰ آیه، ۸۲ کلمه و ۳۴۳ حرف دارد. این سوره جزو مُفَصَّلات است و از سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌شود.

بر اساس روایات؛ هر کس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند در دنیا به صالح بودن معروف شود و در آخرت به اینکه نزد خداوند جایگاهی ویژه دارد شهرت می‌یابد و از رفیقان پیامبران و شهیدان و صالحان خواهد بود .

همچنین پیامبر (ص) درباره فضیلت این سوره می‌فرماید: هر کس سوره بلد را قرائت کند خداوند او را از گردنه‌های سخت سفر آخرت نجات می‌دهد.

متن سوره بلد همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

لَا أُقْسِمُ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ ﴿١﴾

سوگند به این شهر (۱)

وَ أَنتَ حِلٌّ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ ﴿٢﴾

و حال آنکه تو در این شهر جاى دارى (۲)

وَ وَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ ﴿٣﴾

سوگند به پدرى چنان و آن کسى را که به وجود آورد (۳)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿٤﴾

براستى که انسان را در رنج آفریده‌ایم (۴)

أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿٥﴾

آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (۵)

یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿٦﴾

گوید:مال فراوانى تباه کردم (۶)

أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿٧﴾

آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (۷)

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ ﴿٨﴾

آیا دو چشمش نداده‌ایم (۸)

وَ لِسَانًا وَ شَفَتَیْنِ ﴿٩﴾

و زبانى و دو لب (۹)

وَ هَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿١٠﴾

و هر دو راه خیر و شر را بدو نمودیم (۱۰)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿١١﴾

ولى نخواست از گردنه عاقبت‌نگرى بالا رود (۱۱)

وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿١٢﴾

و تو چه دانى که آن گردنه سخت چیست (۱۲)

فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾

بنده‌اى را آزادكردن (۱۳)

أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿١٤﴾

يا در روز گرسنگى طعام‌دادن (۱۴)

یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾

به يتيمى خويشاوند (۱۵)

أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿١٦﴾

يا بينوايى خاك‌نشين (۱۶)

ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾

علاوه بر اين از زمره كسانى باشد كه گرويده و يكديگر را به شكيبايى و مهربانى سفارش كرده‌اند (۱۷)

أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿١٨﴾

اينانند خجستگان (۱۸)

وَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿١٩﴾

و كسانى كه به انكار نشانه‌هاى ما پرداخته‌اند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹)

عَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿٢٠﴾

بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد (۲۰)

منبع:باشگاه خبرنگاران