کمال توحید پذیرش ربوبیت خداوند و عمل به قوانین الهی است

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه توحید از انجا شروع می‌شود که شما خدا را واحد و خالق جهان بدانید، عنوان کرد: جز خدا کسی نیست که در جهان بتواند کاری انجام دهد، بت‌پرست‌ها فکر می‌کردند که بت‌ها هم می‌توانند به جای خدا گاهی کارهایی را انجام دهند و اعتقاد داشتند موثرهای دیگری هم در جهان وجود دارد، به همین دلیل لااله الاالله را نمی‌پذیرفتند، اما در توحید حقیقی موثر و خالقی جز خداوند وجود ندارد.

آیت‌الله جاودان با بیان اینکه شیطان خدای خالق و یکتا، تمام مراحل توحید و حتی قیامت را قبول داشت اما ربوبیت او را قبول نکرد، اظهار کرد: در مرحله نهایی شیطان باید می‌گفت لارب الاالله، یعنی رب و قانون گذار عالم یکی است و قانونی غیرقانون او اعتبار ندارد شیطان این دستور را قبول نکرده و بر آدم سجده نکرد.

استاد حوزه علمیه افزود: اگر انسان ربوبیت خدا را به تمام قبول کرده باشد توحید او به کمال رسیده است، در این مرحله از توحید بنده باید تسلیم خدا شده و مخالفت فرمان او را نکند. اگر ربوبیت خدا را قبول نداشته باشیم در قیامت کسی از ما دفاع نخواهد کرد؛ بنابراین به قانون الهی بر اساس ربوبیت او عمل کنیم.

وی با بیان اینکه دستوراتی نظیر نماز برای این است که شما از زمین پرواز کرده و به بهشت بروید، ابراز کرد: هر عملی که انسان انجام می‌دهد یا به سوی بهشت یا به عمق جهنم حرکت می‌کند که هر چه ادامه دهد دیگر برای او برگشت نخواهد داشت.

آیت‌الله جاودان با بیان اینکه هرکس از نماز و یاد خدا روی برگرداند زندگی او در دنیا سخت و در آخرت در جهنم خواهد بود، گفت: انسان عاقل چه زندگی را انتخاب می‌کند، در هر دستوری که خداوند قرار داده همه سود برای انسان است.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: کسانی که ایمان آورده و تقوا داشته باشند ترس و اندوه نخواهند داشت زیرا پیوسته بر اعمال خود مراقبت داشتند، امام حسین(ع) روز عاشورا هر چه بلا بیشتر می‌شد چهره ایشان بشاش‌تر می‌شد.

وی با تاکید بر اینکه کسانی که عملا قانون الهی را پذیرفتند و بر این اوامر الهی استقامت ورزیدند بر آنها بشارت بهشت می‌رسد، تصریح کرد: این بشارت به میزان استقامت افراد در طول عمر دنیای بستگی دارد؛ متقین با اعمال نیک سود دائمی می‌کنند و همواره بر آن افزوده می‌شود.

آیت‌الله جاودان در پایان خاطرنشان کرد: وقتی انسان باتقوا احساس کند که خدا از او راضی است بسیار خوشحال می‌شود، آنها به شادمانی عمیق می‌رسند، برای رسیدن به این مرحله یک عمر بر پرهیز از حرام‌ها و انجات واجبات صبر کرده است.

منبع:شبستان