۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۵ : ۰۳
علامه جعفری در سال۱۳۲۰ ه.ش در ۱۵سالگی، زادگاه خویش را به قصد اقامت در تهران ترک کرد، و در مدرسه مروی نزد استادان به نام آن دوران رسائل و مکاسب را فرا گرفت. پس از سه سال، در سال ۱۳۲۲ ه.ش به شهر قم مهاجرت و ضمن تحصیل در مدرسه دارالشفای قم ملبس به لباس روحانیت شد و به تحصیل در دروس خارج مشغول شد. او سپس برای ادامه تحصیلات، راهی نجف اشرف ودر بیست و سه سالگی به درجه اجتهاد نایل گردید.
او در سال ۱۳۳۶ یا ۱۳۳۷ ه.ش پس از یازده سال اقامت در نجف اشرف، به ایران بازگشت. میرزا حسن موسوی بجنوردی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی، شیخ مرتضی طالقانی، علی محمد بروجردی، میرزا حسن یزدی، سید جمال الدین گلپایگانی، سید محمد هادی میلانی، ، سید محسن حکیم و میرزا علی اکبر اهری از جمله اساتیداین حکیم فرزانه بوده اند.
از این استاد فقید بیش از ۱۰۰ اثر درحوزه های مختلف فقهی، ادبی ، فلسفی و عرفانی به چاپ رسیده که مهمترین آنها شرح نهج البلاغه و تفسیر مثنوی مولوی است.
اودر سال ۱۳۷۷ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان، ابتدا در ایران تحت درمان قرار گرفت و سپس به انگلستان منتقل شد؛ اما بر اثر سکته مغزی در ۲۵ آبان ۱۳۷۷ برابر با ۲۶ ربیعالاول ۱۴۱۹ قمری دیده از جهان فروبست.
کتابخانه علامه جعفری در فلکه دوم صادقیه، بلوار آیت الله کاشانی، خیابان حسن آباد، کوچه چهارم، شماره ۲۲ واقع است.
منبع:مهر