۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۹ : ۰۷
شرح دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان
در دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان می خوانیم: اللهمّ إنّي أسْألُكَ فيه ما يُرْضيكَ وأعوذُ بِكَ ممّا يؤذيك وأسألُكَ التّوفيقَ فيهِ لأنْ أطيعَكَ ولا أعْصيكَ يا جَوادَ السّائلين.
عقیق: خدايا در اين روز آنچه را که رضاي تو در آن است از تو درخواست مي کنم و به تو پناه مي برم از آنچه که تو را ناپسند است و از تو توفيق مي خواهم که در اين روز همه را به فرمان تو باشم و هيچ نافرماني نکنم اي جود و عطابخش سئوال کنندگان.
در اين دعا از خداوند خواستاريم که به ما توفيق دهد آنچه را که رضايت او در آن است انجام دهيم، حال مي خواهيم بدانيم که رضايت خداوند در چه چيزي مي باشد؟ و چه چيزهايي موجب رضايت پروردگار عالميان مي گردد؟ که بايد در جواب بگوييم هر عملي را که خداوند انسانها را به انجام آن امر فرموده است: موجبات رضايت خداوند از بندگان است که اگر بنده اي به آن دستورات عمل نمايد رضايت خداوند را براي خود واجب نموده و اگر نافرماني از آن دستورات نمايد خشم و غضب الهي را بر خود واجب نموده است.
به عنوان مثال انفاق کردن، اقامه نماز، پرداخت زکات موجبات رضايت الهي از بندگان و دروغ و تهمت و غيبت، موجبات خشم وغضب پروردگار عالميان مي باشد که ما در اين روز از خداوند خواستاريم ما را جزو کساني قرار دهد که به دنبال جلب رضايت او باشيم نه خشم و غضب او که همانا خداوند سخت عذاب است "ان الله شديد العقاب"
در اينجا منظور از مما يوذيک آنچه که ترا ناپسند است انجام اعمالي است که خداوند انسان را از انجام آن اعمال منع نموده است. مثل دروغ، غيبت، تهمت، فحش که هنگامي که انساني يکي از اين اعمال را انجام دهد موجبات عذاب و عقوبت الهي را فراهم مي سازد. به عنوان مثال امام موسي کاظم(ع) در حديثي فرمودند: "ان الله حرم الجنه علي کل بذي قليل العياء لايبالي ما قال و ما قيل فيه يعني خداوند بهشت را حرام نموده بر کساني که داراي زباني فحاش اند و حياي آنها کم است، باک ندارند از اينکه خودشان چه مي گويند و باک ندارند که درباره آنان چه گفته مي شود” که اين نمونه اي از اعمالي است که در پيشگاه خداوند زشت و ناپسند است و انجام آن باعث عقوبت الهي مي گردد، که ما نيز در اين روز به خداوند پناه مي بريم تا ما را از تمامي اعمالي که موجبات خشم وغضبش را فراهم مي کند دور سازد.
هر بنده اي براي آنکه به هدايت و رستگاري دست يابد لازمه آن اين است که اطاعت خداوند و رسولش را نمايد، چرا که رسول، فرستاده خداوند است که دستورات خدا را براي مردم بيان مي دارد. اگر کسي از رسول خدا(ص) اطاعت نکند يقينا خدا را اطاعت نکرده و کسي که خدا را اطاعت نکند از پيروان شيطان گشته و کافر تلقي مي گردد به طوري که خداوند عزوجل در قرآن کريم مي فرمايد: "قل اطيعوالله و الرسول فان تولوا فان الله لا يحب الکافرين يعني بگو اطاعت خداوند و رسولش را کنيد پس اگر روي برگردانيد به درستي که خداوند کافران را دوست ندارد.
کساني که نافرماني خداوند و رسولش را مي کنند جزو کافرانند و از رحمت خداوند به دور مي باشند و خداوند آنان را هدايت نمي کند. چنانچه در قرآن مي فرمايد: والله لايهدي القوم الکافرين يعني و خداوند قوم کافر را هدايت نمي کند. پس ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که به ما توفيق دهد تا از دستوراتش پيروي نموده و هيچ گاه نافرماني او را ننماييم.
منبع:مهر
گزارش خطا
