۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۸
عقیق: امیرالمومنین علیه السلام در روایتی دوستان سه گانه انسان را معرفی کرده اند :
قَالَ عَلِيٌّ ع: إِنَّ لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ ثَلَاثَةَ أَخِلَّاءَ فَخَلِيلٌ يَقُولُ أَنَا مَعَكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ خَلِيلٌ يَقُولُ لَهُ أَنَا مَعَكَ إِلَى بَابِ قَبْرِكَ ثُمَّ أُخَلِّيكَ وَ هُوَ وَلَدُهُ وَ خَلِيلٌ يَقُولُ لَهُ أَنَا مَعَكَ إِلَى أَنْ تَمُوتَ وَ هُوَ مَالُهُ فَإِذَا مَاتَ صَارَ لِلْوَارِث.
امير المؤمنين (ع) فرمود: مسلمان سه دوست دارد:
1- دوستى كه مي گويد: من در زندگى و مرگ با تو همراهم و آن عمل او است.
2- دوستى كه مي گويد؛ من تا لب گور همراه تو هستم و سپس رهايت خواهم كرد و آن فرزندان اوست .
3- دوستى كه مي گويد: من تا هنگام مرگ با تو هستم و آن ثروت اوست وقتی از دنیا رفت به وارث می رسد.
پی نوشت:
الخصال، ج1، ص: 114