۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۱۷
ماه شعبان خیلی با عظمت است. در روایاتی که دربارۀ ماه شعبان است ذکر شده که این ماه بسیار ماه عظیمی بوده که اعمال زیادی دارد یکی از مهم ترین اعمال آن صلواتی است که هنگام ظهر خوانده می شود. هرشب از این ماه یک صلوات مخصوصی دارد، سید ابن طاووس مفصلا این ها را بیان کرده است. در این ماه کسی متولد شده است که از اول خلقت عالم تا رجعت مانند او خلقت نشده است. حضرت بقیة الله مسئولیتی دارد که هیچکدام ار انبیاء و اولیاء چنین مسئولیتی را نداشته اند. یکی از مسئولیت های آن حضرت این است که زمین را از کفر وشرک پاک می کند. یکی دیگر از مسئولیت های ایشان این است که ظلم هر ظالمی که از اول خلقت بشریت بوده است را به خودش بر می گرداند و از او انتقام می گیرد. یکی از کارهای دیگر ایشان پیاده سازی عدل الهی در دنیا است.
یک همچین مولودی در شب پانزدهم این ماه متولد شده ، همین شب را خداوند شب قدر قرار داده است. در شب قدری که همه می شناسیم هر فردی تقدیراتش تعیین می شود، بعضی از روایات دارد که این شب قدری که نیمۀ شعبان است احکام الهی از علم ازلی حضرت حق به لوح محفوظ منتقل می شود و تا شب بیست و سوم ماه رمضان قابل تغییر و تغیر است. شب بیست و سوم ملائکه نازل می شوند و مقدرات را نزد حضرت بقیة الله می آورند و حضرت آنها را امضا می فرمایند. امضای حضرت که آمد دیگر قابل تغییر نیست.
ایمان بر دو قسم است، یک ایمان مستودع که متزلزله است. ایمانی است که به خاطر کثرت گناه اعمال نیکی که انجام شده بی فایده می شود. این ایمان مستقر و ثابت نبوده است. یک نوع دیگر ایمانِ مستقر است، این ایمان ثابت بوده و کاری از دست شیطان برای گرفتن آن از انسان بر نمی آید. باید علاقه را از دل بیرون بریزیم، مال و مقام به انسان وفا نمی کند.
هنگامی که موفق به دعا شدید اول حاجت و اول دعا فرج امام زمان باشد. به برکت این دعا سایر دعاهایتان نیز ان شاءالله مستجاب می شود. در روایات آمده است که « رفع صوت بصلاة علی یذهب بالنفاق» اگر که دلگیری بین دوستان باشد با بلند فرستادن صلوات در اثر این صلوات این ناراحتی از بین می رود. حضرت بقیة الله در غیبت هستند و وظیفۀ ما این است که برای فرج دعا کنیم و منتظر آن حضرت هم باشیم و اوصاف منتظر هم داشته باشیم.
غیبت از غَیَبَ می آید به معنای مخفی بودن و مستور بودن است. اما این معنای عرفی این مطلب بوده و روایاتی نیز در این زمینه داریم. عرض می شود که راجع به امام زمان که می گویند در غیبت است یعنی چه؟ این معنای غیبتی که برای ما متعارف است معنای واقعی غیبت امام زمان نیست. این معنای اصطلاحی ما است، یک معنای دیگری برای غیبت وجود دارد که بزرگان ان را مفصل تفسیر کرده اند به معنای عدم شناخت است.
در بعضی جملات آیات قران هم از این معنای عدم شناخت استفاده می شود. مثلا در مورد برادران حضرت یوسف بعد از داستان ها و ماجراهایی که پیش آمد، دفعۀ دوم که نزد حضرت یوسف آمدند وقتی آن حضرت تصمیم گرفت برادر خود یامین را نزد خویش نگه دارد برادرانش به حضرت یوسف عرض کردند که یامین قبلا برادر دیگری هم داشت، یعنی حضرت یوسف، که دزد بوده است که این هم یعنی غیبت در معنای عدم شناخت.
آنها نمی دانستند که این کسی که با او صحبت می کنند برادرشان یوسف است. ممکن است بارها امام زمان را دیده باشیم، امیرالمؤمنین در خطبه ای می فرماید که: فرزندم مهدی که می آید همه اشخاص را می بیند و همه را می شناسد لیکن مردم او را نمی شناسند. محمد بن عثمان، نائب دوم امام زمان، صراحتا ذکر می کند که امام زمان در اجتماعات حضور دارد، مردم را می بیند و می شناسد اما مردم آقا را می بنند و او را نمی شناسند.
لذا روایات متعددی وجود دارد که وقتی حضرت ظاهر می شود مردم می گویند که ما ایشان را زیاد دیده بودیم ولی نشناختیمش. پس غیبت یعنی عدم شناخت نه عدم حضور یا عدم وجود.
حضرت در میان ما و مجالس می آید اما ایشان را نمی شناسیم. امام زمان سبب بقای زمین است زیرا در روایات آمده است اگر زمین از حجت خدا خالی بماند زمین فرو می ریزد. معمولا می گوییم که امام زمان در پسِ پردۀ غیبت قرار دارد، این پرده یعنی چه؟ اولا که در روایات ذکر شده که خداوند مقدّر کرده که کسی حضرت را نبیند. ائمۀ معصومین در زمان خلفا بودند و خلفا از این ها بیعت می گرفتند اما بیعت احدی بر گردن امام زمان نیست و برای اینکه بیعت احدی بر گردنش نباشد غائب شده است.
حضرت امام حسن عسکری و امام هادی در سامرا که بودند برای اینکه مردم را با غیبت امام آشنا کنند خود را به آنها نشان نمی دادند. مردم با این بزرگواران صحبت می کردند اما آنها خود در پشت پرده با مردم سخن می گفتند و رؤیتا حضرت را نمی دیدند. چون آن دو بزرگوار پشت پرده صحبت می کردند، برای امام زمان هم می گویند در پس پردۀ غیبت است. حجاب های ظلمانی ما مانع دیدن آن حضرت شده است اگر این حجاب های ظلمانی از بین برود توانایی شناخت حضرت و دیدن ایشان ایجاد خواهد شد.