۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۲۲
محسن جان ترا چه زیبا توصیف کردند، رویش های انقلاب. تو خود چون اسماعیل به قربانگاه عشق پا نهادی و افسانه خواندن آنرا باطل کردی. امروز همه خواهند آمد تا ترا قدر بدانند و جوانمردیهایت را، امروز همه می آیند تا ترا ستایش کنند و رشادت هایت را، و امروز همه می آیند تا ترا در اوج اقتدار رویت کنند و درس زندگی بیاموزند، عرفان و عشق با تو معنا می یابد، رشادت و مقاومت در تو خلاصه می شود، و چه خوش گفت پیر روشن ضمیر ما که شهدا ره صد ساله را یک شبه می روند.
بازآمد و بازآمد آن عمر دراز آمد
آن خوبی و ناز آمد تا داغ نهد ما را
محسن عزیز، تو کارنامه ممتازی از مدرسه عشق دریافت کردی و جرعه نوش وصل یار شدی، و انسانیت را صیقل دادی. تو در حجله شهادت گام نهادی تا فرشتگان در ستایشت نغمه سرایی کنند. تو لباس محبت دنیا از تن به در آوردی تا در افق طلیعه فجر تا ظهور شمس پیشتاز باشی.
امید آنکه با آمدنت ما نیز به خود آییم و اول درس حیات طیبه و جاودان، یعنی ایستادگی و مقاومت را از تو بیاموزیم.