منشأ تکذیب آیات الهی از سوی کافر چیست؟

«وَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ» (بقره، 39)

ترجمه: و كسانى كه كافر شده و آیات ما را تكذیب كردند، آنان اهل دوزخ ‏اند و همواره در آن خواهند بود.

در برابر آنان كه هدایت الهى را از روى اختیار مى ‏پذیرند و به سرانجام نیكو مى ‏رسند، گروهى از مردم، از روى كفر و عناد، آیاتِ الهى را نادیده گرفته و آن را تكذیب مى ‏كنند.

اسبابِ هدایتِ خداوند، آیاتِ روشن و روشنگر اوست. امّا كسى كه از روى كفر و حق ‏پوشى به آنها بنگرد، نه فقط آن را نمى ‏پذیرد، بلكه حقانیّت و درستى آن را نیز تكذیب مى ‏كند و ارتباط آن را به خداوند، دروغ مى ‏شمرد.

سرانجامِ چنین افرادى در قیامت، آتش دوزخ است و چون عناد و لجاجت، خُلق و خوىِ دائمى آنها شده، دوزخ جایگاه جاودان آنان خواهد بود.

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

خداوند براى كافران نیز، اسباب هدایت را فراهم نموده، اما آنها خود نخواسته ‏اند كه هدایت ‏پذیرند و به دست خود، آتش دوزخ را خریدار شده ‏اند.