۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۱۶
همراه با کاروان امام حسین(ع) تا کربلا /۷
مؤمنانی که به عهد خود صادقانه وفا کردند
وقتی خبر شهادت مسلم بن عقیل و عروة بن هانی به امام حسین(ع) رسید، این آیه را تلاوت فرمودند: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً».
عقیق:کاروان اباعبدالله الحسین(ع) در ادامه مسیر خود به منزل شقوق رسیدند که
در نوزدهم و احتمالاً بیستم ذیالحجه (امروز) بود. آنجا محل نزول کاروانهای
قبایل بنی اسد و بنی نهشل و دارای برکهها و چاههای متعدد بوده است که
منزل ثعلبیه پس از آن قرار دارد. امام حسین(ع) به همراه اصحاب خود مدت زمان
اندکی را در این مکان توقف کردند.
بنا بر نقلی در این مکان بود که خبر شهادت مسلم بن عقیل و عروة بن هانی به امام حسین(ع) رسید. حضرت که خبر مرگ مسلم را شنیدند چشمهایشان پر از اشک شد و بنابر نقلی چند بار «إنا لله و إنا إلیه راجعون» گفتند و سپس این آیه قرآن را تلاوت کردند: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً؛ از میان مؤمنان مردانىاند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند، برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در انتظارند و تبدیل نکردند».(احزاب، 23).
به قول شهید مطهری در کتاب حماسه حسین «امام با خواندن آیه می‌خواهند بفهماند که ما فقط برای کوفه نیامدیم، کوفه سقوط کرد که کرد، حرکت ما معلول دعوت مردم کوفه نبوده است و یکی از عواملی بوده که برای ما این وظیفه را ایجاد می‌کرد که از مکه بیابیم به طرف کوفه، ما وظیفه سنگین تر و بزرگ تری داریم. مسلم به پیمان خود وفا کرد و کارش گذشت و شهید شد. آن سرنوشت را باید ما هم پیدا کنیم». (حکایتها و هدایتها)
امام حسین(ع) در ادامه در حق ایشان این دعا را خواندند: «اللهمّ اجعل لنا و لهم الجنّة نزلا و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرّ رحمتک و رغائب مذخور ثوابک؛ خداوندا برای ما و آنها بهشت کرامت فرما و ما را در جایگاه رحمت و پاداش ذخیره شده مرغوب خود جمع فرما».
اینکه امام(ع) فرمودند برای ما و آنها یک جنت(الجنة) قرار بده، بهترین افتخاری است که میتواند نصیب شخص مؤمن و محب و تابع اهل بیت عصمت و طهارت(ع) شود، در واقع این دو شهید بزرگوار طبق همین دعای امام حسین(ع) همنشین حضرت در بهشت شدند و نیز امام(ع) به این اکتفا نکردند و در ادامه فرمودند حتی آنها را همراه من در جایگاه رحمت و ثواب خودت قرار بده، بنابراین مسلم و هانی در بهشت و ثوابهای آنجا در کنار امام حسین(ع) قرار گرفتند.
منبع:تسنیم
بنا بر نقلی در این مکان بود که خبر شهادت مسلم بن عقیل و عروة بن هانی به امام حسین(ع) رسید. حضرت که خبر مرگ مسلم را شنیدند چشمهایشان پر از اشک شد و بنابر نقلی چند بار «إنا لله و إنا إلیه راجعون» گفتند و سپس این آیه قرآن را تلاوت کردند: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً؛ از میان مؤمنان مردانىاند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند، برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در انتظارند و تبدیل نکردند».(احزاب، 23).
به قول شهید مطهری در کتاب حماسه حسین «امام با خواندن آیه می‌خواهند بفهماند که ما فقط برای کوفه نیامدیم، کوفه سقوط کرد که کرد، حرکت ما معلول دعوت مردم کوفه نبوده است و یکی از عواملی بوده که برای ما این وظیفه را ایجاد می‌کرد که از مکه بیابیم به طرف کوفه، ما وظیفه سنگین تر و بزرگ تری داریم. مسلم به پیمان خود وفا کرد و کارش گذشت و شهید شد. آن سرنوشت را باید ما هم پیدا کنیم». (حکایتها و هدایتها)
امام حسین(ع) در ادامه در حق ایشان این دعا را خواندند: «اللهمّ اجعل لنا و لهم الجنّة نزلا و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرّ رحمتک و رغائب مذخور ثوابک؛ خداوندا برای ما و آنها بهشت کرامت فرما و ما را در جایگاه رحمت و پاداش ذخیره شده مرغوب خود جمع فرما».
اینکه امام(ع) فرمودند برای ما و آنها یک جنت(الجنة) قرار بده، بهترین افتخاری است که میتواند نصیب شخص مؤمن و محب و تابع اهل بیت عصمت و طهارت(ع) شود، در واقع این دو شهید بزرگوار طبق همین دعای امام حسین(ع) همنشین حضرت در بهشت شدند و نیز امام(ع) به این اکتفا نکردند و در ادامه فرمودند حتی آنها را همراه من در جایگاه رحمت و ثواب خودت قرار بده، بنابراین مسلم و هانی در بهشت و ثوابهای آنجا در کنار امام حسین(ع) قرار گرفتند.
حال باید پرسید که مهمترین ویژگی این دو شهید بزرگوار یعنی مسلم و هانی چه چیزی بود که به این جایگاه رفیع دست یافتند؟ بخشی از آن را حضرت در همان آیه قران بیان فرمودند: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ؛ از مؤمنین مردانی هستند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند». بنابراین با توجه به آیات و احادیث در مییابیم که خداوند در روز «الست» از خلایق نسبت به نصرت اهل عترت(ع) عهد و میثاق گرفته بود که مسلم و هانی طبق این آیهای که امام حسین(ع) بیان فرمودند، بدان عهد وفا کردند.
منبع:تسنیم
گزارش خطا
