۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۶ : ۲۱
عقیق: علم اخلاق از آنجا که وظیفه تهذیب نفس و ساختن انسان را بر عهده دارد و در جهت ارتقا و پاکیزه سازی زندگی فردی و اجتماعی تلاش می کند، بسیار پر اهمیت است.
خداوند متعال که خالق و آفریدگار انسان است، فلسفه بعثت همه پیامبران خود، به ویژه پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم، را تهذیب نفس و مهذّب ساختن آدمیان اعلام کرده است:
«او خدایی است که در میان عرب امّی پیامبری از خودشان را برانگیخت که آیات او را بر آنان بخوانند و آن ها را از پلیدی ها و زشتی ها منزّه سازد و کتاب و حکمت به آنها بیاموزد، اگر چه پیش از آن در گمراهی آشکار بودند.»(1)
خداوند متعال در آیه دیگر، با یازده سوگند بدیع، تأیید و تأکیده کرده است که تنها کسانی رستگار می شوند که نفس خویش را از آلودگی ها پاک کنند.
سوگند به خورشید و تابندگی اش، سوگند به ماه، چون پی خورشید رود، سوگند به روز، چون زمین را روشن گرداند، سوگند به شب، چو پرده بر آن پوشد، سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت، سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد، سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد، سپس پلیدی و پرهیزکاری اش را به آن الهام کرد، به راستی رستگار شد آن کس که نفس خویش را از آلودگی ها پاک کرد و زیان کار شد آن کس که خود را آلوده ساخت.»(2)
پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم هم، فلسفه بعثت خود را تکمیل مکارم اخلاقی ذکر می فرماید:
«من از طرف خدا، برانگیخته شده ام تا مکارم اخلاق را [که انبیای پیشین آغاز کرده بودند] تکمیل کنم.»(3)
امام کاظم علیه السّلام نیز در اهمیت علم اخلاق فرموده است:
«لازم ترین دانش برای تو، علمی است که تو را به صلاح قلبت راهنمایی کند و فساد آن را برایت آشکار سازد.»(4)
پی نوشت:
۱. سوره جمعه، آیه۲.
۲. سوره شمس، آیات ۱-۹.
۳. مستدرک الوسائل، ج۲، ص۲۸۲.
۴. همان، ج۱۲، باب ۱۰۱.
منبع: افکارنیوز
211007