۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۰ : ۰۴
گزارش تصویری مداحی سید مجید بنی فاطمه
عقیق: مراسم عزاداری حضرت امام علی النقی الهادی علیه السلام در
مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام برگزار شد.
در این مراسم که به همت
هیئت رزمندگان اسلام برپا شده بود، حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری سخنرانی کرد
و حاج سیدمجید بنی فاطمه به مرثیه خوانی پرداخت.
در ادامه گزیده ای
از سخنرانی حجت الاسلام ماندگاری را بخوانید:
* مردم اگر می خواهید
روز قیامت به دیدنی هایتان تکیه کنید، به شنیدنی هایتان تکیه کنید، به عنوان اسناد
رسمی قیامتتان، به گفتنی هایتان تکیه کنید، به دست نوشته هایتان تکیه کنید، به همه
اعمالتان می خواهید تکیه کنید، خدا گفته این اعمال شما بر اساس امضای حجت ما باشد.
اگر امضای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پای اعمالتان بود، این اعمال شما
سند اصلی قیامت می شود والا هیچ نمی ارزد حتی اگر طواف خانه خدا باشد.
* آن نگاهی که امضای
امام هادی علیه السلام را ندارد، آن نگاه به عنوان سندی که می خواهیم در روز قیامت
به آن تکیه کنیم، سند علیه
من می شود نه سند له من.
* من و شما چون مجتهد
نیستیم، حتما امضای مجتهد نیاز داریم، امضای آن کسی که مورد قبول خداست، اسمش حجت خداست، در عصر نبوت پیامبران، در عصر امامت امامان، در
عصر غیبت فقها و مجتهدان این ها حجت های خدا هستند.
* در این تاریکخانه دنیا،
در این دریای پر از موج و ظلمت دنیا، خدا کشتی نجات قرار داده است، نور قرار داده
است، هر کس با این نورها، با این کشتی نجات باشد، قطعا به نتیجه می رسد، به امنیت
می رسد.
* امروز امکانات ما زیاد،
اما آرامش ما کم است، چرا؟ چون اعمال ما طبق این نورها کم است و نیست. چرا خدا
اینها را حجت قرار داده؟ چرا خدا اینها را مصداق آیه تطهیر قرار داده است؟ چون
اینها نور هستند، هیچ نقطه تاریکی در وجودشان ندارند.
* روزی که خدا من وشما
را هم خلق کرد من و شما هم نورانی بودیم، برای همین می گویند پیغمبر اکرم صلوات
الله علیه فرمودند: من بچه ها را خیلی دوست دارم، چون اینها به مبدا هستی و
فطرتشان خیلی نزدیک هستند، من و شما همه مان نورانی خلق شدیم « فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي
فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا » اما متاسفانه به گناهی که انجام دادیم، حالا گناه
فکری کردیم، سوء ظن به کسی پیدا کردیم، گناه قلبی کردیم، حب و بغض هایمان طبق
حب و بغض های الهی نشد، گناه جوارحی کردیم، دست و زبان و چشم و گوشمان گناه
کرد، به ازای هر گناه یک نقطه تاریک در وجود ما درست شد، یک چراغ از وجودمان خاموش
شد. من و شما هم می توانستیم نورانی بمانیم. اگر توبه کنیم خداوند دوباره ما را
نورانی می کند. لذا آن کسانی که توبه می کنند نورانی می شوند، سبک می
شوند، ما با گناه هم ظلمانی شدیم و هم سنگین شدیم. دیگر قابل پرواز نیستیم.