ویژگی‌های مؤمن حقیقی به روایت امام رضا(ع)

عقیق:امام علی‌ بن  موسی ‌الرضا(ع) از لحاظ علمی منزلت بالایی داشت و از بیست و چند سالگی در مدینه به فتوا می‌نشست، آن حضرت در حرم پیامبر(ص) می‌نشست و هرگاه کسی از علمای مدینه در مسأله‌ای در می‌ماند،‌ همگی به امام(ع) اشاره می‌کردند و مسائل خود را از ایشان می‌پرسیدند و امام(ع) هم به آن‌ها پاسخ می‌گفت. امام رضا(ع) در هر شهری از مدینه تا مرو که اقامت می‌کرد، مردم پیش او می‌رفتند و درباره مسایل دینی خود سؤال می‌کردند.

ثامن‌الحجج(ع) پیوسته با قرآن مأنوس بود، آن را به دقت می‌خواند و در آیات آن تدبر می‌کرد و می‌اندیشید که درباره چه چیز و در چه وقت نازل شده است. گفتار، ‌پاسخ و مثال‌های آن حضرت(ع) همه برگرفته از قرآن کریم بود.

ایشان در روایتی، مؤمن حقیقی را دارای سه خصلت از سنت خدا، پیامبر(ص) و ولی او دانسته است (کتمان سر، مدارا با مردم و صبر در سختی‌ها) و به منظور بیان این سه خصلت به سه آیه «عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا إِلا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ»(جن، 27-26)، «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ»(اعراف، 199) و « وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ...»(بقره، 177) استناد می‌کنند. (ابن بابویه، 1403ق، ج1، ص82؛ طبرسی، 1385ق، ص85)

آن امام همام(ع) در روایت دیگری فرموده‌اند: نزدیک‌ترین حالتی که بنده نسبت به خداوند دارد، حالتی است که در سجده است و این سخن خداوند است که -در آیه 19 سوره علق- فرمود: «...وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ» (کلینی، 1365ش، ج3، ص256؛ ابن‌بابویه، 1378ق، ج2، ص7)

پی‌نوشت:

منبع: مجموعه تفسیری امام رضا(ع)، چاپ اول 1392،‌ انتشارات بنیاد بین‌المللی فرهنگی و هنری امام رضا(ع)

منبع:شمس توس

211008