۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۷ : ۲۳
عقیق: يكي
از نمازهاي مستحبي كه بسيار به آن سفارش شده نماز غفيله است و غفيله از غفلت ميآيد.
پيامبر اكرم (ص) فرمودند: نماز مستحبي بخوانيد هنگام
غفلت، گرچه دو ركعت نماز كوتاه باشد، زيرا اين دو ركعت انسان را به بهشت وارد ميكند.
عرض شد: يا رسول الله (ص)! هنگام غفلت چه وقت است؟ فرمودند: ميان مغرب و عشاء.
نماز غفيله دو ركعت است، مابين نماز مغرب و عشاء با
فضيلتي بسيار و تاثيري مخصوص در برآورده شدن حوايج دنيوي و اخروي.
درباره كيفيت اقامه اين نماز مستحبي، امام صادق (ع) چنين
فرموده اند: كسي كه ميخواهد بين نماز مغرب و عشا دو ركعت نماز بخواند؛ در ركعت
اول بعد از سوره حمد بگويد: "وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ
أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادي فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ
إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ * فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الغَمِّ
وَكَذ لِكَ نُنْجِي المُؤْمِنِينَ.
»
و ذوالنون (صاحب ماهي، منظور يونس پيغمبر فرزند من است)
چون خشمگين رفت پنداشت هرگز بر او تنگ نخواهيم گرفت. پس در ظلمات ندا كرد: جز تو
خدايي نيست، تو منزهي، همانا من از ستمكارانم. پس از او را اجابت كرديم و از غم رهايش
داديم و مومنين را اينچنين رها ميگردانيم.
و در ركعت دوم بعد از سوره حمد بگويد: «وَعِنْدَهُ
مَفاتِحُ الغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاّ هُوَ وَيَعْلَمُ ما فِي البَرِّ وَالبَحْرِ
وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّ يَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فِي ظُلُماتِ الأَرْضِ
وَلا رَطْبٍ وَلا يابِسٍ إِلاّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ.»
و كليدهاي غيب نزد او است و جز او كسي آن را نميداند و
انچه در خشكي و دريا است ميداند و برگي بر زمين نميافتد و هيچ دانه اي در تاريكيهاي
زمين نيست مگر كه از آن آگاه است وتر و خشكي نيست مگر كه در كتاب روشن ثبت افتاده
است.
بعد دستها را به قنوت برداشته و اين دعا را ميخواني:
«اَللّهُمَّ إِنّي اَسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتي لا يَعْلَمُها اِلاّ
اَنْتَ اَنْ تَصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا
وَ كَذا و به جاي كذا و كذا حاجات خود را بگويد و سپس بگويد: «اَللّهُمَّ اَنْتَ
وَلِيُّ نِعْمَتي وَالْقادِرُ عَلي طَلَبَتي تَعْلَمُ حاجَتي فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَيْتَها لي.»
بارالها! تو را به اسرار غيب، كه جز تو كسي آن را نميداند،
سوگند ميدهم كه بر محمد (ص) و دودمان او درود بفرستي و درباره من چنين و چنان كني.
بارالها، تو ولي نعمت مني و به برآوردن نياز من توانايي
و حاجت مرا ميداني. سوگند به حق محمد (ص) و ال او كه بر او و بر آنان درود باد كه
حاجت مرا برآوري.
البته اين دعاي در قنوت شرط در نماز نيست بلكه ميتوانيد
دعاهاي ديگر هم بخوانيد و خداوند خواستههاي او را اگر مصلحت باشد، عطا ميكند.
فلسفه نماز غفيله با ذكر يونسيه شايد يكي از دلايل توصيه
به اقامه نماز غفيله و ثواب آن، اين است كه حضرت يونس (ع) يك لحظه غفلت كرد و از
قوم خود جدا شد و سرنوشت او با دريا و ماهي پيوند خورد و در شكم ماهي پس از انابه
به درگاه خداي سبحان نجات پيدا كرد و شايد تأكيد رسول اكرم (ص) بر اين نماز، به
لحاظ غفلتهاي كوچك و بزرگي باشد كه ما هر روز مرتكب ميشويم. تا ما هم از ظلمتهاي
ظاهري و باطني نجات پيدا كنيم. بزرگان گفته اند: بالاترين ذكر در بين اذكار، ذكر
يونسيه «لااله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين» است.
پی نوشت ها:
۱-تحريرالوسيله، ج ۱، ص ۱۳۶
۲- فلاح السائل، ص۲۴۵
منبع:حج
211008