۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۳ : ۲۱
الا
بـــاد صبــــا اى پیـــک عشّــاق
پیــــامى
بــــر از این مهجور مشتاق
به
ســـوى خــطّة قــدس خراســـان
به
طـور پــور مــوسى قـطب امکـان
به
سـوى مقصـــد پاکـــان و خاصان
به
ســوى قبـــلهی اربــــاب عـــرفان
به
ســوى کـــعبهی اصـحاب حـاجات
به
دار معــــجزات و خــرق عـادات
مـــکان
عـــلم و تـــوحید و فضیلت
مقــــرّ
پیــکر پــــاک حقیــــقت
به
درگاه رضـــــا سبــــط پیمبــــر
غیــــاث
خلــــق عــالم، غوث اکبر
رواقش
رشــک فردوس بـــرین است
هوایـــش
مشــک بیز و عنبرین است
رضـــا
شاهنشـــه ملــک فضــــایل
ستـــوده
سیـــــرت و نیـکو خصایل
جهـــان
مـــکرمت، مصبـــاح بینش
سپــــهر
مرحمــــت، دریــاى دانش
امـام
مشــرق و مغـــرب شه دیــــن
مکــان
عـــزّت و اجـــلال و تمکین
فـــروزان
مهـــر پر نـــور ولایـــت
درخــشان
درّ دریــــاى امــــامــت
جمــــال
الله و وجــــهالله اعظــــم
ولــــــىّ
الله و ســــــرّ الله اقــــوم
ســـــلامم
را نــــما تقـــدیم کویش
مشــــام
جان معطّـــر کن ز بویــش
بگـــو
«لطفى» غمین و دل فکار است
جدا
از روضهات محـزون و زار است
ز
هجرم آن چنان انـدر تب و تـــاب
که
ماهـى آن چنــان در خارج از آب
الا
اى مظــــهر الطـــــاف بـــــارى
ز
درگــاه تو خواهـــم رستــــگارى
خجـــسته
درگهـت باب نجات است
و
ز آن خلق جهان را بس صلات است
خوشا
حـــال نکــــوى خادمانـــش
خوشا
حـــال حضــــور زائرانــــش
خوشا
آنـــان که آنجــا در نـــمازند
خـوشا
آنــان که در راز و نیــــازند
الا
اى معـــدن لطــــف و عنایـــات
الا
اى مرکــز جــــود و کــــرامات
از
ایـــن بار غـــم و این نــار هجران
خلاصـــى
ده مـــرا اى رکـــن ایمان
قبــــولم
کن که ســر تا پا خـــطایم
گــداى
کـــوى احــسان شــــــمایم
منبع:شبستان