روایت شهید مطهری از واقعه عاشورا؛
غزل امام حسین (ع) بر بالین حر
اين مرد ميجنگد تا شهيد ميشود. اباعبدالله او را بيپاداش نگذاشت. فوراً خود را بر بالين اين مرد بزرگوار رساند. برايش غزل خواند: « وَ نِعْمَ اللحُرُْ حُرُّ بَني رياحٍ. »
عقیق: علامه شهید مطهری بخشی از کتاب مقتل مطهر را به واقعه حر در کربلا اشاره کرده و نوشته است: کساني که حسين (ع) ، خود را به بالين آنها رساند، مختلف بودند؛ وقتی حر بر زمین افتاد؛ فوراً خود را بر بالين اين مرد بزرگوار رساند؛ برايش غزل خواند: « وَ نِعْمَ اللحُرُْ حُرُّ بَني رياحٍ. »
اين مرد ميجنگد تا شهيد ميشود. اباعبدالله او را بيپاداش نگذاشت. فوراً خود را بر بالين اين مرد بزرگوار رساند. برايش غزل خواند: « وَ نِعْمَ اللحُرُْ حُرُّ بَني رياحٍ. »
اين حرّ رياحي، چه حرّ خوبي است. مادرش عجب اسم خوبي برايش انتخاب کرده است. روز اول گفت: « حرّ، آزادمرد. » راستي که تو آزاد مرد بودي.
حسين است، بزرگوار و شريف است تا حدّي که ميتواند، اصحاب خود را تفقّد ميکند. اين خودش امر به معروف و نهي از منکر است.
کساني که حسين (ع) ، خود را به بالين آنها رساند، مختلف بودند. هر کس در يک وضعي قرار داشت، وقتي امام وارد ميشد، يکي هنوز زنده بود و با آقا صحبت ميکرد، ديگري در حال جان دادن بود.
منبع : کتاب مقتل مطهر
کدخبرنگار: 211002