عقیق:زینب نادعلی: اگر زائر صحن و سرای حرم مطهر رضوی باشید. از باب الجواد که خدمت آقا‌جان‌مان عرض ادب کنید و بیایید داخل. نرسیده به رواق امام خمینی، درست در ضلع راست صحن پیامبر اعظم«ص»، یک رواق خاص توجه‌تان را به خود جلب می‌کند. رواقی که صدای قرآن خواندن آن نه از نوای قاری‌های ممتاز بلکه از صدای کودکانه بچه‌هایی به گوش می‌رسد که زائر امام رضا«ع» هستند. اینجا رواق کودک است. جایی که حلقه رفاقت بچهها را با امام رضا«ع» تنگ‌تر می‌کند و محبت آقا را در دلشان بیشتر. کودکانی که هنوز زیارت را به سبک و سیاق بزرگترها نمی‌دانند و به زبان کودکانه با امام مهربانی‌ها حرف‌ها دارند. گاهی با نقاشی، گاهی یک شعر گاهی هم یک دست و جیغ و هورا به افتخار امام رضا. خادمان این رواق مترجمان این عشق کودکانه به امام رضا«ع» هستند. مترجمانی که قرار است این عاشقان کوچک امام رضا«ع» را در مسیر آقا تعالی ببخشند.
در حرم امام مهربانی‌ها کودکان در راس کارها هستند!
اهمیت و احترام به کودکان در سیره امام رضا علیه السلام باعث شده ایجاد رواق ویژه کودک به یکی از دغدغه‌های اصلی حجت‌الاسلام و المسلمین «احمد مروی» تولیت آستان قدس تبدیل شود. در دومین روز سال ۱۴۰۱ با حضور ایشان رواق کودک در وسعت ۱۲۰۰متر مربع افتتاح شد و تاکنون بیش از 270هزار کودک از این خدمات استفاده کردند. به گفته تولیت آستان قدس رضوی:«همانطور که در حرم مطهر برای بزرگسالان کار تبلیغی و فرهنگی انجام می‌شود. باید برای کودکان و نوجوانان با لحاظ اقتصائات سنی‌شان برنامه داشت.کار در حوزه کودک و نوجوان در آستان قدس یک امر جنبی و حاشیه‌ای نیست بلکه یک کار اصلی و از وظایف مهم بخش فرهنگی است که برای انجام آن برنامه‌ریزی‌های مستمر و طرح‌های جدیدی در دست اقدام است.»
رواق کودک فرصتی برای رشد معنوی کودکان!
والدین کودکان 5_10 ساله با خیالی آسوده و به صورت کاملا رایگان می‌توانند فرزندان‌شان را هر روز 40 دقیقه به خادمان رواق کودک بسپارند. خادمانی که همگی برای کار با کودکان آموزش دیده‌اند.اینجا کودکان زیرسایه امام رئوف در کنار بازی و سرگرمی با برخی از مفاهیم دینی و آموزه‌های زیارت نیز آشنا می‌شوند. فضای زیبا و طراحی‌های رنگی و شاد از همان ابتدای ورود دل از زائران کوچک امام رضا علیه‌السلام می‌برد. مقصد اول بچهها سینمای کوچک کبوترانه است. سینمایی که قرار است مهربانی امام هشتم را برایشان با همان زبان کودکانه به تصویر بکشد و چند شعر زیبا و مفهومی یادشان دهد. نمایش و قصه دو ایستگاه بعدی رواق کودک است. ایستگاهی که همیشه قرار نیست از امام رضا علیه السلام روایت کند و رسالتش آن است که بچهها را در حد درک‌شان با موضوعات روز آشنا کند. برای مثال اگر فرزندتان ایام دهه فجر مهمان این رواق بوده باشد حالا خوب می‌داند در برابر ظلم نباید سکوت کند.
سربازانی برای امام زمان«عج»!
یک اتاق قدیمی که طاقچه و پنجره‌هایش شبیه به خانه مادربزرگ‌هاست. محل اجرای نمایش است. نمایشی ساده و جذاب که بخش مورد علاقه مهمان‌های رواق کودک است. میان هیاهوی بچهها هم‌صحبت« زینب صادقی» مربی بخش نمایش می‌شوم. تمام احساساتش از اینجا بودن را خلاصه می‌کند در یک جمله و می‌گوید:«کار با بچهها همیشه شیرین است اما کار با زائرهای کوچک امام رضا«ع» کیف خاص خودش را دارد.» به قول خودش انرژی‌اش را از بچهها می‌گیرد. از این زائرهای کوچک که هرکدام رفاقت خاص خودشان را با امام رضا علیه السلام دارند. بعضی روزها هرچه غم و غصه دارد را به عشق بچهها پشت در می‌گذارد و می‌آید تا با این عروسک‌ها و نمایش حالشان را خوب کند. خنده شیرین و خوشحالی همین زائران کوچک هم می‌شود کلید حل مشکلاتش.
زیبایی اینجا بیشتر از خنده‌های شیرین بچهها به دست‌های کوچک‌شان است، دست‌هایی که بعد از هر بخش بالا می‌رود و خالصانه برای سلامتی و ظهور امام زمان«عج» دعا می‌کنند. زینب صادقی از روزهای خادمی‌اش در اینجا خاطره‌ای برایم می‌گوید:« یک بار آخر نمایش مثل همیشه به بچهها گفتم بچهها دست‌هایتان را بیاورید بالا تا برای امام زنده‌مان دعا کنیم. یکی از بچهها هیچ شناختی نداشت. 7 سالش بود. گفت مگر امام زنده‌ای هم داریم. گفتم بله امام زمان عجه‌الله تعالی فرجه‌الشریف زنده هستند. خیلی خوشحال شد. گفت یعنی ما امام زنده‌ای داریم که به قدر امام رضا«ع» مهربان است. آنقدر خوشحال بود که نمی‌دانید. موقع دعا کردن هم دست‌هایش را از همه بالاتر آورده بود که نشان دهد چقدر امام زمان «عج» را دوست دارد.»
رواق کودک گوشه‌ای از سیره امام رضا در رفتار با کودکان!
صدای دست و جیغ و هورا و بالا و پایین پریدن بچهها پای ثابت تمام بخش‌های این رواق است.همانطور که امام رضا علیه‌السلام به شیطنت بچهها خرده نمی‌گرفتند و به فرموده پدر بزرگوارشان:«بسیاری از شیطنتهای کودکان، اقتضای سن آنها است.» اینجا نیز پاسخ شیطنت کودکان فقط و فقط مهربانی خادم‌هاست. اصلا برای همین است که بچه‌های اینجا هرچه خادم‌ها می‌گویند را با جان و دل گوش می‌دهند. زائرهای کوچک امام رضا«ع» خودشان را می‌رسانند به میز نقاشی، نقاشی‌هایی که می‌کشند همان تصویر قصه‌هایی است که خادم‌ها برایشان گفته‌اند و در ذهن‌شان نقش بسته. خادم‌ها می‌گویند گاهی تصویرگری و نقاشی کودکان آنقدر قشنگ است که به لطف امام رضا علیه‌السلام استعدادهایشان شکوفا می‌شود. بعد از بازی و مسابقه آخرین توقف‌گاه بچهها یادگیری آداب زیارت است. آداب ساده‌ای که به زیان شیرین بچگانه و در حد توان‌شان بیان می‌شود.
راه و رسمی که امام رضا«ع» نشانم داد!
با گروهی از بچهها راهی بخش آداب و احکام می‌شوم. تصورم این است که اینجا چون خبری از بازی نیست خیلی زود حوصله‌شان سرخواهد رفت. کمی که می‌گذرد صدای خنده‌و خوشحالی بچهها این بخش را متفاوت‌تر از دیگر بخش‌های رواق می‌کند.«مریم زرین‌نیا» خادم و مربی احکام آنقدر شیرین و جذاب برای بچهها صحبت می‌کند که من هم دلم می‌خواهد ساعت‌ها بنشینم و به حرف‌هایش گوش دهم. کارش که تمام می‌شود. بچهها یکی یکی شروع به سوال می‌کنند.« خاله امام رضا سلام ما را می‌شنود؟! خاله منم با مامانم همیشه نماز می‌خونم تو حرم خوبه؟! خاله امام رضا هم به ما سلام می‌کنه؟!»
سوال‌های بچهها را که باحوصله جواب می‌دهد. چند دقیقه‌ای فرصت می‌شود با هم صحبت کنیم. می‌گوید:« تمام مسیر تا اینجا آمدنم را امام رضا علیه السلام نشانم داد. مردد بودم برای رفتن به دانشگاه یا حوزه که همان روزها حدیثی از امام رضا علیه السلام دیدم ایشان فرموده بودند:«رحمت خدا بر بنده اى را که امر ما را زنده کند. دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند، از ما پیروى مى کردند.» همین حدیث چراغ هدایتم شد و به حوزه رفتم. در حوزه استادی داشتیم که توصیه داشت قرآن فقط برای بزرگسال نیامده. برای کودک و نوجوان هم آمده. از همانجا من تصمیم گرفتم قرآن را برای کودکان معنی کنم و با زبان کودکانه تعالیم دین را به آنها آموزش بدهم. سرتان را درد نیاورم. چند سال بعد پایم به حرم باز شد و مربی رواق کودک شدم.»
خادم 5ساله امام رضا را بشناسید!
نمی‌شود تا اینجا بیایی و فرصت هم صحبتی با بچهها را از دست بدهی. نورا 4 ساله است و از همدان آمده. نورا می‌گوید:«من امام رضا را به اندازه انگشتان دستم دوست دارم». آن‌وقت انگشتان دستش را مقابل چشمم بالا می‌آورد و می‌گوید:« ببین چقدر زیاد!»
محمد نقاشی‌اش را نشانم می‌دهد و می‌گوید:« من دلم می‌خواهد خلبان بشم. همین را از امام رضا خواستم . آن‌وقت کلی مسافر سوار هواپیما می‌کنم و می‌آورم پیش امام رضا.» آقا محمد 5 ساله‌است و از تهران آمده.
مهدیه با دخترخاله‌اش فاطمه آمده. 8 سالشان است و وقتی می‌خندند دندان‌های ریخته‌شان با نمک‌ترشان می‌کند. فاطمه می‌گوید:« با مامان و بابا از خونه‌مون آمدیم که برای مامان بزرگ دعا کنیم. آخه مامان بزرگ مریض شده. البته مهدیه و مامان باباش هم اومدن.» وقتی می‌پرسم خانه‌تان کجاست. مهدیه فوری جواب می‌دهد«شیراز».
محمدصالح انگشتش را به نشانه اجازه گرفتن بالا گرفته و مدام می‌گوید:« خاله من بگم من بگم؟!» پسر شیرین و بامزه‌ای است از تهران آمده و به گفته خودش تازه برای 5 سالگی‌اش تولد گرفتند. می‌گوید:«من هر وقت می‌بینم کسی تو خوشگلی‌های حرم امام رضا زباله انداخته. من برمی‌دارم. مثل خادم‌ها. تازه خاله یک عکس از حرم امام رضا تو خونمون داریم همیشه و همیشه من به امام رضا از خونه‌مون سلام می‌کنم.»
پای همه‌شان بارها و بارها به رواق کودک باز شده. چه آنها که زائر هستند و چه آنها که در همسایگی امام رضا علیه‌السلام زندگی می‌کنند. اینجا را دوست دارند. خادم‌ها و مربی‌هایش را هم همینطور. اما امام رضا را بیشتر از همه دوست دارند که در حرمش چنین فضایی برای آنها تدارک دیده شده!
آرزوی قشنگ زائرهای کوچک امام رضا«ع»
تا آمدن والدین، بچهها می‌توانند در بخش اول یا همان سینما به انتظار بنشینند. گرچه دل کندن از آن فضای کودکانه و زیبا و مهر و محبت خادم‌ها برایشان سخت است اما به امید آنکه دوباره می‌توانند مهمان این رواق باشند و به امید آنکه آنچه یاد گرفتند را در محضر امام رضا(ع)و در زیارت ایشان به نمایش بگذارند راهی می‌شوند اما این پایان کار رواق کودک نیست. این رواق همه روزه از ساعت ۱۰:۱۵ تا ۱۸ پذیرای مهمان‌های کوچک امام رضاست. مهمان‌هایی که اگر هم‌صحبت‌شان باشی موقع رفتن تمام آرزویشان این است که زودتر بزرگ شوند و روزی خادم امام رضا علیه السلام شوند!
منبع:فارس