عقیق: مرحوم آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، استاد اخلاق در یکی از سخنرانی‌هایش به مناسبت شب‌های قدر ماه رمضان می‌گوید: همه ما در سال گذشته گناه‌‏ها و خطاهایی مرتکب شده‌‏ایم. اگر انسان بخواهد بهترین ترمیم شامل حالش شود، تنها راهش پناه بردن به غفاریت خداوند است.

غفاریت خداوند سه گونه ستاریت را به دنبال دارد: اول آن‌که وقتی خداوند ما را می‌‏آمرزد، نمی‌‏گذارد تبعات گناه دامن‌گیر ما شود. تبعات گناه ما همان جهنّم و عقوبت الهی است.

اگر کسی مرتکب گناه و خطا شود، تمام موجوداتی که در ربط با او بوده‌‏اند، چه فرشتگان رقیب و عتید و چه زمین و زمان و حتی اعضا و جوارح وی از گناه او مطلع می‎‌شوند؛ لذا در قرآن آمده است: «یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ»؛ روز قیامت، دست و پا و زبان ایشان، علیه آن‏ها به علّت کارهایش گواهی می‎‌دهند؛ زیرا از اعمال او مطلّع هستند.

قسم دومِ  ستاریتِ ناشی از غفاریت، آن است که خداوند به موجودات آگاه از معصیت او می‏‌فرماید: علیه او گواهی ندهید. 

سوره مبارکه نور، آیه ۲۴

این سخنرانی را اینجا مشاهده کنید: