عقیق: مرحوم آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، استاد اخلاق در یکی از سخنرانی‌هایش به مناسبت شب‌های قدر ماه رمضان می‌گوید: همه ما در سال گذشته گناهها و خطاهایی مرتکب شدهایم. اگر انسان بخواهد بهترین ترمیم شامل حالش شود، تنها راهش پناه بردن به غفاریت خداوند است.
غفاریت خداوند سه گونه ستاریت را به دنبال دارد: اول آن‌که وقتی خداوند ما را میآمرزد، نمیگذارد تبعات گناه دامن‌گیر ما شود. تبعات گناه ما همان جهنّم و عقوبت الهی است.
اگر کسی مرتکب گناه و خطا شود، تمام موجوداتی که در ربط با او بودهاند، چه فرشتگان رقیب و عتید و چه زمین و زمان و حتی اعضا و جوارح وی از گناه او مطلع میشوند؛ لذا در قرآن آمده است: «یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ»؛ روز قیامت، دست و پا و زبان ایشان، علیه آنها به علّت کارهایش گواهی میدهند؛ زیرا از اعمال او مطلّع هستند.
قسم دومِ ستاریتِ ناشی از غفاریت، آن است که خداوند به موجودات آگاه از معصیت او میفرماید: علیه او گواهی ندهید.
سوره مبارکه نور، آیه ۲۴
این سخنرانی را اینجا مشاهده کنید:
