روایت اولین مرد ایرانی که بر بام کعبه اذان گفت

عقیق: نخستین بار در سال ۱۳۵۰، به سفر پرشکوه مکه گام نهاد و در سال ۱۳۵۴ این سفر را دوباره تجربه کرد. در شب عید غدیر، در جمعی از علما و مراجع بزرگ، از او خواسته شد تا صدای دلنشینش را در مدح مولا علی (ع) به گوش حاضران برساند. او با شور و شوق، غزلی را خواند که به سرعت توجه همه را جلب کرد و دل‌ها را به وجد آورد.

در آن مراسم، امام موسی صدر، رئیس مجلس اعلی شیعیان لبنان نیز حاضر بود و صدای گرم و روح‌نواز او را شنید. این لحظه سرآغازی برای یک رویداد تاریخی و نقطه عطفی در زندگی او بود. امام موسی صدر از او خواست تا فردای آن روز بر بام کعبه اذان بگوید؛ این درخواست برای او همچون خواب و خیال به نظر می‌رسید و لحظه‌ای تردید در دلش جوانه زد.

اما با توکل به خداوند و اعتماد به نفس، تصمیم گرفت که این فرصت را غنیمت شمارد.روز بعد، پس از مراسم قرائت قرآن، پادشاه عربستان دست او را گرفت و به همراه امام موسی صدر به بام کعبه بردند. در آن لحظه تاریخی، او با خود اندیشید که اینجا نه تنها بام کعبه، بلکه خانه علی (ع) است و در پناه آن بزرگوار قرار دارد.

او با شوق و عشق شروع به اذان گفتن کرد و با کمال تعجب دریافت که هیچ‌کس به او اعتراضی نمی‌کند؛ گویی خداوند در آن لحظه تمام مردم را مبهوت کرده بود.این لحظه نه تنها یک تجربه شخصی برای او بود بلکه نشان‌دهنده پیوند عمیق بین هنر و ایمان نیز بود. اذان او بر بام کعبه، نمادی از وحدت مسلمانان و تجلی عشق به اهل بیت (ع) محسوب می‌شد.

استاد سیداحمد مراتب، یکی از بزرگ‌ترین اساتید موسیقی ایرانی و آوازخوان برجسته، در تاریخ یکم شهریورماه ۱۳۳۱ در محله احمدآباد اصفهان متولد شد.

 

از شش سالگی به یادگیری آواز پرداخت و تحت نظر پدر و پدربزرگش که هر دو اهل شعر و آواز بودند، قدم به دنیای موسیقی نهاد. این محیط فرهنگی و هنری به او کمک کرد تا استعدادهای خود را شناسایی کند و پرورش دهد.

 

استاد مراتب با بهره‌مندی از محضر اساتید بزرگی چون استاد تاج اصفهانی، استاد محمدرضا شمشیری و آیت‌الله‌العظمی فانی اصفهانی، به یکی از چهره‌های برجسته موسیقی ایران تبدیل شد. در آن زمان، نگرش فکری مردم نسبت به هنر بسیار پایین بود و هنرمندان به طور شایسته شناخته نمی‌شدند؛ اما استاد مراتب با وجود این چالش‌ها، توانست نام خود را در تاریخ موسیقی ایران ثبت کند.

 

او با استفاده از تجارب خود و ارتباطاتش با علمای بزرگ، توانست هنر آواز را در جامعه‌ای که به سختی هنرمندان را می‌شناخت، ترویج دهد. این رویداد تاریخی همچنین نشان‌دهنده تغییر نگرش‌ها نسبت به هنر و هنرمندان در جامعه اسلامی بود.

 

 اذان استاد مراتب بر بام کعبه، نه تنها یک عمل مذهبی بلکه یک عمل فرهنگی نیز محسوب می‌شد که جایگاه هنرمندان را در جامعه اسلامی نمایان می‌ساخت.استاد سیداحمد مراتب نه تنها نخستین ایرانی است که بر بام کعبه اذان گفت، بلکه نام او مدتی قبل به عنوان گنجینه زنده بشری در زمینه حفظ و آموزش آواز مذهبی بر اساس دستگاه‌های آواز اصیل ایرانی در فهرست میراث ملی ثبت شده است.

 

 این ثبت نشان‌دهنده اهمیت کارهای او در حفظ فرهنگ و هنر ایرانی است.