۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۷ : ۰۴
عقیق: عبدالحسین خسروپناه نوشت: رسول گرامی اسلام فرمودهاند از قتل امام حسین، حرارتی در قلب مومنین زبانه میکشد که هیچگاه خاموش نمیشود. واقعا امسال فراق سختی رخ داده است. عاشقان امام حسین علیهالسلام هرساله به عراق میرفتند و پیاده مسیر نجف تا کربلا را میپیمودند. در این بین زائران به همدیگر خدمت میکردند. با هم انس میگرفتند و به هم محبت میکردند، شاید بشود گفت به نوعی زائران برای امام حسین ناز میکردند و آن حضرت ناز آنها را میخرید. واقعا پیادهروی اربعین قطعهای از بهشت بود. همان روایاتی که درباره زندگی در بهشت داریم در اربعین تحقق پیدا میکرد. همانطور که در روایات داریم اهل بهشت همه به هم محبت دارند، کینهای نسبت به هم ندارند، اهل زیارت همدیگرند، واقعا همینها در اربعین تحقق پیدا میکرد. اگر بخواهم تعبیر دیگری داشته باشم، زیارت اربعین نمادی از حکومت مهدوی است. در روایات داریم که در دوران حکومت حضرت مهدی گرگ و میش در کنار هم زندگی میکنند، از بس همه جا را محبت و انس فراگرفته است.
اربعین هم همینطور است. فضیلتهایی که در مراسم اربعین ظهور و بروز پیدا میکند هیچ کدام دستوری نیست، حاکمیتی نیست؛ قلبی است، از درون میجوشد. شما میبینید تمام خدمات و هزینهها را خود مردم متقبل میشوند. گاهی یک سری از مردم تمام طول سال پول جمع میکنند تا بتوانند در روز اربعین از زوار امام حسین پذیرایی کنند. من تصویری دیدم که سربازان عراقی تعدادی از ایرانیها را که بدون مجوز برای زیارت اربعین وارد عراق شدهاند گرفتهاند اما آنها را بردهاند و از آنها پذیرایی کردهاند! اینگونه برخورد کردهاند.
واقعا این چه اثری است که امام حسین بر عالم تکوین داشته است؟ زمین و زمان و آسمان را دگرگون کرده است. در روایات داریم ملائکه مشتاق زیارت امام حسین(ع) هستند. به عنوان کسی که سالها عرفان خواندهام، میگویم این عشق و محبتی که در مکتب امام حسین(ع) هست، در هیچ عرفان و مکتبی دیده نمیشود. شما نگاه کنید حاجقاسم پرورده مکتب امام حسین بود، شخصیتی بود یکسره محبت و عشق. حتی با داعشیها هم رفتار انسانی داشت.
به هر حال امسال از این سفر معنوی، عرفانی و حِکمی محروم شدهایم، توصیه من به همه کسانی که دلداده امام حسین(ع) هستند و از این فراق در رنج هستند، این است که سعی کنند در روز اربعین ارتباط قلبی خود با امام حسین(ع) را برقرار کنند، زیارت اربعین را بخوانند و خود را در محضر و حرم امام حسین(ع) تصور کنند. ارتباط قلبی با امام حسین(ع)، ارتباط ملکوتی است، قطعا ارتباط ملکوتی بالاتر از حضور جسمانی است. زیارت قلبی از زیارت جسمی بالاتر است. سعی کنیم این حال ارتباط را برقرار کنیم و نگه داریم، این خیلی مطلب بالایی است.
منبع:فارس