انفاق در راه خدا بهترین لذت برای حضرت زهرا(س)بود

وی افزود: یکی از مسایل مهم در جامعه این است که چرا برخی افراد از تلاوت قرآن لذت نمی‌برند و نسبت به انس با قرآن حالت صعوبت دارند؟ قرآن کتاب و سخن خداست خدایی که آگاه به همه نیازهای انسان است و قدرت تغییر و حل مشکلات را دارد چرا از تلاوت کتاب چنین خدایی لذت نمی‌بریم؟.

عضو مجلس خبرگان رهبری اظهارکرد: برخی از افراد به این دلیل که به نقش خداوند در عالم و عظمت او توجهی ندارند در انس با قرآن صعوبت دارند؛ اگر ما احساس کنیم کسی در زندگی ما نقشی دارد با عطوفت با او صحبت می‌کنیم و دلیل اینکه از قرآن خوانی لذت نمی بریم به  این دلیل است که از یاد خدا غفلت داریم.

وی گفت: به همین دلیل است که حضرت زهرا(س) در صدر مناجات با خدا می‌فرماید که خدایا تو را قسم می‌دهم به خاطر دو ویژگی علام‌الغیوب و قدرت‌ حل مشکلات و نیاز بشری؛ اگر این را بفهمیم متوجه می شویم که این کتاب نسخه حیات‌بخش است چون از جانب چنین خدایی است بنابراین اگر انسان به این دو نکته توجه کند تعامل و ارتباط وی با قرآن افزایش پیدا می‌کند.

عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، یادآورشد: بانوان قرآنی باید بدانند که برای نگهداری نعمت بزرگ حفظ کل قران کریم نیاز به تمرین پی در پی دارید انگیزه شما برای این تمرین به‌دست نمی‌آید جز با تأمل در این کتاب که از طرف چه کسی برای شما آمده‌ است.

وی افزود: از طرف خدا یک کانون نور آمده‌ است یک کتاب که می‌خواهد دست من را بگیرد و شفاعت او رد نمی‌شود و به فرموده پیامبر(ص) تفاوت قرآن با بقیه گفته‌ها مانند تفاوت خدا با بقیه گوینده‌هاست.

این استاد قرآن با اشاره به این‌که آیا حضرت زهرا(س) از این باب که دختر پیامبر(ص) است علاقه به دیدن پیامبر(ص) دارد یا نکته دیگری است؟، افزود: حضرت زهرا(س) در روایتی می‌فرماید من لذت می‌برم از این‌که به فرستنده خدا نگاه می‌کنم زیرا پنجره‌ای به سمت خداست.

نماینده مردم زنجان در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به دومین موضوعی که آن حضرت از آن لذت می‌برد، بیان کرد: لذتی در پول دادن به دیگران است که در پول گرفتن از آنان نیست و لذا انفاق در راه خدا در نظر حضرت زهرا(س) از لذت‌‌بخش‌ترین امور است.

وی با اشاره به این‌که کسانی که در دستگیری از دیگران در صف اول هستند لذت این کار را حس کردند و لذا از این کار دست نمی‌کشند، گفت: بهترین انفاق، انفاق علم است و لذا توصیه من به خواهرانی که حافظ قرآن کریم شدند این است که روزی معنوی را که خدا به آن‌ها داده‌است به دیگران انفاق کنند، هر خواهر بزرگواری که به مدار حافظ قرآن بودن نائل می‌شود و این افتخار را کسب می‌کند فکر نکند که کار او تمام شده‌‌ است بلکه مسئولیت او آغاز شده‌است.