مُتحیِّران بین حق و باطل بخوانند!

* آيه               

مِنْ قَبْلُ هُديً لِلنَّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذينَ کَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ اللَّهُ عَزيزٌ ذُو انْتِقامٍ

* ترجمه                      

او پیش از این (تورات و انجیل را) براى هدایت مردم (فرو فرستاد) و اینك فرقان را (كه وسیله ‏ى تمیز حقّ از باطل است) نازل كرد، البتّه براى كسانى كه به آیات الهى كفر ورزند، عذاب شدیدى است و خداوند شكست ناپذیر صاحب انتقام است.

* نکته ها                     

یكى از نام‏ هاى قرآن، فرقان است. فرقان، یعنى آنچه مایه ‏ى افتراق، جدایى و فرق گذاشتن است. از آنجا كه راه تشخیص حقّ از باطل، در همه امور، قرآن مى ‏باشد، لذا به آن فرقان گفته شده است.

عذاب شدید مخصوص آخرت نیست. در این آیه نفرموده كه عذاب كفّار مربوط به آخرت است، زیرا گاهى سرگرمى و حرص بر اندوختن مال و غفلت از خداوند و معنویات خود عذاب است. در آیه 85 سوره توبه مى ‏فرماید: خداوند به گروهى مال و اولاد مى ‏دهد تا بدان ‏ها عذابشان كند.

امام صادق ‏علیه السلام درباره ‏ى «انزل الفرقان» فرمودند: هر امر محكم، فرقان است و كتاب در «انزل الكتاب»، مجموع قرآن است.[ تفسیر عیّاشى، ج‏1، ص‏162]

* پيام ها                      

1- هدایت مردم، یك سنّت همیشگى الهى بوده است. «من قبل»

2- مخاطب كتب آسمانى، عموم مردم هستند، نه قبیله و نژاد خاص. «للنّاس»

3- قرآن، وسیله‏ ى شناخت حقّ از باطل است. «و انزل الفرقان»

4- هركجا میان سلیقه ‏ها، افكار و عقاید به هر نحو دچار تحیّر شدیم، حرف آخر از آن قرآن است. (حتّى اگر در میان روایات نیز دچار حیرت شدیم، باید به حدیثى توجّه كنیم كه مطابق با قرآن باشد.) «الفرقان»

5 - بعد از نزول آن همه كتاب و اسباب هدایت، جزاى شخص لجوج عذاب شدید است. «عذاب شدید»

6- عذاب الهى، پس از اتمام حجّت بر مردم است. «هدى للناس... الّذین كفروا... لهم عذاب شدید»

7- این آیه مایه ‏ى دلگرمى و تسلیت خاطر پیامبر و مؤمنان است كه خداوند به حساب كفّار سرسخت مى ‏رسد. «عزیز ذوانتقام»

8 - سرچشمه كیفر و انتقام او، عملكرد ماست، وگرنه او عزیزى است كه هیچ كمبودى ندارد. «عزیز ذوانتقام»

9- كفر مردم در خداوند اثرى ندارد. «كفروا، واللَّه عزیز»