هر کس برای حسین(ع) خرج کند قبل از مرگ هفتاد برابر به او بر می گردد

عقیق:

وی با بیان اینکه کار معبودهای ساختگی، زیبا جلوه دادن زشتی‌هاست، گفت: خداوند در آیات متعددی از سورهٔ مبارکهٔ بقره می‌فرماید: این معبودها شما را به فساد اقتصادی و حرام‌خوری از همه نوع آن دعوت می‌کند و به‌گونه‌ای هم زمینه را فراهم می‌آورند که حرام‌خوری برای شما آسان باشد، سنگین نباشد. «زُینَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمٰالِهِمْ»(سورهٔ توبه، آیهٔ 37)، تمام زشتی‌ها را پیش شما آرایش می‌دهند، زیبا و خوب جلوه می‌دهند و کاری می‌کنند که به شما بقبولانند اگر مسیر را ادامه ندهید، زندگی‌تان نمی‌چرخد به این صورت که اگر وارد ربا، رشوه و زد و بند نشوید، اگر تو نخوری دیگری می‌خورد، اگر تو نبری دیگری می‌برد؛ «زُینَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمٰالِهِمْ»، یعنی روی روان شما کار می‌کند و انحراف روانی برایتان ایجاد می‌کند.

توبه برای همه افراد کار طاقت‌فرسایی نیست

استاد اخلاق حوزه، دعوت خداوند را به‌سوی دو حقیقت دانست و تصریح کرد: «واللَّهُ يَدْعُوا إِلَي الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 221)، خدا شما را به بهشت و به آمرزش دعوت می‌کند که برای رسیدن به آمرزش هم توبه لازم دارید و راه توبه را هم نشان می‌دهد. توبه برای همه هم کار طاقت‌فرسایی نیست و به فرمودهٔ حضرت مجتبی(ع)، گاهی «اصلاحه ماله»، این است که من مالم را هرچه که هست، بررسی کنم و ببینم چقدر حرام در مالم هست؟ حالا اگر دقیق هم به‌دست نیاوردم، ائمهٔ ما می‌فرمایند به‌اندازه‌ای که خیالت راحت شود، مثلاً با خارج کردن ده‌میلیون از مال خود، واقعاً اطمینان پیدا می‌کنید، این ده‌میلیون را دربیاورید.  

وی در مورد وظیفهٔ بنده برای فراهم آوردن بستر آمرزش، گفت: معنیِ «من تو را به آمرزش دعوت می‌کنم»، این نیست که سرتان را بالا کنید و بگویید خدایا! من را بیامرز؛ من که شما را یقیناً می‌آمرزم، اما شما هم زمینهٔ آمرزش را برای خودتان فراهم کنید؛ بدین ترتیب که اگر عرق‌خور هستید، دیگر نخورید، خانم بی‌حجاب هستید، دیگر از فردا بی‌حجاب نباشید، اهل غیبت و تهمت و دروغ هستید، اهل نگاه به نامحرم هستید، از این به بعد نباشید؛ تا به امروز نماز نمی‌خواندید، شروع به خواندن کنید و ببینید چقدر از نمازهای قبلی را هم نخوانده‌اید، در حدّی که مطمئن شوید پرونده شما پاک می شوید، قضای نمازهایتان را به جا بیاورید.   

معبود باطل شما را به فساد دعوت می‌کند

وی افزود: بت -چه بت زنده و چه بت بی‌جان- و معبود باطل شما را به فساد دعوت می‌کند که نتیجهٔ فساد هم دوزخ است. دعوت این معبود هم صریح نیست که شما بترسید و جا بزنید و عقب بنشینید، به شما نمی‌گوید به جهنم برو که شما وحشت کنید و بگویید این چه دعوتی است؟! دعوتش را لای زَروَرق می‌پوشاند، «زُینَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمٰالِهِمْ» و روی دعوتش اتو می‌کشد. هیچ دکتری دوای عریان در نسخه‌اش نمی‌نویسد و هرچه دوا می‌نویسد، کپسول یا قرص روکش‌دار است؛ چون اگر بخواهد اصل دوا را بنویسد، از زهر عقرب تلخ‌تر است و کسی نمی‌خورد، دوا را با روکش‌دار به خورد ما می‌دهند. این مَثَل است و در مثل مناقشه نیست. دواهای تمام دواخانه‌ها روکش دارد، شربت‌هایشان هم درصدی شکر دارد؛ اگر نزنند، ما نمی‌خوریم.

از دعوت معبود باطل، چه بت هوای نفس و چه بت‌های بیرونی، چشم بپوشید

مبلغ عرصه بین الملل گفت: «واللَّهُ يَدْعُوا إِلَي الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ» دعوت معبود حق را قبول کنید و از دعوت معبود باطل، چه بت هوای نفس و چه بت‌های بیرونی، چشم بپوشید؛ «فَإِلٰهُکمْ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ»(سورهٔ حج، آیهٔ34)، معبود شما یک معبود و آن‌هم پروردگار است. قرآن دل آدم را بسیار تغییر و به عالم ملکوت پیوند می‌دهد.

همهٔ دعوت‌های معبودان باطل روکش‌ دارد!

مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی، آیات قرآن را راهی برای شناخت بطن گناهان دانست و اظهار کرد: همهٔ دعوت‌های معبودان باطل روکش‌ دارد و برای مردم شیرین است. تمام گناهان روکش لذت دارد، ولی اگر طبق آیات قران مجید، این روکش را با قرآن کنار بزنید، می‌بینید که زیر این روکش تا آسمان شعله می‌کشد. معبود باطل می‌گوید مال مردم را بخورید؛ رشوه بگیرید، ربا بخورید، مال یتیم را ببرید، دزدی کنید، تقلب کنید؛ اما انبیا اصرار داشتند که به توحید وصل باشید، چون در توحید فساد تولید نمی‌شود و دفع می‌شود. بیشتر مردم توحید را مانند امروز قبول نمی‌کردند اگرچه در حال حاضر هم بخشی از مردم توحید را قبول نمی‌کنند؛ اگر همه قبول می‌کردند که ما یک زندانی نداشتیم. آنها قبول نمی‌کنند و لذت‌گرایی نسبت به مال و نسبت به شهوات، بیشتر مردم را اسیر کرده است.

معبودهای باطل شما را به انواع فسادها و آتش دعوت می‌کنند

استاد انصاریان در مورد کشش و جاذبهٔ نیرومند معبودهای ساختگی گفت: اسارت اسیران شهوات و حرام‌ها این‌قدر شدید است که آن صاحب نفس‌های قدیم هم اگر امروز پشت تلویزیون بیایند، ده‌نفر هم از یک‌میلیون نفر آزاد نمی‌شوند؛ این‌قدر کشش و جاذبهٔ معبودهای باطل قوی است. انبیا چه جانی کَندند برای اینکه معبودهای باطل را حذف کنند و پروردگار عالم را در زندگی مردم جایگزین معبودهای باطل کنند. دائم به گوش مردم می‌خواندند: «لا اله الا الله»، معبودهای باطل هیچ و پوچ هستند، شما را به انواع فسادها و آتش دعوت می‌کنند؛ وقتی می‌خواهید برای یک کار خیر در جیبتان دست کنید، وعدهٔ فقر می‌دهند و می‌گویند پول درنیاوری، بیچاره می‌شوی؛ پول ندهی، فقیر می‌شوی؛ پول ندهی، چراغی که به خانه رواست، به مسجد روا نیست. یک‌نفر با رفیق‌هایش در 1500 سال پیش با یزید بر سر صندلی درگیر بوده است، ریخته‌اند و آنها را کشته‌اند؛ برای چه این‌قدر پول خرج او می‌کنی؟ «الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 268)؛ معبودهای باطل چرندیاتی به خورد مردم می‌دهند.

نویسنده کتاب ارزشمند «سیدالشهدا(ع) تجلی عبودیت» گفت: ما اکنون ماه رمضان، احیا، دعای عرفه و منبرهای محرّم و صفر را داریم، اما روزبه‌روزمان بدتر و مشکلاتمان بیشتر می‌شود. عده ای برای ابی‌عبدالله(ع) و پیغمبر و ائمه(علیهم‌السلام) مانده‌اند که پیغمبر اکرم(ص) هم به‌خاطر قیمت آنها به آنها سلام رسانده چون ارزش بالایی دارند حتی پیغمبر(ص) فرموده‌اند: شما اصحاب من هستید، شما من و نزول قرآن من را دیده‌اید و قبول کرده‌اید؛ ولی آنها در آخرالزمان، نه من را دیده‌اند و نه کیفیت نزول قرآن من را دیده‌اند، اما به من وابسته هستند.  

شبهه‌افکنی معبودان ساختگی دربارهٔ عزاداری برای امام حسین(ع)

استاد انصاریان به شبهه‌افکنی معبودان ساختگی دربارهٔ عزاداری برای امام حسین(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: روایات ما غیر از مسیحی‌ها و یهودی‌هاست، چون ما برای اثبات باطل بودن قاعده داریم. روایات ما سندهای متین دارد و کتاب‌هایی داریم که نزدیک به عصر ائمه(علیهم‌السلام) نوشته شده، کتاب‌هایی هم داریم که خوشبختانه مانده و در زمان خود ائمه(علیهم‌السلام) نوشته شده است. حالا کاری به واجبات ندارم که بحث خمس، زکات، صدقات، انفاق، بذل و عطا در قرآن است و عناوین مختلفی دارد. همین دست در جیب کردن؛ برای چه ماه محرّم دست در جیبت می‌کنی؟ سیاه زدن به در و دیوار هم حرف شد؟ این‌همه پول برای پارچهٔ سیاه می‌دهید! ما کتاب داریم که نزدیک به عصر ائمه نوشته شده است؛ مثل «المحاسن» برقی؛ این کتاب بی نظیر است؛ در این کتاب است که اهل‌بیت(علیهم‌السلام) بعد از حادثهٔ کربلا به دستور زین‌العابدین(ع) سیاه پوشیدند. در این کتاب است که زین‌العابدین(ع) دو سال در خانهٔ خودشان غذا می‌پختند و برای گریه‌کن‌ها در مدینه ناهار و شام می‌فرستادند و می‌گفتند شما وقتتان را صرف آشپزخانه نکنید، من ناهار و شام‌ شما را می‌دهم چون خدا در کوه طور به موسی‌بن‌عمران(ع) گفت: موسی! اگر کسی برای حسین(ع) دست در جیب کند و یک درهم خرج کند، هنوز نمرده‌ است که‌ من هفتاد برابر به او برمی‌گردانم. کسی بر من منت نگذارد که این‌قدر برای حسین خرج کرده‌ام.