۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۱ : ۱۶
همچنین در آیه186 سوره بقره پس از آنکه در آیات قبل درباره ماه رمضان و احکام آن سخن میگوید، میفرماید: «وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ؛ و چون بندگان من (از دوری و نزدیکی) من از تو پرسند، (بدانند که) من به آنها نزدیکم، هرگاه کسی مرا خواند دعای او را اجابت کنم. پس باید دعوت مرا (و پیغمبران مرا) بپذیرند و به من بگروند، باشد که (به سعادت) راه یابند.»
دعا علاوه بر اینکه موجب جلب رضایت خداوند میشود، ابزاری برای انسان در مواجهه با چالشهای زندگی و مقابله با دشمنی شیاطین به حساب میآید. پیامیر(ص) با توجه به نقش دعا به عنوان ابزاری در دستان مؤمنان فرمود: «الدعاءُ سِلاحُ المؤمن؛ دعا سلاح مؤمن است».
مقام معظم رهبری نیز با اشاره به اینکه دعا به انسان قدرت مقاومت در مقابل چالشهای زندگی را میدهد، فرمود: «هر کس در دوران زندگی خود با حوادثی مواجه میشود و چالشهایی پیدا میکند. دعا به انسان توانایی و قدرت میدهد و انسان را در مقابل حوادث مستحکم میکند؛ لذا در روایت از «دعا» تعبیر شده است به سلاح. از نبی مکرم نقل شده است که فرمود: «ألا أدُلّکُم عَلی سِلاحٌ یُنجیکُم مِن أعدائکِم»؛ اسلحهای را به شما معرفی کنم که مایهی نجات شما در مقابل دشمنان است «تدعون ربّکم باللّیل و النّهار فانّ سلاح المؤمن الدعاء». در مواجههی با حوادث، توجه به خدای متعال، مثل سلاح برّندهای در دست انسان مؤمن است، لذا در میدان جنگ، پیغمبر مکرم اسلام همهی کارهای لازم را انجام میداد؛ سپاه را میآراست، سربازان را به صف میکرد، امکانات لازم را به آنها میداد، توصیههای لازم را به آنها میکرد، اشراف فرماندهىِ خودش را اعمال میکرد؛ اما در همان وقت هم وسط میدان زانو میزد، دست به دعا بلند میکرد، تضرع میکرد، با خدای متعال حرف میزد و از او میخواست. این ارتباط با خدا، دل انسان را مستحکم میکند.»
منبع:تسنیم