روایت پیامبر جایگاه و نقش قرآن در زندگی انسان

این کتاب مقدس به تعبیر امام سجاد(ع) در چهار سطح قرار دارد که شامل عبارت، اشاره، لطایف و حقایق است. عبارت آن برای عوام، اشارت آن برای خواص، لطایف آن برای اولیا و حقایقش برای انبیاست؛ کتاب الله عز وجل على أربعة أشیاء: على العبارة، والإشارة، واللطائف، والحقائق. فالعبارة للعوام، والإشارة للخواص، واللطائف للأولیاء، والحقائق للأنبیاء» ( بحار،ج 92 ص 95). بنابراین قرآن کتابی دارای بطن‌های متعدد است که برای تمام انسان‌ها در هر سطحی کاربرد دارد و هر کس به اندازه وسع خویش می‌تواند از آن بهره ببرد. 

به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان که ماه نزول قرآن است، روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره جایگاه و نقش قرآن کریم در زندگی انسان را بخوانید. 

پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره جایگاه و نقش قرآن کریم در زندگی انسان فرمودند: «ای مردم! شما در منزل آرامش و صلح هستید و شما در حال سفرید، شما را به شتاب می‌برند. شاهدید که (گذر) شب و روز، هر نوی را کهنه می‌کند و هر دوری را نزدیک می‌کند و هر وعده‌ای را به سر می‌آورد. پس، برای میدان مسابقه دور و درازی که در پیش دارید، آماده کوشش شوید.»

مقداد عرض کرد: ای پیامبر خدا! آرامش و صلح یعنی چه؟پیامبر فرمود: «دنیا» سرای تلاش و سپری شدن است، پس، هر گاه فتنه‌ها همچون پاره های شب تار شما را فرا گرفت به قرآن روی آورید، که آن: فإذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن.
* شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است
* و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول می‌شود. 
*هر که آن را پیش روی خود قرار دهد، او را به سوی بهشت راهنمایی کند
* و هر که آن را پشت سر خود قرارش دهد، او را به دوزخ کشاند.
* قرآن راهنمایی به سوی بهترین راه است.
* آن کتابی است که در آن تفصیل، روشنگری و تحصیل(حقایق) است، و جدا کننده (میان حق و باطل)است و شوخی نیست.
* ظاهری دارد و باطنی، ظاهرش حکم و دستور است و باطنش دانش.
* ظاهرش زیبا و باطنش ژرف و عمیق است.
* ستارگانی دارند، و ستارگانش نیز ستارگانی دارند ستارگانی که شگفتیهایش بی شمار است، و عجایب و غرایبش کهنه و تمام نمی‌شود. لا تُحصى عجائبه ولا تبلى غرائبه
* در قرآن چراغهای هدایت و پرتوگاه حکمت است، فیه مصابیح الهُدى و مَنار الحِکمة
* برای کسی که صفت (حق) را بشناسد راهنمای معرفت است.
* پس، باید آدمی دقت نظر کند و صفت(حق)را پیش چشمش آرد، تا از هلاکت رهایی یابد و از تنگنا به در آید؛ زیرا که اندیشیدن، مایه حیات دل شخص بینا و با بصیرت است، همچنان که آدمی به نور چراغ در تاریکیها راه می پیماید. پس بر شما است که نیکو برهید و کم (در شبهات و تاریکی‌ها) منتظر بمانید.»