۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۹ : ۰۷
* توكّل يا بى عارى
روزى امام علىّ بن ابى طالب، اميرالمؤمنين صلوات اللّه عليه عبورش به گروهى از مسلمان ها افتاد كه در گوشه اى از مسجد را اشغال كرده و به عبادت مشغول بودند.
حضرت علىّ عليه السلام نزديك ايشان رفت و فرمود: شما چه كسانى هستيد؟ و چه مى كنيد؟
در پاسخ به حضرت اظهار داشتند: ما بر خداوند توكّل كرده ايم و عبادت او مى كنیم.
حضرت فرمود: خير، چنين نيست؛ بلكه شما بى عار و مُفت خور مى باشيد، چنانچه راست مى گوئيد و توكّل برخداوند متعال داريد، بگوئيد كه در چه مرحله اى از توكّل قرار داريد؟
گفتند: اگر چيزى به ما برسد، مى خوريم و قناعت مى كنيم و چنانچه چيزى به ما نرسد، صبر و تحمّل مى نمائيم .
سپس امام علىّ عليه السلام خطاب به ايشان كرد و با صراحت فرمود: سگ هاى محلّه ما نيز چنين روشى را دارند.
آنان با خونسردى گفتند: پس ما چه كنيم، شما بفرمائيد كه چه رفتارى داشته باشيم؟
حضرت فرمود: بايستى آنچه را كه ما، يعنى پيامبر خدا و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام انجام مى دهيم، شما مسلمان ها نيز چنان كنيد.
گفتند: شما چه كارهائى را انجام مى دهيد، تا ما تبعيّت نمائيم؟
امام عليه السلام فرمود: ضمن سعى و تلاش و كار و عبادت، آنچه به ما برسد پس از مصرف، اضافه آن را بذل و بخشش مى كنيم .
و اگر چيزى درآمدى نيافتيم، خداوند منّان را در هر حال شكر و سپاس مى گوئيم .
مستدرك الوسائل : ج 11، ص 220، ج 20، به نقل از تفسير ابوالفتوح رازى