اعتراض آیت الله رشاد به سکوت در قبال نسل­ کشی مسلمانان میانمار

بخشی از سخنان آیت الله رشاد، رئیس حوزه علمیه امام رضا(ع) در درس خارج فقه خود بدین شرح است:

لازم است در ابتدای درس امروز به موضوع مهمی اشاره کنیم، و آن اینکه، مدت مدیدی است که متأسفانه اقلیت مسلمان منطقه راخین (همان آراکان) سرزمین برمه و میانمار فعلی مورد تعدی و ستم مضاعف قرار دارند. مسلمانانی که پیشینه‌ای حدود 13 قرن در آن منطقه دارند، و به اعتبار زبانی که با آن مکالمه می‌­کنند و زبانی است مرکب از عربی، فارسی و ترکی از آنها قوم روهینگیا گفته می‌شود و با سفر برخی مسلمانهای عرب و فارس و ترک در همان صدر اسلام مسلمان شده‌اند، و الآن حدود پنج تا هشت میلیون نفر هستند که نسبت به جمعیت بودایی این کشور اقلیت هستند اما متاسفانه حقوق شهروندی آنها از قبل دولت این کشور به رسمیت شناخته نشده است، و اکنون به بهانة اختلافات مذهبی ظاهرا از سوی افراد افراطی خانه‌های آنها تخریب می‌شود و قتل عام می‌شوند، زنده‌زنده سوزانده می‌شوند، اطفال را در آتش می‌اندازند، اما قرائن بسیاری حاکی از آن است که این مسئله از سوی قدرتها و صهیونیستها هدایت می‌شود و مانند سائر توطئه­‌ها علیه مسلمین دست پلید صهیونیستها در کار است.

در قبال این فجایع و نسل­‌کشی گسترده هیچ یک از مجامع بین‌المللی مدعی دفاع از حقوق بشر نیز عکس‌العملی نشان نمی‌دهند. گاهی در خبرها میی‌شنویم که یک حیوان در جایی به نحوی کشته می‌شود سازمان‌های بین‌المللی واکنش نشان می‌دهند اما در برابر این فجایع هیچ اقدام مؤثر انجام نمی­‌شود، آیا این همه انسان در حد کشته شدن چند حیوان هم ارزش اقدام ندارد. مع الاسف حتی مسلمانان نیز تا حال واکنش درخوری از خود نشان نداده‌اند. در یک کشور کوچک، ضعیف و عقب‌افتاده‌ای چنین رفتارهایی در مورد یک مشت مسلمان اتفاق افتاده که دولت آن کشور نیز حمایت کرده و راه را برای این تعدیها باز گذاشته است؛ آنگاه رؤسا و مقامات یک میلیارد و پانصد میلیون جمعیت دنیا عکس‌العمل درخوری نشان نداده‌اند. حتی با یک هشدار و تذکار از پایگاه جمعیت عظیم مسلمان و این قدرت بزرگ جهانی اسلامی دولت میانمار حتماً طور دیگری رفتار خواهد کرد، ولی متأسفانه هیچ‌گونه عکس‌العملی نه از قبل سازمان‌های بین‌المللی و نه از سوی کشورهای اسلامی صورت نمی‌گیرد.

اسف‌بارتر اینکه مقامات جمهوری اسلامی نیز در هر سه قوه نسبت به این موضوع هم تأخیر فاز دارند و به رغم اینکه چند سال است که از این فجایع می‌گذرد، به‌موقع عکس‌العمل نشان نداده‌اند و اکنون نیز که بعضی از مقامات مطالبی را مطرح کرده‌اند پیداست که در حد تعارف و شعار است. و الا بعضی از آقایان که مثلاً در قبال مرگ فاجعه‌بار چند غیرمسلمان در یک کشور کفر به‌ مقیاس فاصله­‌ی دقیقه‌ای و ساعتی عکس‌العمل نشان می‌دهند و در توئیتر خود می‌­نویسند و صدور بیانیة رسمی می‌دهند، چطور ممکن است که در خصوص فجایعی که نسبت به مسلمانان مظلوم اتفاق می‌افتد در مقیاس چند ماه و چند سال تأخیر فاز عکس‌العمل نشان می‌دهند؟ این مسئله بسیار تأسف‌آور است. دولت جمهوری اسلامی و قوة مجریه در این زمینه کوتاهی کرده و از اقتدار و نفوذ و ابهتی که در مجامع بین‌المللی و اذهان جهانیان داریم استفاده نکرده است. هیچ برخورد و تهدیدی صورت نگرفته است. حتی همان برخوردهای دیپلماتیک متعارفی مثل احضار سفیر و اخطار صورت نگرفته که حداقل باید این امور انجام می‌گرفت. باید به سازمان‌های بین‌المللی فشار می‌آوردند. اخیراً هم اگر عکس‌العملی صورت گرفته، به‌جای اینکه رؤسای قوا وارد عرصه شوند، مدیران میانی قوا اعلام موضع می‌کنند. نه قوة مجریه برخورد درخوری داشت و نه قوة مقننه و نه قوه قضائیه که به تأکید رهبر معظم انقلاب، هم در داخل و هم در خارج باید حامی مظلومان و مستضعفان باشد. اگر هم بخشی از قوة قضائیه مدعی‌العموم است، چه در خارج و چه در داخل مدعی‌العموم مسلمانان است. آنها مسلمان هستند و به این شکل فجیع کشته می‌شوند. در مظلومیت خانه‌هایشان ویران می‌شود، خانواده‌ها از هم متلاشی می‌شود، در یک جا کل اعضای یک خانواده را نابود می‌کنند و زنده‌زنده به آتش می‌اندازند.

تصاویری که پخش شده فوق‌العاده دلخراش و دلگداز است که انسان می‌بینید یک مرد قوی هیکل روی سینة یک کودک چندماهه ایستاده است. این آقایان مخالف خشونت کجا هستند که با این خشونتها مواجهه نمی‌کنند؟ مگر خشونت فقط علیه کفار قبیح و خلاف است؟ مگر خشونت از سوی مسلمانان علیه کفار و یا مسلمانان دیگر فقط قبیح است؟ خشونت کفار علیه مسلمانان قبیح نیست؟ اینقدر دم از جهان خالی از خشونت و مقابله با خشونت می‌زنیم و از اسلام رحمانی سخن می‌گوییم اما متأسفانه در عمل مسلمانان وقتی مورد تعدی و ظلم قرار می‌گیرند، هیچ عکس‌العملی نشان نمی‌دهیم.

تأکیدهایی که رهبر مکرم انقلاب، مکرراً نسبت به این موضوع داشتند و حتی نام بردند که قوة قضائیه موظف است در این‌جور مواقع از حقوق انسانهای محروم و مظلوم دفاع کند، ولی در این مورد واکنش درخوری مشاهده نمی‌شود. بسیار اسف‌بار است و فجایع اسف‌انگیزی است. ما شیعة امیرالمؤمنینی (ع) هستیم که در قبال خبری که شنیده بود خلخال از پای یک زن یهودی بیرون آورده‌­اند، فرمودند که اگر کسی از غم این فاجعه دق کند نباید او را ملامت کنیم. آنگاه ما امروز می‌بینیم که مسلمانان مظلوم در یک کشور کفر توسط ظاهراً یک فرقة افراطی ولی باطناً با پشتیبانی و تسهیل دولت و واقعاً با هدایت صهیونیستها و آمریکاییها اینگونه کشتار می‌شوند و ما هیچ عکس‌العملی نشان نمی‌دهیم، مرام علوی کجا رفت؟ مگر نفرموده­اند: «کونا للظالم خصما و للمظلو عونا» مواد قانون اساسی که دولت ومسؤولان را موظف به دفاع از مستضعفین و مظلومان می‌­کند کجا رفت ؟ ان‌شاءالله خداوند متعال با ظهور حضرت حجت (س) این مظالم و این تعدیاتی که در سراسر جهان علیه مسلمانان و خاصه پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) جریان دارد را پایان ببخشد و در عین حال آحاد مسلمانان در این‌جور مواقع تکلیف دارند و باید کمک کنند و کمک‌هایی جمع‌آوری شود و یا حتی مردم باید به مسئولان فشار بیاورند و مطالبه کنند که چرا نسبت به این‌گونه قضایا تغییر فاز در عکس‌العمل دارید و واکنشهای شما نیز بوی تعارف دارد و جدیتی در آن نیست. ما از ابزارهای خوبی در این زمینه می‌توانیم استفاده کنیم، توان خوبی در مقابله با این‌گونه مظالم داریم و وقتی استفاده نمی‌کنیم انسان احساس می‌کند که آنچه ابراز می‌شود جنبة تعارفی، دیپلماتیک و صوری دارد.