۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۳ : ۰۴
عقیق: نخستین
برنامه از سلسله جلسات تکریم هنرمندان انقلاب اسلامی با عنوان «اوج هنر» در
پاسداشت گلعلی بابایی نویسنده دفاع مقدس عصر دیروز در سازمان هنری رسانه ای اوج
برگزار شد.
در این مراسم چهره هایی مانند نادر طالب زاده، مسعود ده
نمکی، سردار کوثری، سردار کاظمینی، اصغر تقی زاده، حسین یاری و جمع زیادی از چهره
های فرهنگی و ادبی کشور به منظور پاسداشت و تجلیل از فعالیت این نویسنده حضور
داشتند.
در ابتدای این مراسم نادر طالب
زاده در سخنانی با اشاره به آشنایی اش با بابایی از ربع قرن پیش تاکنون
گفت: من یکی از شاهدان همکاری آقای بابایی با حسین بهزاد از نویسندگان همیشه فراری
دفاع مقدس هستم و شاید هنر آقای بابایی هم همین همکاری نزدیکی بود که با بهزاد
داشت هر چند که بهزاد هم همیشه می گوید اگر آقای بابایی نباشد هیچ کاری را نمی تواند
انجام دهد و فکر و زحمت بسیاری از کارهای مشترکشان را به آقای بابایی نسبت می دهد.
طالب زاده گفت: بابایی نویسنده ای است که ۲۵ سال پیش از این برای نخستین بار در روزنامه کیهان با سردبیری مهدی نصیری مقالاتی را در معرفی فرماندهان جنگ نوشت. من به خاطر دارم که در این مقالات ابعادی از این نویسندگان مطرح می شد که حتی خودم هم تا پیش از خواندن از آن مطلع نبودم. آقای بایایی در آن زمان ۲۰ سال از روزگار خود جلوتر بود و امروز هم کماکان الگویی برای سایر فعالان در این عرصه خواهد بود.
وی با اشاره به برخی آثار
مستند ساخته شده از مکتوبات ادبیات دفاع مقدس گفت: زمانی که متن اصالت داشته باشد
آنچه که بر مبنای آن ساخته می شود هم اصیل خواهد بود.
در ادامه مراسم نصرت الله محمود
زاده از نویسندگان دفاع مقدس نیز در سخنانی عنوان کرد: ضرورت و اهمیت
آنچه که آقای بابایی انجام داده از انجام دادنش مهمتر بوده است. او کسی است که اسناد
جنگ را از گرد و غبار و فراموشی زدود. قلم بدست شدنش حاصل این دغدغه بود که مبادا
پس از جنگ دیگران بخواهند به ما بگویند که بر ما چه گذشته است.
محمود زاده همچنین در بخش دیگری از سخنان خود گفت: من کمتر
جماعتی را دیدم که وقتی از جنگ بر می گشتند مانند بچه های ما خیلی سرد مورد استقبال
واقع شوند البته حسرتش را نمی خوریم اما اینها جزئی از حقایق است.
وی ادامه داد: باید عادت کنیم که به هر عادتی، عادت نکنیم.
باید جسم هایی را پاس داشت؛جسم هایی که جوهری از روح دارند و رازشان در جنگ این
است که آسمان را به روی زمین آوردند و با آن زیستند.
در ادامه مراسم مسعود ده نمکی
کارگردان سینما نیز برای سخنرانی به جایگاه دعوت شد. وی در بخش نخست سخنرانی خود
به ذکر خاطره ای پرداخت وگفت: مدتی قبل آقایی که می گفت در ایالات متحده آمریکا یک
آکادمی برای مطالعه دفاع مقدس به راه انداخته برای مصاحبه پیش من آمد. به من می
گفت من تعجب می کنم که شما در فیلم های جنگی تان می خواهید ادای سرباز رایان
آمریکایی را در بیاورید و ضد جنگ باشید در حالی که همه دنیا اعتراف می کنند که
صدام بود که به شما حمله کرد. تعجب می کنم که چرا شما در فیلم هایتان صحبت از علت
جنگیدن می کنید. ما اگر فیلمی مثل سرباز رایان می سازیم به خاطر اشتباه
سیاستمدارانمان و کشاندن سربازانمان به ویتنام بود. حالا هم که موضوع را فهمیده
ایم چیزی را می سازیم که انگیزه دفاع را از سربازانمان نگیرد.
ده نمکی در ادامه گفت: آن فرد به من می گفت که روی اتاق دیوارش تصاویری از جنگ ایران دارد تا هر وقت که می خواهد پژوهشی درباره جنگ ما انجام دهد با دیدن آن ها از راه منحرف نشود. یکی تصویر شهید سیدمرتضی آوینی که اذعان می کرد راوی ماهیت حقیقی جنگ ما است، دیگری تصویر حاج بخشی که می گفت آنچه از صدای او بر می خاست روح جنگ ما بود در مقابل ماشین جنگی عراق.
وی در سخنان خود بااشاره به اینکه بابایی و نویسندگی او را از همان سالهای جنگ تحمیلی به خاطر دارد گفت: بابایی برای ما آدمهایی را روایت می کند که اقتدارآفرینی کرده اند. آدمهایی که باعث شدند امروز یک داعشی جرأت نکند به کشور ما بیاید و عملیاتی انجام دهد. بابایی قطره ای از دریای فداکاری شهدا برای کسب این اقتدار است و می دانم که همه امیدش این است که همین شهدا در قیامت شفاعت او را هم بکنند.
نقی زاده افزود: نباید بگذاریم روحیه سلحشوری مانند آنچه
که آقای بابایی در آثارش نقل کرده از میان ما رخت بر بندد و همان بلایی را که
امروز در سوریه شاهدیم بر سر ما هم بیاید.
بخش پایانی این مراسم نیز به گفتگوی
حسین قرائی با گلعلی بابایی اختصاص داشت.
قرائی که کتابی را با عنوان انسان، رزمنده، نویسنده شامل روایت گلعلی بابایی از زندگی خود را تدوین و منتشر کرده است در این گفتگو از بابایی خواست بخشهایی از خاطرات خودش را برای حاضران بیان کند.
بابایی با اشاره به حضورش در
مسجد جواد الائمه عنوان کرد: برکت این مسجد با آدمهایی بود که در آن رفت وآمد
داشتند و مبدل به چهره های درخشانی شدند که تا امروز نیز یادشان باقی است.
وی همچنین با یادکردی از مرحوم امیرحسین فردی نیز گفت:
منزل ما با امیرخان در دو کوچه روبروی هم بود. من اکثر صبح ها که با موتور سیکلت
به محل کارم می رفتنم ایشان را می دیدم که با کیف دستی اش پیاده به ایستگاه اتوبوس
می رفت و از آنجا راهی مجله کیهان بچه ها می شد. این روال همیشگی زندگی او بود و
همین آداب زندگی را به ما یاد داد.
در پایان این مراسم به پاس فعالیت های فرهنگی گلعلی بابایی تجلیل هایی از وی توسط چند موسسه و نهاد فرهنگی انقلاب اسلامی انجام شد.