من از شروع محرم سیاه می پوشم

 من از شروع محرم سیاه می پوشم

و تا کرانه ی ماتم سیاه می پوشم

زبان عشق چه داند کسی که عاشق نیست

من عاشقانه در این غم سیاه می پوشم

ز کعبه یاد گرفتم سیاه پوشی را

کنار خلوت زمزم سیاه می پوشم

برای سینه زدن مدتی ست دلتنگم

به زیر سایه ی پرچم سیاه می پوشم

در آتش دل پر درد خویش می سوزم

هم آه می کشم و هم سیاه می پوشم

نشسته ای به عزا ای شب سیه معجر

در اقتدا به تو من سیاه می پوشم

به رنگ مردم دیده کنار چشمه ی نور

به نور دیده ی خاتم سیاه می پوشم

برای این که شوم روسفید در محشر

دو ماه پشت سر هم سیاه می پوشم

بیا و دست مرا هم بگیر یا مهدی

برای زخم تو مرهم سیاه می پوشم

«بشیر» هستم و چاووش کاروان عزا

من از شروع محرم سیاه می پوشم