۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۸
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا (ع) يَقُولُ حَرَّمَ اللَّهُ الْخَمْرَ لِمَا فِيهَا مِنَ الْفَسَادِ وَ مِنْ تَغْيِيرِهَا عُقُولَ شَارِبِيهَا وَ حَمْلِهَا إِيَّاهُمْ عَلَى إِنْكَارِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْفِرْيَةِ عَلَيْهِ وَ عَلَى رُسُلِهِ وَ سَائِرِ مَا يَكُونُ مِنْهُمْ مِنَ الْفَسَادِ وَ الْقَتْلِ وَ الْقَذْفِ وَ الزِّنَاءِ وَ قِلَّةِ الِاحْتِجَازِ مِنْ شَيْءٍ مِنَ الْحَرَام.
محمدبن سنان می گوید از امام رضا عليه السلام شنیدم که می فرمود: خداوند شراب را حرام فرمود؛ زيرا شراب فساد (تباهى) مى آورد، عقل شرابخواران را دگرگون مى كند، آنان را به انكار خداى عزّوجلّ دروغ و تهمت بستن به او و پيامبرانش وا مىدارد و ديگر اعمالى چون تبهكارى، قتل، افتراء، زنا و هر گناهى از شرابخواران سر مى زند.
پی نوشت:
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 99-98.
منبع:حوزه