عاقبت رنجاندن دوستان خداوند
چـون روز قـيامـت شـود، آواز دهـندهاى بانگ برآورد: كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند.
عقیق:امام جعفر صادق عليهالسلام فرمودند: چـون روز قـيامـت شـود، آواز دهـندهاى بانگ برآورد: كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (يا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند)؟پس، گروهى كه در چهرهشان گوشتى وجود ندارد، برخيزند؛گفته شود: اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند.متن حدیث: إذا كانَ يومَ القِيامَةِ نادى مُنادٍ: أينَ الصَّدودُ لِأولِيائي؟ فيَقومُ قَومٌ لَيسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ، فيُقالُ: هؤلاءِ الّذينَآ ذَوُا المُؤمِنينَ و نَصَبوا لَهُم و عانَدوهُم و عَنَّفوهُم في دِينِهِم، ثُمَّ يُؤمَرُ بهِم إلى جَهَنَّم.پی نوشت:«اصول كافي، جلد 2، صفحه 351»منبع:مشرق211008