در افطار و سحر، چه بخوریم و چه نخوریم؟

 

 

مهمترین نکته، همان خوردن سحری است. سحری خوردن را فدای دیر خوابیدن تان، نکنید. زیرا سحری خوردن، برکت است و غذای آن مبارک. 

تَسَحَّروا؛ فَإِنَّ فِی السَّحورِ بَرَكَةً. (الكافی: 4/ 95/ 3)

سحرى بخورید، كه در سحرى، بركت است.

 

شام، جای سحری را نمی گیرد. سحری را حتما میل کنید اگرچه چند لقمه باشد. نخوردن سحری باعث تحلیل قوا در طول روز می شود. نخوردن سحری ممكن است اثرات مفید روزه را از بین ببرد، چون باعث تامین نشدن نیازهای تغذیه‌ ای ضروری روزه ‌دار می ‌شود و در نتیجه بدن او به "سوخت ناقص" چربی ‌ها متوسل می ‌شود و سوخت ناقص چربی ‌ها در بدن "تركیبات كتونی" را به وجود می آورد كه تنها یکی از عوارض آن، "بوی بد" دهان روزه ‌دار است. عوارض دیگر مصرف نكردن سحری شامل: سردردها، دردهای عضلانی، بی حالی مفرط ناشی از افت قند خون، كاهش یادگیری، بی حوصلگی و خستگی است. بنابراین حتما به روزه داران توصیه می‌ شود که برای خوردن سحری، بیدار شوند. بویژه، روزه‌اولی ها، مطلقا، نباید بدون صرف سحری، روزه بگیرند.

 

 

نیم ساعت قبل از غذا، شربت های همچون شربت عسل، شربت خاکشیر، شربت سکنجبین، حتما میل شود. تا به اجبار و برای رفع تشنگی، در کنار وعده غذایی سحر، مجبور به نوشیدن آب، نشوید. نوشیدن کمی عرق کاسنی به تنهایی یا همراه با یک قاشق چای‌خوری تخم خرفه، نیم ساعت قبل از وعده سحری هم برای کاهش تشنگی در طول روز به شما کمک می‌کند. همچنین شربت ترکیب "آب، خاکشیر، تخم شربتی با گلاب"، معجزه میکند. زیرا، خاکشیر و مانند آن، آب را در خودشان جمع می‌کنند و در مسیر دستگاه گوارش، حالت "ژله‌ای" به خود می‌گیرند. و در طول روز، به‌تدریج، آب خود را آزاد می‌کنند و نمی‌گذارند که بدنتان بیش از اندازه کم‌آب بشود.

 

اما هرگز، یخ را در آب نیاندازید، یخ در آب، بیماری "لقوه" می آورد. بلکه با تهیه شربت مورد دلخواه، از شب قبل، در یخچال، قرار دهید تا خنک و سرد، شود و برای روز بعد، آماده استفاده باشد.

 

 

در سحری، باید وعده غذای سنگین، پرانرژی و "دیر هضم" میل شود، مثل: برنج و خورشت قیمه و سبزی، تخم مرغ آب پز، کوبیده آبگوشت، تمامی خورشتها با گوشت گوسفندی، حلیم با گوشت و تقریبا همان غذاهایی که در وعده ناهار، معمولا میخوردید. چرا که غذاهای "چرب طبیعی" که از روغن های صنعتی "مایع و جامد"، ترکیب نشده اند، به علت دیرهضم بودن از گرسنگی در طول روز، جلوگیری می کنند.

 

به همراه غذا در سحر، می توانید، ماست (در صورتیکه غذا در وعده سحر، غذای گوشتی و سالاد، نباشد)، ترشیجات طبیعی مثل آب لیمو (در صورتیکه غذا، برنج نباشد)، سبزی خوردن تازه، و زیتون، میل نمایید. و نیز اگر قرار است سالاد به همراه وعده سحر، میل شود، حتما سالادی از ترکیب (خیار ـ گوجه ـ کاهو، هویج به همراه جوانه گندم و روغن زیتون) در کنار وعده سحر باشد.

 

البته کسانی که مبتلا به دیابت هستند، می توانند با مشورت پزشک حاذق و متعهد، شیرینی های مثل عسل یا توت خشک را در سحر، میل کنند؛ در مورد عسل مانند مربا با عسل، کمپوت با عسل، شربت و حلوا با عسل و حتی فسنجان با عسل. در مورد توت مانند توت، شیره توت، حلوای توت و مربای توت.

 

 

لازم به ذکر است، خوردن "آب همراه غذا و نیز بلافاصله بعد از غذا و میوه" مضر و باعث سوءهاضمه و فساد غذا و تولید مواد سمی، است. از امام رضا نقل شده است که فرمودند:

 

مَن أرادَ أن لا تُؤذِیهُ مَعِدَتُهُ فَلا یشرَب عَلى طَعامِهِ ماءً حَتّى یفرُغَ مِنهُ ، ومَن فَعَلَ ذلِكَ رَطِبَ بَدَنُهُ ، وضَعُفَت مَعِدَتُهُ ، ولَم تَأخُذِ العُروقُ قُوَّةَ الطَّعامِ ؛ لِأنـَّهُ یصیرُ فِی المَعِدَةِ فِجّا إذا صُبَّ الماءُ عَلَى الطَّعامِ أوَّلاً فَأَوَّلاً. (دانشنامه احادیث پزشكی : 1 / 426)

 

هر كس مى‏خواهد معده ‏اش او را آزار ندهد ، میان غذا خوردن ، آب ننوشد تا آن را به پایان برساند ؛ زیرا كه هر كس چنین كند ، رطوبت در بدنش مى‏نشیند و معده‏اش ضعیف مى‏شود و رگ‏ها نمى‏توانند نیروى موجود در غذا را بگیرند ؛ چه ، اگر پى‏درپى آب به معده ریخته شود ، معده ، فراخ مى‏گردد .

 

و از دیدگاه طب سنتی و پزشکی جدید، نیز مصرف آب به مقدار زیاد در وعده سحری و مخصوصاً بین غذا توصیه نمی‌شود، چون موجب رقیق شدن شیره معده و آنزیم‌های گوارشی شده و روند هضم غذا مختل می شود.

 

 

"آب یخ" در هنگام ناشتا، باعث ضعف معده شده و حرارات و مزاج گرم معده را از بین می برد.

 

در وعده سحر، غذاهایی مثل ماهی با ادویه تند و گرم همچون زنجبیل، سیرداغ و پیاز، نخورید تا دچار عطش و تشنگی در طول روز، نشوید. علاوه بر آن، بوی دهانتان برای اطرافیان آزار دهنده می شود.

 

هرگز در هنگام سحری،  ماهی، نخورید و کلاً گوشت های با "مزاج سرد" را مصرف نکنید که عامل ضعف در طول روز، هستند. از اغذیه تند و شور، با نمک فراوان، مثل غذاهای کنسروی، نیز بپرهیزید. حتی افراد دارای معده ضعیف، بهتر است "کشک همراه آش" را در وعده سحری، نخورند.

 

خوردن ماست در کنار هرگونه غذای دارای گوشت قرمز یا سفید، ممنوع می باشد. چرا که ماست،گوشت را فاسد و روده ها را ضعیف می کند. همانگونه که میوه، شیر را فاسد و معده را ضعیف می کند

 

چای، قهوه و کاکائو هم به دلیل خاصیت ادرارآوری، خود می توانند با کاهش مایعات بدن، تشنگی را تشدید کنند. پس از نوشیدن چای بلافاصله بعد از اتمام سحری اجتناب کنید، زیرا باعث افزایش دفع ادرار و از دست رفتن "نمک‌های معدنی" مورد نیاز بدن در طول روز و "کاهش جذب آهن" غذا، می‌شود .بهتر است از میوه های آبدر مثل هلو، شربت آبلیمو عسل، بیشتر بهره ببرید.

 

در سحری از مصرف غذاهایی مثل: کوکو سبزی، کوکو سیب زمینی، کتلت، ماهی، کباب، کله پاچه و سیرابی، و همچنین غذاهایی که ادویه زیاد، دارند، خودداری شود، زیرا این غذاها موجب تشنگی در طول روز می‌شوند. و برای هضم، نیاز به جذب آب زیادی دارد، اگر آب مورد نیاز خود را از "ذخیره آب بدن" تامین کنند، موجب بروز تشنگی شدید در روزه‌داری می‌شود و فرد را کم‌طاقت و کم‌حوصله می‌کند . بنابراین، این تصور،که هنگام سحر، باید غذاهای "سرخ شده و پرچرب" خورد، که در طول روز احساس گرسنگی، نکنید، اشتباه است. البته میتوانید، همین غذاها را، به وعده شام، منتقل کنید.

 

 

 

بهتر است، به دلیل کم آبی بدن در ایام روزه داری، که لینت مزاج و دستگاه گوارش، کمتر شده و بیماری "یبوست"، شایع می شود، از خوردن چای پررنگ، غذاهای "خشک و قابض" مثل: عدسی، قهوه، رب انار، سماق، موز و نان بدون سبوس در وعده سحری، بپرهیزند.

 

 

بلافاصله پس از صرف سحری، نخوابید!

 

عادت بسیار اشتباهی که باعث می گردد تمام زحمات کدبانوی خانه از بین برود و متاسفانه در بین ما فراگیر است و روزه داران گرامی را هنگام برخواستن از خواب در صبح روز بعد با ناراحتی های گوارشی مواجه می کند، خوابیدن با "شکم پر" بعد از خوردن سحری می باشد. بنابراین، با معده پر از غذا، نخوابید که عوارض زیادی دارد. و باعث فشار به دهانه معده و عدم قرار گیری غذا در انتهای معده برای هضم کامل می‏شود و لذا عواقبی مثل ریفلاکس، نفخ معده و سوءهاضمه را به دنبال خواهد داشت. پس حداقل، باید "دو ساعت" بین سحری و خوابیدن، فاصله شود تا غذا از معده عبور کند. زیرا مطابق مبانی طب سنتی ایرانی، در هنگام خواب، فعالیت معده، تقریبا متوقف، می شود. بنابراین همانطور که احادیث نیز تاکید دارند. ترجیحا از سحر تا طلوع آفتاب (بین الطلوعین)، نباید خوابید. همچنین، اگر می توانید از فعالیت بدنی شدید مثل شنا، دویدن و ... بلافاصله پس از صرف سحری یا شام بپرهیزید.

 

 

اگر در ماه رمضان غذاهای ادویه‌دار گرم و خشک، خوراک‌های چرب و سرخ‌کردنی بخورید، شک نکنید که طی روز تشنگی امان‌تان را می‌برد. پس علاوه بر آنچه که در توصیه های وعده سحر، ذکر کردیم، در طول ساعات روزه‌داری هم می‌توانید عطش خود را با بوییدن سیب گلاب، خیار یا لیمو،  شست‌وشوی سر و گردن و سینه با آب ولرم و تنفس هوا و نسیم خنک که حرارت زاید قلب را کم می‌کند، کاهش دهید. همچنین بعد از خوردن سحری و در طول روز، بهتر است هنگام مسواک زدن برای کاهش تشنگی و خشکی دهان، از حجم کمتری خمیر دندان استفاده کنید.

 

 

افرادی که دارای مشاغل سخت هستند مانند کشاورزان، کارگران ساختمانی، و کسانی که در معرض شدید نور آفتاب، قرار می گیرند، نکاتی را باید در روزه گرفتن رعایت کنند. این افراد باید نوشیدنی های ضد صفرا مانند: شربت خاکشیبر، لیمو، انگور، آب انار،  و ... مصرف نمایند تا عطش کمتری احساس کنند و از خوردن غذاهایی صفراآور مانند غذاهای تند و پرادویه، و فلفل، اجتناب کنند و از انواع غذاهای مرطوب مانند سوپ و خورشت های آبدار، استفاده کنند. و در فاصله بین افطار تا سحر، از انواع میوه های آبدار مثل: هندوانه، طالبی، خربزه، زردآلو، گیلاس، هلو، سیب، گلابی، انار شیرین استفاده بیشتری کنند.

 

 

در طی روز و روزه داری به علت گرسنگی، "حرارت بدن"، بالا می رود (به علت خالی بودن شکم، حرارت به خارج بدن،کشیده می شود) و این حرارت در ذوب چربیها، بسیار مفید و دوای درد چاقهاست! البته این گرما، برای روماتیسمی ها نیز مفید است. اما برای لاغرها شرایط متفاوت است. لاغرها باید مراقب باشند، چرا که بدن ایشان گرم می شود و در نتیجه شاید لاغرتر شوند؛ برای جلوگیری از این روند باید از هر چیز که آنها را گرمتر می کند دوری کنند.

 

ازجمله، در معرض آفتاب شدید قرار نگیرند، غذای پر ادویه نخورند، برای مهزولین (لاغران) حتی دوش سرد و گرم هم ممنوع است ولی دوش ملایم و ولرم، خوب است. غذاها باید آبدار، رطوبی و ملایم باشند. میوه های مصرفی هم در ماه مبارک رمضان نباید خشک باشد مثل برگه هلو بلکه میوه و سبزی تازه استفاده کنند. همچنین بخورهای سرد برای لاغراندام ها، بسیار خوب و مناسب است. خوردن سحری برای افراد لاغر اجباری است! چون گرسنگی زیاد، باعث گرمی بیشتر می شود و این گرما معده را مجبور می کند که رطوبات و اخلاط مفید بدن را پخش کرده و موجب بروز عوارض و بیماری در بدن شود! 

 

 

در صورت امکان از "یک ساعت خواب قیلوله"، در طول روزه داری، غافل نشوید. این خواب ،کمک زیادی به کم کردن گرسنگی و ضعف روزه دار می کند. و و ازدیدگاه طب سنتی ایرانی، باعث برگشت رطوبت به بدن و تقویت حرارت غریزی، می‌شود. همچنین خواب عصر و بعد از نماز ظهر نیز، منجر به تقویت قوای جسمانی روزه دار، میشود. مطالعات جدید، نیز نشان می دهند که خواب قیلوله باعث کاهش فشارخون، کم کردن استرس، تقویت ذهن و بهبود عملکرد شناختی مغز و حافظه شده و مرگ و میر ناشی از بیماری های عروق کرونر را کاهش می دهد.

 

 

 

طبق احادیث و روایات اسلامی، بعد از چند دقیقه از شنیدن و اتمام اذان مغرب، ابتدا دعا کنید که دعای روزه دار هنگام اذان و قبل از افطار، مستجاب است، آنگاه، در دقایقی کوتاه، این ادعیه، قبل از افطار، خوانده شود: بِاسمِ اللّهِ، اللّهُمَّ لَكَ صُمنا و عَلى رِزقِكَ أفطَرنا، فَتَقَبَّل مِنّا إنَّكَ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ. (بحار الأنوار: 40/ 339/ 24) . اللّهُمَّ لَكَ صُمتُ و عَلى رِزقِكَ أفطَرتُ و عَلَیكَ تَوَكَّلتُ. (بحار الأنوار: 98/ 15/ 2). بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم‏ یا واسِعَ المَغفِرَةِ اغفِر لی. (بحار الأنوار: 98/ 14/ 2)

 

 

آنگاه سوره قدر، إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ ... را تلاوت کرده که ثواب شهید را خواهید داشت. (الإقبال: 1/ 240) . بعد از خواند ادعیه، افطار را با آب ولرم و شیرین های طبیعی مثل خرما، عسل و ...، آغاز کنید که آغاز افطار با خرما، ثواب نماز را چهارصد برابر می کند. (بحار الأنوار: 98/ 12/ 2)

 

 

 

اگر در لیوان آب، سه قاشق گلاب ناب محمدی، هم به آن، اضافه شود، به علت خاصیت ضد "سودای" گلاب،  بر خاصیت دارویی افطار، نیز می افزاید. همچنین گلاب، هم برای تقویت معده و همچنین تقویت روحیه و شادابی و رفع غم، نیز مفید است. همچنین دستگاه گوارش را آماده برای دریافت مواد غذایی می کنند.

 

 

و اما آنچه که معمول است، بلافاصله بعد از آغاز افطار، آب سرد و یخ، می نوشید، از نظر طب سنتی ایرانی، مذموم و مضر جسم، است. زیرا در واقع، وقتی که شما افطار را با آب سرد شروع می کنید مثل آن است که روی یک "ظرف چینی" داغ، آب سرد بریزید. مشابه همان بلایی که سر "ظرف چینی" می آید، بر سر معده شما نیز خواهد آمد. "معده خالی"، توانایی نگهداری و جذب آب خیلی سرد را ندارد و بلافاصله آب را وارد روده می کند. همچنان که آب جوش و خیلی داغ، در هنگام افطار، نیز ممنوع است. 

 

بنابراین بهترین گزینه در ابتدای افطار، "چند عدد خرما با یک لیوان آب گرم" است که ضمن افزایش سریع "قندخون" و رفع ضعف ناشی از آن، معده و دستگاه گوارش را نیز گرم کرده و همچنین با اصلاح وضعیت اشتها، موجب عدم ایجاد پرخوری و چاقی مجدد، می شود. در حدیثی از سیره پیامبر، چنین نقل شده است:

كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله یعجِبُهُ أن یفطِرَ عَلَى الرُّطَبِ ما دامَ الرُّطَبُ، و عَلَى التَّمرِ إذا لَم یكُن رُطَبٌ، و یختِمَ بِهِنَّ و یجعَلَهُنّ وَترا؛ ثَلاثا أو خَمسا أو سَبعا. (كنز العمّال: 7/ 85/ 18081)

پیامبر خدا، خوشش مى‏آمد كه روزه‏اش را تا وقتى رطب بود، با رطب و اگر رطب نبود، با خرما افطار كند، و با همان به پایان برساند، با سه، یا پنج یا هفت دانه رطب و یا خرما.

 

 

"شیر ولرم" نیز در احادیث به عنوان افطار امام علی، توصیه شده است. از امام باقر نقل است که فرمودند:

الإمام الباقر: إنَّ عَلِیا علیه السلام كانَ یستَحِبُّ أن یفطِرَ عَلَى اللَّبَن‏. (تهذیب الأحكام: 4/ 199/ 574)

از امام باقر، نقل شده است که: امام على علیه السلام دوست مى‏داشت كه با شیر، افطار كند.

 

 

برای شروع افطار، می توان از این خوراکی ها، استفاده کرد:

 

آب ولرم (آب جوشیده شده که مقداری از آن گذشته شده باشد)، اولین گزینه افطار برای روزه دار به همراه شیرین های طبیعی مثل عسل و خرما، می باشد. در حدیثی از امام صادق نقل شده است:

 

إذا أفطَرَ الرَّجُلُ عَلَى الماءِ الفاتِرِ نَقّى كَبِدَهُ، و غَسَلَ الذُّنوبَ مِنَ القَلبِ، و قَوَّى البَصَرَ وَ الحَدَقَ. (الكافی: 4/ 153/ 4)

هرگاه روزه‏دار با "آب ولرم" افطار كند، كبدش را تمیز مى‏كند، آلودگى‏ها را از دلش مى‏شوید و چشم و سیاهى آن را نیرو مى‏بخشد.

 

 

و اما از دیدگاه طب سنتی ایرانی، وعده غذایی افطار، باید از غذاهای "لطیف و سریع الهضم" (در اصلاح طب سنتی ایرانی، غذاهای لطیف، باعث تولید "خون صالح" میشوند و هضم و جذب سریع و راحتی، دارند) که در عین حال، پرانرژی نیز، باشد. از این رو، غذاهای مثل: شله زرد، شیربرنج، حریره بادام، سوپ گندم، ارده با شیره انگور، پنیر و گردو، عسل و کره حیوانی، فرنی و تخم مرغ عسلی، کاندیدهای مناسبی برای افطار، می باشند.

 

 

 

 

در ابتدای افطار، از مصرف "شیرینی های مصنوعی" مانند زولبیا و بامیه، خودداری کنید. همچنین "آش رشته" نیز که این روزها، معمول است، غذای مناسبی برای افطار، نیست. اگر هم از این غذا استفاده می کنید، به جای سیرداغ و نعناع داغ ، نعناع یا پونه خشک را پودر کرده و با کمی روغن زیتون مخلوط کرده و روی آش بریزید تا تشنگی و عطش حاصل از سیر و پیازداغ، بر شما غلبه نکند.

 

 

 

همچنین از دیگر ممنوعات غذایی افطار، عبارتند از: آب و شربت های خنک به همراه غذای افطار، هندوانه و میوه های آب دار همراه با غذا، لبنیات در کنار سفر افطار، البته پنیر با گردو، شیر با خرما، اشکالی ندارد.

 

در وعده افطار و شام، سعی کنید مواد خوراکی پخته شده را همراه مواد غذایی خام مثل میوه جات (پرتقال، خربزه و ...) مصرف نکنید. زیرا از دیدگاه طب سنتی ایرانی، چون زمان هضم مواد پخته و خام با همدیگر، متفاوت است و مواد غذایی خام، سریعتر، هضم میشوند. اما به علت ترکیب شدن با مواد پخته، اجازه خروج از معده را پیدا نمیکنند. بنابراین باعث ایجاد فساد و سوء هاضمه میشود.

 

 

گاهی، با ‌ميهماني‌های رمضان و پهن شدن سفره رنگين افطار و غذاهاي متنوع شام، تمام نقشه‌هايمان نقش بر آب مي‌شود و بعد از ماه مبارك رمضان ما مي‌مانيم و 3-4 كيلو اضافه‌وزن. پس اگر به خوردن شام، عادت دارید سعی کنید اولا، فاصله بین افطار و شام را زیاد کنید؛ ثانیا، فاصله بین شام و خواب هم حداقل "دو ساعت" باشد تا غذای شام در معده به آسانی هضم شده و دچار مشکلات گوارشی نشوید. 

 

 

غذاهای مناسب شام در ماه مبارک رمضان، عبارتند از: آب گوشت، کله پاچه، برنج و فسنجون، شیر و خرما، از بهترین غذاهای کامل و مفید برای شام، هستند. همچنین، استفاده از انواع غذاهای دریایی مثل ماهی، برخلاف وعده سحر، در وعده غذایی شام، اشکالی ندارد.

 

برای پیشگیری از یبوست، داخل سوپ افطاری‌تان، آلو بریزید. ماست یا دوغ در وعده شام، را با گل محمدی که ترکیبات ملینی دارد، طعم‌دار کنید.

 

امروز، حلیم، پای ثابت، غذای ما ایرانیان در ماه رمضان است. باید توجه کرد، حلیم در حجم کم و در ظرف شیشه ای و ظرف چینی و برای مصرف همان وعده، خریداری و نگهداری، شود. اما نگهداری حلیم، برای بیشتر از چند ساعت و در یخچال و فریزر، هضم آن برای دستگاه گوارش، سخت تر میشود. زیرا، مواد نشاسته‌ای آن غیرقابل هضم و به نشاسته مقاوم، تبدیل می‌شود. پس، حلیم را به مقدار کم بخرید و حتما بلافاصله پس از خرید آن را در ظروف چینی یا شیشه‌ای بریزید. با این کار احتمال ایجاد واکنش‌های شیمیایی بین غذا و ظرف کاهش می‌یابد. همچنین، در صورت استفاده از کله پاچه و سیرابی در وعده شام، بهتر است از مصلح آن، لیمو و دارچین، به مقدار لازم، در کنار آن، استفاده کنید.

 

 

در وعده سحر و شام، غذاهای ناسازگار را هم زمان، نخورید. زیرا، برخی مواد غذایی وقتی هم زمان با برخی غذاهای دیگر خورده شوند، بیشتر ضرر می رساند تا سود و منفعت. مثل: خوردن ماست همراه  با (گوشت، ماهی، پنیر، ترشی، باقلا)؛ خوردن تخم مرغ همراه با ماهی؛ خوردن شیر همراه با (ماهی، مرغ، ترشی، میوه و بویژه خربزه).

 

همچنین مصرف: خربزه با عسل، انگور و کله پاچه، سرکه با حلیم، چای با هندوانه، با هم ممنوع است. خوردن همزمان این غذاها و تجمع آن در معده، ممنوع و موجب بیماری های گوناگون در دراز مدت، خواهد شد. به عنوان مثال، استفاده از "ماست در کنار وعده افطار و شام"، که امروزه نیز بسیار شایع است، باعث فساد غذاهای گوشتی شده و موجب تولید "سوداء" در بدن، میشود.

 

 

مصرف همزمان میوه و آب، ممنوع

 

اکنون، بعد از استراحتی کوتاه و نماز، و تناول وعده غذایی افطار و یا شام، حداقل "دو ساعت" بعد از صرف غذای افطار و یا شام، باید برای تامین آب و رفع تشنگی در طول روز، از "شربت های خنک" و "میوه های آبدار" استفاده کنید. فاصله بین افطار تا سحر، بهترین زمان برای جبران آب بدن است. اصلا روی تامین آب بدن در هنگام سحر، حساب باز نکنید.  البته مصرف "همزمان" میوه و آب، اصلا، توصیه نمیشود. روزه‌داران باید، آب و مایعات کافی  و نیز میوه های آبدار در فاصله بین افطار و شام تا سحر، بنوشند تا از ایجاد عوارض احتمالی بر کلیه‌ها، پیشگیری شود. البته بهترین شاخص ارزیابی مصرف مایعات، "رنگ ادرار" است که باید به رنگ روشن، و نه "تیره" باشد.

 

 

 

 

 

میوه های تابستانی آب دار، در فاصله افطار تا سحر در کنار مصرف مواد غذایی فیبردار، حرکات دودی روده را تقویت کرده و "خشکی مزاج" و یبوست دستگاه گوارش، را بر طرف می‌کند. میوه هایی مثل: هندوانه، طالبی، خربزه، زردآلو، گیلاس، هلو، موز، سیب، گلابی، انار شیرین و ...، از میوه های بسیار مفید در فاصله بین شام تا سحری، می باشند. همچنین از دو میوه قرآنی (انجیر و زیتون) که خدواند به آن قسم یاد کرده است (و التین و الزیتون)، نیز در وعده سحر، افطار و شام، غافل نشوید.

 

برای جبران کم خونی و کاهش قند خون در وعده سحری و شام، حتما از روغن زیتون و انجیر، استفاده کنید. زیتون و روغن آن، از جمله میوه های مفید برای سلامتی قلب و عروق، است. مصرف منظم روغن زیتون، منجر به افزایش کلسترول خوب (HDL) و کاهش کلسترول بد (LDL) و کاهش وزن و جلوگیری از چاقی، می‌شود. همچنین انجیر، از مواد معدنی کلیدی مانند کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم و ... تشکیل یافته است و منبع خوبی از "فیبر" می‌باشد که می‌تواند علاوه بر حفظ سلامت دستگاه گوراش و روده ها، سطح قند خون را نیز در حد نرمال، حفظ کند. در ضمن انجیر، یک میوه قلیایی است که PH بدن را در محدوده نرمال حفظ می‌کند و اثر اسیدهای مضر تولیدشده در معده را در طول روزه داری و گرسنگی، را خنثی می‌کند.

 

 

ارزش اصلی خواب شب، برقراری دوباره تعادل میان "مراکز عصبی" بدن، است، بی‌خوابی نیز مطمئنا عملکرد دستگاه عصبی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از دیدگاه طب سنتی، خواب متعادل و به اندازه، موجب افزایش رطوبت بدن، میشود. و بی خوابی طولانی نیز، "خشکی بدن" را به دنبال دارد. از دیدگاه طب و مطالعات جدید، متوسط خواب باید بین 6 تا 8 ساعت باشد و نباید از 10 ساعت بیشتر باشد.

 

 

به طور كلي هنگام خواب بايد "نور" در اتاق وجود نداشته باشد، برای خوابیدن در روز، و تجدید قوای روزه داران، استفاده از پرده هاي ضخيم، مفيد خواهد بود. زيرا نور خورشید، مانع از ورود مغز به مرحله خواب مي شود، و در شب، نیز حتي اگر برخي از افراد عادت به استفاده از "چراغ خواب" دارند، بايد نور آن بسيار كم باشد.

 

و اما این که فاصله بین خوابیدن و افطار و شام، چقدر باشد، بستگی به نوع غذای مصرفی دارد. البته خواب با شکم پر و بلافاصله پس از افطار یا سحر، توصیه نمی‌شود. از دیدگاه طب سنتی، بهترین وقت خواب، زمانی است که غذا در معده کاملا هضم شده و  از معده خارج و به روده وارد شود. زیرا معده انسان در طي خواب، فعاليت ندارد ولي روده در طي خواب به فعاليت خود ادامه مي دهداما به طور متوسط، "دو ساعت و نیم تا سه ساعت" طول می کشد تا غذا به طور کامل از معده، خارج شود. آن گاه، وقت خواب است. همین مساله در مورد "خواب بعد از سحری" نیز، صدق می کند. بنابراین، باید سعی کنید که بعد از صرف سحر، نخوابید و یا فاصله زمانی گفته شده را رعایت کنید.

 

 

اگر آب و نمک و روغن مصرفی سفره، در وعده های سحر، افطار و شام، سالم باشد؛ اصلی ترین موارد تامین سلامتی در ماه رمضان، رعایت شده است. آب، باید بدون کلر و مواد افزودنی باشد (آب لوله کشی ممنوع؛ حداقل، بجوشانید و بعد بنوشید. آب های "معدنی" موجود در بازار نیز، ممنوع. زیرا، برای نگهداری آب در بطری ها، در مدت یکسال، به آن افزودنی هایی را، اضافه می کنند). و اما روغن‌های خوب  و سالم، عبارتند: روغن کنجد، روغن زیتون، روغن زرد گاوی. و در کنار نمک "ید دار" که در پخت و پز، استفاده می کنید، حتما "نمک دریا" و نمک معدنی در قبل و بعد از غذا، فراموش نشود که طبق احادیث، دوای "هفتاد درد" و سنتی اسلامی، می باشد.

 

 

و در پایان، سخن پیامبر گرامی اسلام، زینت بخش، این نوشتار، خواهد بود که در وصف ماه "مهمانی خدا"  و ماه مبارک رمضان، به بهترین وجه، توصیف شده است:

 

إنَّ رسولَ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم خَطَبَنا ذاتَ یومٍ فقالَ : أیها الناسُ ، إنّهُ قد أقبَلَ إلَیكُم شَهرُ اللّه بالبَرَكَةِ والرّحمَةِ والمَغفِرةِ ، شَهرٌ هُو عِندَ اللّه أفضَلُ الشُّهورِ ، وأیامُهُ أفضَلُ الأیامِ ، ولَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی ، وساعاتُهُ أفضَلُ الساعاتِ ، هُو شَهرٌ دُعِیتُمْ فیهِ إلى ضِیافَةِ اللّه وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ كَرامَةِ اللّه ، أنفاسُكُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُكُم فیهِ عِبادَةٌ، وعَمَلُكُم فیهِ مَقبولٌ ، ودُعاؤكُم فیهِ مُستَجابٌ ... فَقُمتُ فقلتُ : یا رسولَ اللّه ، ما أفضَلُ الأعمالِ فیهذا الشَّهرِ ؟ فقالَ : یا أباالحسنِ، أفضَلُ الأعمالِ فی هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عن مَحارِمِ‏اللّه عز و جل. (إمالی الصدوق : 84 / 4 و منتخب میزان الحكمة : 242)

 

امام على علیه‏السلام : روزى رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم براى ما خطبه‏اى ایراد كرد و فرمود : اى مردم ! همانا ماه با بركت و رحمت و آمرزش به شما روى آورده است . این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شبها و ساعتهایش برترین ساعات . در این ماه شما به میهمانى خدا دعوت شده‏اید و در زمره بهره‏مندان از كرامت خداوند قرار گرفته‏اید . در این ماه نفسهاى شما تسبیح خداست و خواب شما، عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت مى‏رسد ... من برخاستم و عرض كردم : اى رسول خدا ! برترین كارها در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود : اى اباالحسن ! برترین كارها در این ماه خویشتندارى از حرامهاى خداوند عز و جل است.

منبع:فرهنگ