۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۹ : ۱۴
_ وجود مقدس سیدانبیاء فرمودند که فردای قیامت اجازه نحواهند داد که هیچ بنده ای قدم از قدم بردارد مگر این که نسبت به چیز چهار سؤال پاسح دهند اولین سؤال از عمر انسان است که کجا فانی کردی. این عمر که سنگ بنای آخرت بود و مایه سعادت ابدی بوده است. دومین سؤال از جوانی است که کجا مندرس و کهنه کردی.به قدری نعمت جوانی گرانبها است که این فصل جوانی که همه سرمایه های جوانی و طبیعی در اوج است که این یک نعمتی جدا از نعمت مجموعه عمر است. سؤالی که راجع به جوانی می شود با سؤالی که راجع به عمر می شود متفاوت است.
_ در روایات ما جوانی را مقتدا و امام عمر و فصل کشت و سرمایه گذاری معرفی کرده اند. جوانی یعنی آن فصلی از عمر که خطوط کلی و اصول محوری که انتظام مجموعه عمر روی آن مؤلفه ها شکل می گیرد. جوانی یعنی لحظه ای که انسان همه عمر را در آن مدیریت می کند. در جوانی در هر خطی سیر کردی باقی عمر هم در همین مسیر ادامه حرکت می کنی.
_ اگر انسان می خواهد در جهت تعالی و سلوک رشد کند باید مراقب جوانی خود باشد. انسان وقتی جوانی را در سمت و سویی جهت دهی کرد بقیه عمر خود به خود گرایش ها و جذبات انسان ترسیم می شود. در چهل سالگی شخصیت انسان پخته می شود و مسیر زندگی انسان اگر انحرافی بود این انحراف تا لحظه پیری دنبال انسان است.
_ کسی که می خواهد خود را اصلاح کند در جوانی این کار را باید انجام بدهد. در جوانی انسان کارش راحت است. انسان جوان مرضش هم جوان است. حرص و غرور و تکبر و حسد در جوانی تازه است و اگر جوان کمی زحمت بکشد اینها به راحتی از بین می رود. مرض های اخلاقی زمانی به جایی می رسد که دیگر قابل درمان نیست. و انسان دیگر حریف این مرض ها نمی شود.
_
انسان در جوانی رشد می کند. دنیا و آخرت در جوانی است به همین خاطر هم هست که در
روز قیامت از جوانی سؤال مجزا می کنند.
_جوان اگر در خانه امام حسین آمد ارباب برای لحظات طلایی اش یک حساب و کتاب هایی دارد که قابل شمارش نیست.
_ جوانی را با هر چیز معاوضه کنید کلاه سرتان می رود. در روایت است که از پول و سرمایه ات می پرسند که از کجا آورده ای و کجا مصرف کرده ای. دیوان محاسبات الهی خیلی دقیق است و ریزترین چیزها را هم می پرسند. این پول ها امانت است و مدیریت و مسئولیت با انسان است. سؤال آخری که می پرسند از اهل بیت و محبت اهل بیت است.
_
خداوند در قرآن می فرماید که ما یک موقف سختی در قیامت به نام موقف حساب داریم. هر
کسی هر کجا جوانی را داده و چیزی به دست آورده است و در پیری آن چیزی که به دست آورده
را در کنار جوانی از دست رفته ببینید احساس پشیمانی می کند. فقط یک جا انسان احساس
خسارت و پشیمانی نمی کند و آن هم زیر خیمه اباعبدالله الحسین است که هیچ گاه انسان احساس ندامت نمی
کند.
_ عمل های زیبایی به خاطر این است که کمی طراوت جوانی را حفظ کنند. فقط پیری در زیر خیمه اباعبدالله حسرت ندارد و باعث افتخار است.