حجت الاسلام دارستانی: اهل بیت نسبت به ما غنی و در برابر خدا فقیر هستند + گزارش تصویری

گزارش تصویری

_ آداب عاشقی و آداب بندگی مانند هم هستند. بنده خدا با عبادت و بندگی خدا به کجا می خواهد برسد. در بندگی دنبال کاسبی و رسیدن به منفعت نیستیم. مسیر بندگی مسیر ذلت و فقر و مسکنت و تهیدستی است. کسانی می توانند با خدا رفیق شوند که از همه خاکی تر و از همه مستمند تر هستند و به زبانی از خود تهی هستند.

_ در خانه خدا باید عبدتر باشیم. حضرت ابوالفضل با بندگی و طاعت درگاه خدا به این مقامی رسید که عبد صالح خدا شد. اول که ما با خدا رفیق شدیم چون دستمان خالی بود خوب پا گرفتیم و اگر در مسیر بندگی همان طور می رفتیم الان به اوج می رسیدیم.ولی بعضی از ما ها در مسیر بندگی سقوط کردیم .نماز هر روزمان یک مدل است و هیچ تغیری نمی کند.

_باید به در خانه اهل بیت خاکی باشیم. هر چه خاکی تر فیض بیشتر نائل می شود. ما در قبال اهل بیت چیزی نیستیم.

_ در توصیف اهل بیت چکار کنیم که این ها را خدا ندانیم. ارتباط ما با اهل بیت و ارتباط اهل بیت با خدا دو تا است. ارتباط ما با اهل بیت این است که ما فقیر مطلق هستیم و اهل بیت در مقابل ما غنی مطلق هستند. اما اهل بیت در مقابل خدا فقیر مطلق هستند و خدا  غنی مطلق است.

_ عبد باید برای ارباب کار کند و هیچ اختیاری از خود نداشته باشد. این که پرواز نمی کنیم برای غرور و تکبر است و فکر می کنیم در خانه خدا سرمایه ای داریم. جوان ها آنی که از همه مهم تر است صفحه آخر عمر است. خیلی ها خوب زندگی کردند و بد تمام کردند و خیلی ها هم بد زندگی کردند ولی خوب تمام کردند. این عاقبت به خیری در خانه خدا مهم است.

_ اهل بیت نوکر نمی خواهند. ما نوکری خودمان را می کنیم. آقا لطف می کند و نوکری ما را قبول می کند.قصه ما با خدا این است که ما چه داریم که عرضه کنیم که به درد خدا بخورد. خدا که نیازی به بندگی انسان ها ندارد.

_ ما بیچار و دست خالی هستیم. ما چیزی در دست نداریم. هر چه هست لطف خدا است. عبد گنهکار شرمنده، بهتر از عابد مغرور است.

_ دو مدل آدم داریم یک عده به خودشان نگاه می کنند و به در خانه خدا می روند و چیزی گیرشان نمی آید. یک عده ای هم به خودشان نگاه می کنند و به در خانه خدا نمی روند و هیچ چیز گیرشان نمی آید. هر دو بدبخت هستیم.

_ جلوی خدا و اهل بیت و پدر و مادرهایمان قیافه نگیریم. خدا ما را از پست ترین اشیاء پدر و مادر آفریده که در مقابل پدر و مادر ذلیل شویم. به ما نمی آید که قیافه بگیریم.