۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۱ : ۲۲
شمه‌ای از کرامات علوی/2
پاسخ امام علی(ع)به سؤال ریاضی یک یهودی
مرد یهودی نزد امیرالمؤمنین(ع) آمد و گفت: عددی را برای من نام ببر که نصف و یک‌سوم، یک‌چهارم، یک‌پنجم، یک‌ششم، یک‌هفتم، یک‌هشتم و یک‌نهم آن عددی صحیح باشد.
عقیق: امیرالمؤمنین(ع) در خطبه شگفت‌انگیز البیان می‌فرماید: من آنم که عمل هیچ عمل‌کننده‌ای جز با معرفت من مقبول نیست و پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: هیچگاه پروردگارم مرا به آسمان بالا نبرد و با من سخن نگفت مگر آنکه فرمود: ای محمد! علی را از جانب من سلام برسان و او را آگاه کن که وی پیشوای اولیا و نور اهل طاعت من است.امام علی(ع) از فضایل و حسناتی برخوردار است که صورت حقیقی آن در نشئه غیب که اشراف بر عالم وجود دارد، نمایان خواهد شد، به عنوان نمونه و ذره‌ای از کهکشان فضائل امام علی(ع) اینکه آن حضرت به اراده الهی اشراف بر جمیع اموری دارد که لحظه‌ها، دقایق، ساعات، روزها، نیات، تعداد، وزن و سبکی آنان چه مُلکی و ملکوتی حتی تعداد قطرات باران‌ها و برف‌ها و جمیع اموری که در نظام عالم واقع می‌شود، خداوند به اراده ازلی‌اش این ولایت و قدرت ربانی را به او عنایت فرموده است، به همین منظور بر آن شدیم به برخی کرامات امیرالمؤمنین علی بی ابیطالب از کتاب «نشانه‌های روشن» اشاره کنیم که بخش دوم آن در ادامه می‌آید:
*کشف عددی که در آن کسر نباشد
مرد یهودی نزد امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) آمد و گفت: عددی را برای من نام ببر که نصف و یک‌سوم و یک‌چهارم و یک‌پنجم و یک‌ششم و یک‌هفتم و یک‌هشتم و یک‌نهم آن صحیح باشد و حاصل کسری نداشته باشد؟
حضرت(ع) فرمود: اگر برای تو نام ببرم مسلمان می‌شوی؟!
گفت: بله!
حضرت(ع) فرمود: عدد هفته‌ات را در عدد سالت ضرب کن.
وقتی یهودی عدد 7 را در 360 ضرب کرد، دید مسأله درست است و حاصل تقسیم آن عدد کسری نیست، ایمان آورد.(1)
حاصل ضرب عدد 7 در عدد 360، 2520 می‌شود که نصف آن 1260، یک‌سوم آن 840 ، یک‌چهارمش 630، یک‌پنجم آن 504، یک‌ششم آن 420، یک‌هفتم آن 360، یک‌هشتم آن 310، یک‌نهمش 280 و در نهایت یک دهم این عدد 252 می‌شود.
البته این مسأله، مسأله مشکلی نیست، بلکه یکی از ساده‌ترین مسائل ریاضی است، ولی سخن در بداهت و سرعت پاسخ امیرالمؤمنین(ع) است که بدون هیچ عملیاتی فوراً عدد 2520 را که حاصل ضرب 360 در 7 است جواب دادند.(2)
*خطبه آن حضرت که در آن نقطه نیست
در میان خطبه‌های آن حضرت است، خطبه‌ای که ایراد فرمودند و در آن نقطه‌ای نیست و اولش این است: «الحمد لله اهل الحمد و ماواه و له اوکد الحمد و احلاه و اسرع الحمد و اسراه و اطهر الحمد و اسماه و اکرم الحمد و اولاه , الحمدلله الملک المحمود و المالک الودود مصور کل مولود و مآل کل مطرود...».(3)
و مرحوم لواسانی در «کشکول» صفحه 25 و 26 خطبه دیگری از امیرالمؤمنین(ع) ذکر کرده‌اند که نقطه ندارد و اولش این است: «الْحَمْدُلِلّهِ الْمَلِکِ الْمَحْمودِ الْمالِکِ الْوَدودِ، مُصَوِّرِ کُلِّ مَوْلودٍ وَ مَآلِ کُلِّ مَطْرودٍ».
پی‌نوشت‌ها:
1-شرح خلاصة الحساب، شیخ بهاءالدین عاملی
2-امام‌شناسی، علامه طهرانی، ج 11، صص 306تا 308
3-سفینه البحار، ج 1، ص 397، سیمای نهج البلاغه، محمدمهدی علیقلی، صص 267 تا 270.
منبع:فارس
گزارش خطا
