۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۰۶
عقیق:مرحوم شیخ صدوق به نقل از حاكم بیهقى حكایت كند: روزى حضرت علىّ بن موسى الرّضا علیهما السلام در جمع عدّه اى نشسته بود، ضمن فرمایشاتى فرمود: در دنیا هیچ نعمت واقعى و حقیقى وجود ندارد.
بعضى از دانشمندان حاضر در مجلس گفتند: یاابن رسول اللّه
! پس این آیه شریفه قرآن«لتسئلنّ یومئذٍ عن
النّعیم» (سوره تكاثر: آیه 8) كه مقصود آب سرد و
گوارا مى باشد، را چه مى گوئى ؟
حضرت با آواى بلند اظهار نمود: شما این چنین تفسیر كرده
اید؛ و عدّه اى دیگرتان گفته اند: منظور طعام لذیذ است ؛ و نیز عدّه اى دیگر، خواب
راحت و آرام بخش تعبیر كرده اند.
و سپس افزود: به درستى كه پدرم از پدرش ، امام جعفر صادق
علیه السلام روایت فرموده است كه : خداوند متعال نعمت هائى را كه در اختیار
بندگانش قرار داده است ، همه به عنوان تفضّل و
لطف بوده است تا مورد استفاده و بهره قرار دهند.
و خداى رحمان اصل آن نعمت ها را مورد سؤال و بازجوئى قرار نمى دهد و منّت هم برایشان نمى گذارد، چون منّت نهادن در مقابل لطف و محبّت ، زشت و ناپسند است .
بنابر این ، منظور از آیه شریفه قرآن ، محبّت و ولایت ما اهل بیت رسول اللّه صلوات اللّه علیهم است كه خداوند متعال در روز محشر، پس از سؤ ال پیرامون توحید و یكتاپرستى ؛ و پس از سؤ ال از نبوّت پیغمبر اسلام ، از ولایت ما ائمّه ، نیز سؤ ال خواهد كرد.
و چنانچه انسان از عهده پاسخ آن برآید و درمانده نگردد، وارد بهشت گشته و از نعمت هاى جاوید آن بهره مى برد، كه زایل و فاسدشدنى نخواهد بود.
سپس امام رضا علیه السلام افزود: پدرم از پدران بزرگوارش
علیهم السلام حكایت فرمود، كه رسول خدا صلى الله علیه و آله خطاب به علىّ بن ابى
طالب علیه السلام فرمود: اى علىّ! اوّلین چیزى كه پس از مرگ از انسان سؤ ال مى شود،
یگانگى خداوند سبحان ، سپس نبوّت و رسالت من ؛ و آن گاه از ولایت و امامت تو و
دیگر ائمّه خواهد بود، با كیفیّتى كه خداوند متعال مقرّر و تعیین نموده
است .
پی نوشت:
تفسیرالبرهان : ج 4، ص 502، ح 5، به نقل از توحید شیخ صدوق .
منبع:جام
211008