مؤمن باید هنگام مصیبت برادرشو دلداری بده

عقیق:در راستای ترویج سبک زندگی اسلامی، در سلسله گزارش‌هایی به بیان آموزه‌های ائمه اطهار(ع) می‌پردازیم. این روایت‌ها از کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» شیخ صدوق(ره) انتخاب شده است.

*ثواب صبر

1- «عَنْ أبی بصیر عَنْ أبی عبدالله(ع) قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(ع) یقول: إنی لَأَصْبِرُ مِنْ غلامی هَذَا وَ مِنْ أهلی عَلَى مَا هُوَ أَمَرُّ مِنَ الْحَنْظَلِ إِنَّهُ مَنْ صَبَرَ نَالَ بِصَبْرِهِ دَرَجَةَ الصَّائِمِ الْقَائِمِ وَ دَرَجَةَ الشهید الذی قَدْ ضَرَبَ بِسَیفِهِ قُدَّامَ مُحَمَّدٍ(ص)»

ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت کرده است: از پدرم(ع) شنیدم که فرمود: من از این غلام خود و تنى چند از افراد خانواده‌ام ناروایی‌هایى مى‌بینم که تلخ‌تر از حنظل است و بر آن صبر و بردبارى مى کنم، به راستى که هر کس(در برابر ناملایمات) صبر پیشه کند، با بردبارى و شکیبایى خود قدر و منزلت روزه‌دار شب زنده‌دار و شهیدى که در رکاب رسول خدا(ص) شمشیر زده است به دست مى‌آورد.

2- «عَنْ أبی حَمْزَةَ الثُمالی عَنْ أبی جَعْفَرِ الْبَاقِرِ(ع) قَالَ: سَمِعْتُهُ یقولُ: مَنْ صَبَرَ عَلَى مصیبةٍ زَادَهُ اللَّهُ عِزّاً عَلَى عِزِّهِ وَ أَدْخَلَهُ جَنَّتِهِ مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بیته»

ابوحمزه ثمالى از امام محمدباقر(ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که در مصیبتى شکیبایى ورزد، خداوند عزت او را مى‌افزاید و او را با محمد(ص) و اهل بیت(ع) وارد بهشت مى‌سازد.

*ثواب تسلیت و دلدارى

3- «سکونی عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ(ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) التعزیة تُورِثُ الْجَنَّةَ»

سکونى از امام صادق(ع) و آن حضرت از پدران بزرگوارش(ع) نقل کرده است: رسول خدا(ص) فرمود: تسلیت گفتن و دلدارى دادن (به افراد مصیبت زده) رفتن به بهشت را در بر خواهد داشت.

4- «وَ بِهذا الإسنادِ عَنْهُ(ص) قَالَ: مَنْ عَزَّى حَزِیناً کُسِیَ فی الْمَوْقِفِ حُلَّةً یُحْبَرُ بِهَا»

و به همین سند از رسول خدا(ص) نقل شده است که فرمود: کسى که به اندوهگینى، تسلیت گوید، در روز قیامت لباس فاخرى بر اندام او بپوشانند که مایه شادمانى و سرافرازى او گردد.

5- «عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ مُوسَى النَّخَّاسِ عَنْ أبی عبدالله(ع) أَنَّهُ عَزَّى رَجُلًا بِابْنٍ لَهُ فَقَالَ لَهُ: اللَّهُ خَیْرٌ لِابْنِکَ مِنْکَ وَ ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکَ مِنْهُ فَلَمَّا بَلَغَهُ جَزَعُهُ عَلَیهِ عَادَ إلیه فَقَالَ لَهُ: قَدْ مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) فَمَا لک بِهِ أُسْوَةُ؟ فَقَالَ لَهُ: إِنَّهُ کان مُرْهَقاً قَالَ: إِنَّ أَمَامَهُ ثَلَاثَ خِصَالٍ: شَهَادَةَ أَنْ لَاإِلَهَ‌إِلَّا‌اللَّهُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ شَفَاعَةَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَلَنْ یَفُوتَهُ وَاحِدَةُ مِنْهُنَّ إِنْ‌شَاءَ‌اللَّهُ»

رفاعة بن موسى نخاس (برده فروش) از امام صادق(ع) روایت کرده است که حضرت به مردى که فرزند خود را از دست داده بود، تسلیت و دلدارى داد و فرمود: خداوند براى فرزند تو (به مراتب) از تو بهتر (و دلسوزتر و مهربان‌تر) است و پاداشى که خداوند به تو کرامت خواهد کرد (به مراتب) بهتر و برتر از فرزند تو است. و هنگامى که خبر دادند که هنوز آن مرد بی‌تابى مى‌کند و آرامش خود را هنوز باز نیافته است، بار دیگر نزد مرد رفت و به او فرمود: چرا رحلت رسول خدا(ص) (با آن جلالت قدر) مایه تسلیت و دلدارى خود نمى‌دانى؟!

عرض کرد: فرزند من گناهکار بود و اندوه من به خاطر این است. حضرت فرمود: همانا او سه گونه امید در پیش دارد که باید بدان‌ها دل بست: اول، شهادت و اقرار به یگانگى خداوند (با گفتن لاإله‌إلاالله)؛ دوم، رحمت بى‌منتهاى خداوندى؛ سوم، شفاعت رسول خدا(ص) و إن‌شاء‌الله هیچ یک از این سه را از دست نخواهد داد و (از عذاب الهى) نجات پیدا مى‌کند.

6- «عَنْ وَهْبِ بْنِ وَهْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ الصَّادِقِ عَنْ أبیه عَنْ آبَائِهِ(ع) عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) قَالَ: مَنْ عَزَّى مُصَاباً کان لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غیر أَنْ ینقص مِنْ أَجْرِ الْمُصَابِ شَیءٌ».

وهب بن وهب از امام صادق(ع) و آن حضرت از پدران بزرگوارش(ع) روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: کسى که داغدیده‌اى را تسلیت و دلدارى دهد، پاداشى همانند پاداش همان مصیبت زده خواهد داشت، بى آنکه از پاداش آن داغدیده کاسته شود.

*ثواب زیارت قبر مؤمن

6- عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: کنت أَنَا وَ إبراهیم بْنِ هَاشِمٍ فی بَعْضِ الْمَقَابِرِ إِذْ جَاءَ إِلَى قَبْرٍ فَجَلَسَ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ ثُمَّ وَضَعَ یده عَلَى الْقَبْرِ فَقَرَأَ سَبْعَ مَرَّاتٍ «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ» ثُمَّ قَالَ: حدثنی صَاحِبِ الْقَبْرِ- وَ هُوَ مُحَمَّدُ بْنُ إسماعیل بْنِ بزیع- أَنَّهُ مَنْ زَارَ قَبْرَ مُؤْمِنٍ فَقَرَأَ عِنْدَهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ» غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِصَاحِبِ الْقَبْرِ»

احمد بن محمد نقل کرده است: من و ابراهیم بن هاشم در گورستانى بودیم که ابراهیم در کنار قبرى روى به قبله نشست، سپس دست خود را بر روى قبر گذاشت و هفت بار سوره «قدر» را تلاوت کرد، آنگاه به من گفت: صاحب این قبر- محمد بن اسماعیل بن بزیع- براى من روایتى نقل کرده بود: کسى که قبر مؤمنى را زیارت کند و هفت بار سوره إنا أنزلناه را تلاوت کند، خداوند او و صاحب قبر را خواهد بخشید.

منبع:فارس

211008