۰۷ آذر ۱۴۰۳ ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۰ : ۰۷
اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان
اعمال شب های قدر بر دو نوع است؛ یکی آنکه در هر سه شب باید انجام داد و دیگر اعمالی که مخصوص هر شب است و به همین مناسبت اعمال مخصوص شب بیست و سوم ماه رمضان را مرور می کنیم.
عقیق: اعمال مشترک این سه شب شامل غسل، نماز دو رکعتی با هفت مرتبه توحید و هفتاد مرتبه «استغفرالله و اتوب الیه»، قرآن به سر گرفتن، زیارت امام حسین (ع)، خواندن نماز صد رکعتی و احیا داشتن این شب هاست و در شب بیست و سوم علاوه بر این اعمال بر چند عمل تاکید شده است.
اول- غسل که یکی در اول شب و یک غسل هم در آخر شب سفارش شده است.
دوم- تاکید بر شب زنده داری، امیرالمومنین (ع) فرمود: پیامبر خدا در دهه آخر ماه رمضان، بستر خود را جمع می کرد و کمرش را می بست و شب بیست و سوم، خانواده خود را بیدار می کرد و در آن شب، به صورت خفتگان، آب می پاشید.
همچنین در روایتی آمده است که فاطمه زهرا (س) نمی گذاشت که کسی از خانواده اش در آن شب (شب بیست و سوم) بخوابد و خواب آنان را با کم خوردن درمان می کرد و از روز برای آن شب، آماده می شد و می فرمود «محروم، کسی است که از خیر آن بی بهره بماند.»
سوم- تاکید بر زیارت امام حسین (ع)، امام رضا (ع) فرمود: کسی که در ماه رمضان، امام حسین (ع) را زیارت می کند، مواظب باشد که نزد قبر آن امام بودن را در شب جُهَنی از دست ندهد و آن، شب بیست و سوم است؛ شبی که امید است شب قدر باشد.
چهارم- خواندن سوره های عنکبوت، روم و دخان، امام صادق (ع) خطاب به ابوبصیر فرمود: هر کسی دو سوره عنکبوت و روم را در شب بیست و سوم ماه رمضان بخواند، به خدا قسم او از اهل بهشت است و هرگز در این سخن استثنا نمی کنم و نمی ترسم که خداوند، در این سوگند گناهی بر من بنویسد. این دو سوره نزد خداوند، جایگاهی والا دارند.
پنجم ـ خواندن هزار بار سوره قدر، امام صادق (ع) فرمود: اگر کسی در شب بیست و سوم ماه رمضان، هزار بار سوره قدر را بخواند، در حالی صبح خواهد کرد که یقین او، با اعتراف به آنچه مخصوص ماست استوار خواهد بود و این نیست، مگر به سبب آنچه در خواب خود می بیند.
ششم - دعا برای امام زمان (ع)، از امامان معصوم (ع) نقل شده است که این دعا را در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان در حال سجده، ایستاده، نشسته و در همه حالات تکرار می کنی و نیز در همه اوقات این ماه و هر قدر که می توانی و هر موقع از دوران زندگی ات به یادت آمد می خوانی.
بعد از تمجید خدای و درود بر پیامبر(ص) می گویی «اللّهم کن لولیک الحجة بن الحسن، فی هذه الساعة و فی کل ساعة، ولیا و حافظا، و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا» یعنی
خداوندا! در این ساعت و در هر ساعت، برای ولی خود ، حجة بن الحسن سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و چشم باش، تا آن که او را در زمین خود، با اطاعت و رغبت مردم ساکن سازی و وی را در آن، به مدت طولانی بهره مند گردانی.
منبع:جهان
گزارش خطا
